Print this page

Υπάρχουν τρεις παγκόσμιες δυνάμεις επίγνωσης: Βούληση, Γνώση και Πράξη από τον Μηνά Καφάτο

Published in YperNoisis News

Δευτέρα, 2 Οκτωβρίου, 2017, 7:30 μμ, Εκδοτικός Οίκος ΜΕΛΙΣΣΑ Σκουφά 58, Αθήνα

ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ;

ΕΓΩ ΚΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ή ΕΓΩ, Ο ΚΟΣΜΟΣ;

ΔΥΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ή ΜΗ ΔΥΑΔΙΚΟΤΗΤΑ; Μηνάς Κ. Καφάτος

Το καίριο και πιο βασικό ερώτημα είναι, «Ποιος είμαι;» Μήπως είμαι απλώς ένα σώμα, προορισμένο να πεθάνει κάποτε; Ή μήπως είμαι κάτι περισσότερο; Σίγουρα είμαι φτιαγμένος από ανθρώπινο σώμα και έχω νου. Φαίνεται να ζω στο χώρο και αντιλαμβάνομαι το χρόνο. Όμως, αυτό είναι όλο; Εγώ κι ο κόσμος, είμαστε χωριστά; Ή μήπως εγώ κι ο κόσμος, είμαστε ένα; Δυαδικότητα ή μη δυαδικότητα;

Αυτό που αποκαλούμε σώμα απαρτίζεται από περίπου εκατό τρισεκατομμύρια κύτταρα, η πλειονότητα των οποίων δεν είναι καν ανθρώπινα. Εντούτοις, όλα αυτά τα κύτταρα συνεργάζονται αρμονικά μεταξύ τους και κατά παράδοξο τρόπο μας προσδίδουν την έννοια του ανθρώπινου όντος. Εάν τα κύτταρα δεν συνεργάζονταν, εάν δυσλειτουργούσαν έστω και λίγο, θα πεθαίναμε. Είναι όμως απολύτως ισορροπημένα. Συζούν. Αυτό είναι ένα σπουδαίο μάθημα. Το ανθρώπινο σώμα είναι ένα σπουδαίο μάθημα για την ανθρωπότητα. Αντί τα κύτταρα να αλληλοεξοντώνονται, συνεργάζονται με άψογο τρόπο. Το πολύτιμο σώμα μας, το οποίο καλλωπίζουμε και προσέχουμε, δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια αποικία κυττάρων. Είναι τόσο αστείο, που κανονικά θα έπρεπε να αρχίσουμε να γελάμε. Έτσι, προσπαθούμε να είμαστε επιτυχημένοι, να είμαστε όμορφοι και όλα τα σχετικά, αλλά κατά βάθος είμαστε μια αποικία κυττάρων.

Επομένως, τι είναι αυτό που πάντοτε παραμένει το ίδιο; Όταν κοιτάζεται κανείς στον καθρέφτη κάθε πρωί, βλέπει ένα πρόσωπο, τα ίδια μάτια, μαλλιά, όλα αυτά τα στοιχεία που συναπαρτίζουν το γνώριμο «εγώ». Είναι η λεγόμενη επίγνωση της ύπαρξής μας. Αυτό είναι το μήνυμα των πνευματικών δρόμων. Αυτή η επίγνωση έχει τρεις πτυχές, το εγώ (υποκείμενο), το αυτό (αντικείμενο, το οποίο θα μπορούσε να είναι το «εγώ» σε αυτογνωσία) και τη σχέση των δύο, η σημαντικότερη όλων, η οποία θα μπορούσε να διατυπωθεί και ως η εξής πρόταση: «Εγώ είμαι Αυτό», είναι μια τριάδα. Εγώ και το Σύμπαν.

Υπάρχουν τρεις παγκόσμιες δυνάμεις επίγνωσης: Βούληση, Γνώση και Πράξη. Προκειμένου να ενεργήσει κανείς απαιτείται γνώση και βούληση, και η γνώση προϋποθέτει τη βούληση (για να μάθει κανείς). Τα πάντα στο σύμπαν δημιουργούνται, διατηρούνται και στο τέλος εξαφανίζονται. Πρόκειται για τρεις λειτουργίες του σύμπαντος. Τις βρίσκουμε στις σκέψεις, σε λειτουργίες της ζωής, στα κύτταρα, σε πλανήτες και άστρα, παντού. Υπάρχουν δύο ακόμη λειτουργίες, η μια είναι το να κρύβεται από την αληθινή φύση των πραγμάτων και τέλος, η αποκάλυψη, το να αναγνωρίζει κανείς την αληθινή φύση της ύπαρξής του.

Ας επικεντρωθούμε όμως στη βασική φύση της Επίγνωσης. Πρώτον και κύριον, είναι ύπαρξη ή οντότητα. Πριν από την ύπαρξη υπήρχε περισσότερη ύπαρξη. Δεν είναι δυνατόν να αφαιρέσεις την ύπαρξη από την ύπαρξη. Το δεύτερο είναι η ικανότητα του να έχει κανείς συνείδηση (του εαυτού του, των άλλων, αντικειμένων). Η τρίτη πτυχή είναι η πληρότητα καθ’ εαυτή. Η επίγνωση είναι πραγματικά πλήρης, δεν χρειάζεται κάτι άλλο. Αυτή είναι η βάση κάθε ύπαρξης. Την πληρότητα αυτή μπορεί κανείς να την αποκαλέσει ραστώνη, ευδαιμονία. Όλες κατά βάση οι πνευματικές παραδόσεις συγκλίνουν στο ίδιο μήνυμα: η απελευθέρωση, ή το να συγκλίνει κανείς με την ουσιαστική του ύπαρξη, ξεκινούν με το να θέσει κανείς το εξής ερώτημα: «Ποιος είμαι;».

Η αρχέγονη αίσθηση όταν παρατηρούμε τα άστρα τη νύχτα ή όταν ακούμε τον ήχο των κυμάτων του ωκεανού ή η ομορφιά της Φύσης, μοιάζουν να χάνονται, καθώς μεγαλώνουμε. Είναι αυτό άραγε η ανθρώπινη μοίρα; Βαθιά μέσα μας ξέρουμε ενστικτωδώς ότι δεν μπορεί να είναι έτσι. Η κοινωνία μας όμως προστάζει αλλιώς, είμαστε πολυάσχολοι με τη ζωή και χάνουμε την αίσθηση του θαυμασμού. Έτσι καταλήγουμε «ένας ενήλικος άνθρωπος», που επαναλαμβάνει διαρκώς τα ίδια πράγματα, κατά τρόπο συχνά μηχανιστικό, ώσπου μια μέρα πεθαίνουμε.

Προκειμένου να κερδίσουμε την αίσθηση του εαυτού μας, ας ακούσουμε τι έχει να πει ο Σωκράτης, ο μεγάλος φιλόσοφος: «ν οδα, τι οδέν οδα» (ένα μόνο γνωρίζω, ότι δεν γνωρίζω τίποτε). Νομίζουμε ότι ξέρουμε, είναι όμως αυτό αλήθεια; Όταν δεν έχουμε απάντηση στο ερώτημα «Ποιος είμαι;». Ο Σωκράτης δίδασκε ότι πρέπει να ξεκινήσει κανείς από την παραδοχή του δικού του πεπερασμένου νου. Ένας άλλος μεγάλος Έλληνας φιλόσοφος, ο Ηράκλειτος, δίδασκε ότι «πάντα χωρε κα οδν μένει» (όλα προχωρούν, τίποτε δεν μένει στάσιμο». Η διδασκαλία αυτή ταυτίζεται με αυτές της Ανατολής και σε απόλυτη συμφωνία με την κβαντομηχανική: αυτή η διαδικασία, η ροή, είναι αυτό που είναι αληθινό.

Ο παρατηρητής, ο οποίος επέχει κεντρική θέση στην κβαντομηχανική, βρίσκεται μέσα μας. Εμείς παρατηρούμε τους κύκλους του χρόνου. Έτσι, ο κύκλος της Γης είναι τώρα 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Ο κύκλος του ανθρώπινου σώματος είναι περίπου, 50,60,70,80 χρόνια. Ο κύκλος του Γαλαξία μας είναι 10 δισεκατομμύρια χρόνια ή και περισσότερο. Ο κύκλος του τωρινού σύμπαντος είναι 13,5 δισεκατομμύρια χρόνια. Η ζωή ξεκίνησε να αναπτύσσεται γοργά εδώ και 900 εκατομμύρια χρόνια.

Παράλληλα με τους διαφορετικούς κύκλους του χρόνου, έχουμε και διάφορα επίπεδα ύπαρξης. Υπάρχει σοφία σε κάθε επίπεδο, η σοφία της Γης, η σοφία του Ήλιου. Υπάρχει η σοφία για το ανθρώπινο σώμα. Υπάρχει η σοφία των ζώων και των φυτών. Όλα συνεργάζονται (ενίοτε και υπό μορφή ανταγωνισμού), και ακριβώς αυτά τα όλα τα ονομάζουμε Σύμπαν. Το Σύμπαν που στην ουσία είμαστε εμείς.

Μηνάς Κ. Καφάτος

 

Δευτέρα, 2 Οκτωβρίου, 2017, 7:30 μμ,

Εκδοτικός Οίκος ΜΕΛΙΣΣΑ Σκουφά 58, Αθήνα

δωρεάν είσοδος

 

με την υποστήριξη

ΥπερΝόησις

Read 2765 times

Latest from VaiosPanagiota

Related items