Print this page

Κρατάω μόνον ό, τι μου δίνει χαρά!

-- Της Άννας Ρέμπελου -- 

Άντε τώρα να μεταφράσεις το declutter… Θα σας το πω περιφραστικά: «Μετακίνηση μη χρειαζούμενων αντικειμένων από έναν ακατάστατο ή υπερφορτωμένο χώρο». Κοινώς, ξεσκαρτάρισμα. Το θέμα της οργάνωσης το έχουμε ξαναπιάσει αλλά εδώ το ενδιαφέρον εστιάζεται στο βιβλίο της Γιαπωνέζας Μαρί Κόντο με τον τίτλο «The Life-Changing Magic of Tidying Up: The Japanese Way of Decluttering and Organising”, το οποίο κάνει πάταγο στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού. Η Μαρί Κόντο δεν προλαβαίνει να δίνει σεμινάρια και ομιλίες για την δική της τέχνη της οργάνωσης και του ξεφορτώματος... Και τούτο διότι τα προσεγγίζει από μια τελείως διαφορετική σκοπιά. Αυτήν που προστάζει να κρατάμε μόνον τα πράγματα που μας δίνουν χαρά. Στα ιαπωνικά ονομάζεται tokimeki.

«Παίρνουμε κάθε αντικείμενο ξεχωριστά στα χέρια μας και ρωτάμε τον εαυτόν μας: Αυτό μου δίνει χαρά; Εάν ναι, κρατήστε το. Αν όχι, ξεφορτωθείτε το» συστήνει η Κόντο στους πελάτες της με το βιβλίο της να έχει ήδη πουλήσει 2 εκατομμύρια αντίτυπα. Για σκεφτείτε το. Ό, τι μας δίνει χαρά. Όχι, δεν είναι καθόλου εγωιστικό. Για σκεφτείτε… Πόσες ενοχές μας έχουν περάσει οι προηγούμενες γενιές για την χαρά; Και πόσο η έλλειψη και οι φτώχειες οδήγησαν στην πεποίθηση του «τα κρατάω όλα μήπως και μου χρειαστούν και δεν τα έχω» που πιο βαθιά σήμαινε «και δεν μπορώ να τα πάρω». Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει λόγια και φράσεις, όπως : «μην χαίρεσαι και πολύ μην σου βγει ξινό», ή «πολύ γελάσαμε, σε καλό να μας βγει» ; Χαρά, λοιπόν, ξεφόρτωμα και οργάνωση !

Η αλήθεια είναι ότι έχουν γίνει αρκετές μελέτες πάνω στον μινιμαλισμό. Δηλαδή, στο πώς να ξεφορτωνόμαστε πράγματα που δεν χρησιμοποιούμε πια. Κανόνες, όπως το να πετάμε ή να χαρίζουμε πράγματα που δεν έχουμε χρησιμοποιήσει για 90 συνεχόμενες μέρες ή το να τα βάζουμε σε κουτιά, κυκλοφορούν ευρέως. Αλλά και πάλι αμφιβάλω ότι χρησιμοποιούνται ευρέως… Διότι, πώς να πετάξεις το αγαπημένο σου φουλάρι έστω και αν έχεις να το φορέσεις πάνω από 90 μέρες; Η μέθοδος της Γιαπωνέζας Μαρί είναι μάλλον το αντίθετο. Αλλά είναι εξίσου σκληρή αφού επιμένει ακόμα και για το «ξεφόρτωμα» βιβλίων που δεν έχουμε ακόμα διαβάσει ή χαρτιών πάσης φύσεως (εδώ τα χαλάμε λιγάκι…).

BooksMariKondo

Σύμφωνα με την μέθοδο KonMari, όπως λέγεται, πρώτα χωρίζουμε τα πράγματα σε κατηγορίες: ρούχα, βιβλία, χαρτιά, διάφορα και τέλος αναμνηστικά. Τα αναμνηστικά πάνε τελευταία γιατί παίρνουν και πιο πολύ χρόνο. Τα συγκεντρώνουμε όλα μαζί κάπου ώστε να δούμε με τα ίδια τα ματάκια μας πόσα πολλά έχουμε. Τώρα για αυτό το τελευταίο βήμα, θα έλεγα ότι είναι και λίγο ρίσκο αφού μόλις δούμε τα πόσα πολλά έχουμε, μετά μπορεί να μας πιάσει και πανικός για το τι θα κρατήσουμε και τι θα αφήσουμε.

Αλλά είπαμε… Ό, τι μας δίνει χαρά.

«Μου πήρε αρκετό χρόνο να το κάνω αλλά ήταν τόσο ωραία! Ξεφορτώθηκα τόσα πολλά πράγματα που συγκέντρωνα από το παρελθόν μου. Το δωμάτιό μου δεν είναι, φυσικά, σαν αυτά τα μίνιμαλ που βλέπουμε στα περιοδικά και θαυμάζουμε την απλότητα και λιτότητά τους, αλλά είμαι ευτυχισμένος γιατί περιστοιχίζομαι μόνον από τα αγαπημένα μου πράγματα. Από πράγματα που προσθέτουν αξία στην ζωή μου» παραδέχεται ο αρθρογράφος Koji Arsua από τις Φιλιππίνες.

ClothesMariKondo

Και με τα συγκεκριμένα λόγια του μου έρχεται στο νου μια αγαπημένη φίλη που πριν έναν χρόνο έκανε το δικό της ξεσκαρτάρισμα στο σπίτι της χωρίς καν να γνωρίζει για την Γιαπωνέζα Μαρί Κόντο και την μέθοδό της. Το συναίσθημα που ακολούθησε την διαδικασία αυτή, όμως, ήταν και πάλι το ίδιο: Χαρά και απελευθέρωση. Και μην απορείτε για αυτό, διότι με το ξεσκαρτάρισμα φυσικών αντικειμένων συμβαίνει παράλληλα και ένα νοητικό και συναισθηματικό ξεσκαρτάρισμα. Τυχαίο ή όχι (σίγουρα όχι), τους τελευταίους μήνες σκέφτομαι έντονα και το δικό μου ξεσκαρτάρισμα. Βέβαια, εγώ ξεκίνησα λίγο ανάποδα. Άρχισα με την διατροφή, συνέχισα με το ξεσκαρτάρισμα συνηθειών, συναισθημάτων και πεποιθήσεων και τώρα ήρθε η ώρα της ντουλάπας μου…

 

 

ΠΗΓΗ:mamababa.gr

Read 4167 times

Latest from VaiosPanagiota