Όταν βλέπω την φύση να πιάνει τον καμβά και να ζωγραφίζει με τα πιο απίθανα χρώματα την μεγαλοπρεπή αναχώρηση του ήλιου...
Μυριάδες πορφυροκόκκινες πινελιές βάφουν τον ορίζοντα, φωτίζουν απόκοσμα τα νερά της θάλασσας τρυπούν τα δαντελένια σύννεφα, και όταν ο ήλιος βουτά στο πέλαγο για να ξεδιψάσει...
Η κρύβεται σαν κυνηγημένο πουλί πίσω από τις βουνοκορφές και τους λόφους...
Τότε ο χρόνος παγώνει, και η καρδία μου χτυπά δυνατά...
Αυτές τις στιγμές η σκέψη μου ελευθερώνεται και ταξιδεύει με ευκίνητες βάρκες στην χώρα του ονείρου και του φωτός...
Συνταξιδιώτες μου σε αυτήν την απόδραση είναι τα συναισθήματα μου.
Καλωσορίζω λοιπόν...
Την ευτυχία, την ευγνωμοσύνη την αισιοδοξία το πάθος και την αγάπη...
Καλό μας ταξίδι!!!
Σοφία Ζαρκαλή (συγγραφέας)
Φώτο : Κατερίνα Μαγουνάκη