Γιατί θεραπεία μέσω τέχνης
Είναι μια μορφή ομαδικής θεραπείας, που αποσκοπεί στην αυτογνωσία, στην προσωπική ανάπτυξη και στη θεραπεία.
Η ΤΕΧΝΗ είναι ίσως η μοναδική γνωστική διαδικασία που εκφράζει τα ψυχικά αποτυπώματά μας. Σε οποιαδήποτε άλλη διαδικασία πραγματοποίησης του στόχου μας, ακολουθούμε μια συγκεκριμένη τακτική .Στην τέχνη, η συναισθηματική διεργασία προηγείται της δημιουργίας κι έτσι το αισθητικό αποτέλεσμα φέρει την ατομική σφραγίδα μας.
Η φράση του Νίτσε
«Έχουμε την τέχνη για να μη μας συντρίψει η αλήθεια.
σε ποιούς απευθύνεται
Όσους επιθυμούν αυτεπίγνωση, αύξηση της δημιουργικότητας και εκφραστικότητας.
-Ενήλικες κάθε ηλικίας που επιθυμούν να έρθουν σε επαφή με την δημιουργικότητα τους, με τον εαυτό και τα συναισθήματα τους. Σ' αυτούς που θέλουν να μάθουν περισσότερα για τους διάφορους ρόλους που παίζουν στη καθημερινή ζωή κι ιδιαίτερα γι' αυτούς που τους έχουν καθηλώσει σε μη βοηθητικά σχήματα συμπεριφοράς.
-Εφήβους και παιδιά, μέσα ή έξω από το εκπαιδευτικό πλαίσιο, βοηθώντας τους για καλύτερες επιλογές ζωής, ωρίμανση της προσωπικότητας, ανάπτυξη της δημιουργικότητας τους κι αναγνώριση και αποδοχή της διαφορετικότητας από τους άλλους σαν κάτι το απόλυτα φυσιολογικό.
-Οικογένειες μέσα ή έξω από το πλαίσιο μιας οικογενειακής ή συστηματικής θεραπείας.
-Ομάδες ανθρώπων με κάποιο κοινό πρόβλημα, όπως για παράδειγμα άτομα σε διαδικασία απεξάρτησης από ναρκωτικές ουσίες, νεαρές μητέρες που αντιμετωπίζουν για πρώτη φορά μια εγκυμοσύνη, καρκινοπαθείς, πάσχοντες από AIDS, κ.ά.
-Ομάδες ανθρώπων σε κοινό εργασιακό περιβάλλον, π.χ. στελέχη επιχειρήσεων, εργαζόμενους σε Κέντρα Ψυχικής Υγείας κ.ά. για βελτίωση των σχέσεων και επικοινωνίας τους. Όπως επίσης σε καλλιτέχνες κι ειδικότερα ηθοποιούς για αύξηση της αυτεπίγνωσης και δημιουργικότητας στον χώρο της δουλειάς τους.
-Ενήλικες και παιδιά με συγκεκριμένες ψυχικές διαταραχές ή ειδικές ανάγκες εντός και εκτός ψυχιατρικών πλαισίων και ιδρυμάτων
Μουσικοθεραπεία
Εν αρχή η δόνηση..
εν αρχή ο ήχος..
Η γέννηση του σύμπαντος οφείλεται σε μια αρχική δόνηση
Η πεποίθηση των πρωτόγονων ότι η ασθένεια οφειλόταν σε ανώτερες μαγικές ή θεϊκές δυνάμεις, ανέπτυξε τον εξορκισμό ως τρόπο εξοστρακισμού των βλαβερών εκείνων οντοτήτων. Οι τελετές αυτές συνδύαζαν ήχους, μουσική.
Το παλαιότερο τεκμήριο ιατρικής πρακτικής με βάση τη μουσική είναι , οι Αιγυπτιακοί πάπυροι Kahun, αναφέρονται στη χρήση ενός μαγικού άσματος (ξόρκι) που συνέβαλε δραματικά στη θεραπεία ασθενειών.
Από το τέλος του 18ου αιώνα, οι επιστήμονες άρχισαν να ερευνούν την επίδραση της μουσικής στο ανθρώπινο σώμα. Τότε ήταν που εδραιώθηκε η αντίληψη ότι η μουσική επηρεάζει τον καρδιακό παλμό, την αναπνευστική λειτουργία, την κυκλοφορία του αίματος
Η καθιέρωση της Μουσικοθεραπείας ως κλάδος υγείας ξεκίνησε αμέσως μετά τον πρώτο και δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο ,για τη θεραπεία σωματικού και ψυχικού πόνου.
Χοροθεραπεία
Εν αρχή η κίνηση...
χωρίς κίνηση-ροη σταματά η ζωή..
Η κίνηση είναι αυτομάτως ο πιο άμεσος τρόπος επικοινωνίας μας. Από την αρχή της εμφάνισης του ανθρώπινου είδους το πέρασμα του ατόμου από τη ζωή έχει ισχυροποιηθεί και διευκολυνθεί από τελετουργικούς χορούς - γέννηση, γονιμότητα, συγκέντρωση τροφής, ερωτοτροπία, θεραπεία, θάνατος – κάθε πλευρά της ζωής είχε τον δικό της χορό. Η συμμετοχή σε τέτοιους χορούς έδινε μια δυνατή αίσθηση ταυτότητας, ενίσχυε την αίσθηση την κοινότητας και έδινε την απαραίτητη δύναμη για ανταπόκριση σε δύσκολες καταστάσεις.
Η πρωτοποριακή δουλειά του Rudolph Laban στη Γερμανία πριν τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο προσέφερε μια γλώσσα η οποία έδωσε τη δυνατότητα μιας αντικειμενικής συζήτησης της ανάλυσης της ανθρώπινης κίνησης. Η συνεισφορά του στους τομείς της παρατήρησης της κίνησης, της καταγραφής, και της εφαρμογής τους σε όλες τις μορφές της ανθρώπινης προσπάθειας συνέβαλε στην θεωρητική και πρακτική βάση της χοροθεραπείας.
Εικαστική Θεραπεία
Και εγένετο η φαντασία..
από τις τοιχογραφίες των σπηλαίων στα εικαστικά αριστουργήματα..
Η Εικαστική Ψυχοθεραπεία είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας που επιτρέπει τη συναισθηματική έκφραση και «ίαση» μέσω εξωλεκτικών οδών. Η ζωγραφική είναι μια προβλητική τεχνική που επιτρέπει σε παιδιά και ενήλικες να δημιουργήσουν, να κατασκευάσουν μια εικόνα του κόσμου όπως τον βιώνουν.
Η Εικαστική Ψυχοθεραπεία προσφέρει έναν «καθρέφτη» στα συναισθήματα και στις σκέψεις. Σε αντίθεση με τον προφορικό λόγο, η εικόνα είναι κάτι που μένει. Είναι λοιπόν ένα είδος «χειροπιαστής μνήμης» γιατί ο άνθρωπος μπορεί να επιστρέψει σε μια εικόνα που έκανε παλιά και να τη διερευνήσει ξανά.
Θέατρο ως υπέρβαση του είναι...
ένωση σκηνικού-μάσκας-χορού-μουσικής -λογου=ρολος=φανταστικη πραγματικότητα.
Σε μία εποχή, πριν από τις Διονυσιακές τελετές και το διθύραμβο, παρατηρούνται τελετές μαγικού και λατρευτικού χαρακτήρα. Αυτές οι πρώιμες εκδηλώσεις, οφείλονται στην προσπάθεια του ανθρώπου να κατανοήσει ή να επηρεάσει τα φυσικά φαινόμενα από τα οποία πίστευε ότι εξαρτιόταν και τα είχε θεοποιήσει. Σ' αυτήν την πρωτόγονη μορφή αναπαράστασης εντοπίζονται οι απαρχές του δράματος.
Τον 7ο αιώνα ο ποιητής Αρίωνας συνέθεσε διθυράμβους.
Ο Διθύραμβος διαδόθηκε σε όλη την Αττική με γιορτές πάνδημες και επίσημες. Δημιουργήθηκαν τότε οι πρώτοι θίασοι με τους εθελοντές οι οποίοι με την χρήση της τρυγίας (κατακάθι του μούστου) μεταμφιέζονταν σε τράγους και χόρευαν τραγουδώντας το Διθύραμβο, που υμνούσε την ζωή και τους θριάμβους του Διονύσου.
Δραματοθεραπεία...
Ο Μελάμπους θεωρείται ο πρώτος θεραπευτής που χρησιμοποίησε στοιχεία δράματος για να θεραπεύει τις Προιτιδες από τη μανία τους.
στους πρόποδες του Κιθαιρώνα μέσα σε αρχαίο οχυρό βρίσκονται τα ερείπια του ιερού του Μελάμποδος και το πρώτο ψυχοθεραπευτήριο του κόσμου.
Μέσω της «Μεθόδου του ρόλου» ( Landy,1993) μας δίνεται η δυνατότητα να επεξεργαστούμε όχι μόνο τους σημαντικότερους ρόλους της καθημερινής μας ζωής, αλλά και το σύστημα των υπο-ρόλων που διαμορφώνει ,καθοδηγεί και καθορίζει τις καθημερινές μας συμπεριφορές, δημιουργώντας ένα λειτουργικό σύστημα ρόλων.
Οι απόψεις του Στανισλάβσκι για το χτίσιμο των ρόλων,
του Αρτό για ένα θέατρο της ωμότητας, του living theater και του La Mama περί της θεατρικής κοινότητας αλλά και του Γκροτόφσκι για ένα φτωχό θέατρο προετοίμασαν το έδαφος για την εμφάνιση και τη διαμόρφωση της δραματοθεραπείας,
παράλληλα βέβαια με την αλλαγή των αντιλήψεων στον χώρο της ψυχιατρικής και
τις ανάγκες αποσυλοποιησης και άρσης του αποκλεισμού της ψυχικής νόσου
Ιδιαίτερα ο Μπρεχτ με την κριτική απόσταση προσέφερε στη δραματοθεραπευτική τεχνική μια βασική παράμετρο , την «αισθητική απόσταση».
Εν κατακλείδι, η συγκεκριμένη μέθοδος επιδιώκει την έκφραση της «εσωτερικής σκηνής» μέσα από την βίωση των ρόλων και το «παράδοξο» του θεάτρου. Συνδέει το ασυνείδητο, με το θέατρο της καθημερινής μας ζωής επιτυγχάνοντας όχι μόνο την κάθαρση και την προσωπική μας ανάπτυξη, αλλά και αποτελεσματικές αλλαγές.
Μέθοδος
Ο άνθρωπος δεν είναι απαραίτητο να μιλήσει γι'αυτό το οποίο τον έχει πονέσει.
Αλλά κατασκευάζοντας ή παίζοντας έναν μυθικό ήρωα για παράδειγμα
μπορεί να προσεγγίσει το τραύμα του έμμεσα
Έλεγε ο Λάο Τσε ας πούμε ότι για να δούμε το βουνό πρέπει να πάρουμε απόσταση.
Έτσι συνδυάζεται η πραγματικότητα με μια δυνητική πραγματικότητα (φαντασία)
πως?
παιχνίδι και τελετουργία
το ένα προσφέρει χαρά το άλλο είναι ο τρόπος να μπαίνω και να βγαίνω από το ρόλο με ασφάλεια..
που οδηγεί?
στην εξέλιξη
στη θεραπεία
στη δημιουργία..
τη πιο βασική έκφανση για την αρχή της ζωής όπως το είχε διατυπώσει ο Φρόυντ (πατέρας της ψυχανάλυσης)
παίζω και δημιουργώ...εξελίσσομαι και θεραπεύομαι
κι όπως έλεγε και ο Μορένο ο πατέρας του Ψυχοδράματος
ζωή είναι να αγαπάς να αγαπιέσαι και να παίζεις...
Ψυχολόγος - Ψυχοπαιδαγωγός
Συμβουλευτική παιδιών και οικογένειας
Δραματοθεραπεία - Μουσικοθεραπεία
Ειδική αγωγή