Τα τελευταία χρόνια όλο και περισσότερα μέσα μαζικής ενημέρωσης έχουν εισβάλλει στην καθημερινότητά μας. Εξελιγμένα κινητά τηλέφωνα, tablet, 3D τηλεοράσεις, όλα για την ψυχαγωγία αλλά και την εξυπηρέτησή μας. Όλα τα παραπάνω μπαίνουν στα σπίτια μας και στις ζωές μας και αμελούμε τις επιβλαβείς συνέπειες που έχουν σ’ εμάς και κυρίως στα παιδιά μας.
Τα παιδιά μας, που ζουν κι αυτά στην εποχή με τους συνεχείς ήχους και εικόνες, εισπράττουν καθημερινά υποσυνείδητα μηνύματα μέσω αυτών. Κάθε φορά που εμείς οι γονείς αφήνουμε τα μικρά μας μπροστά από μία οθόνη (για να «ησυχάσει το κεφάλι μας» για λίγο) τα εκθέτουμε σε έναν κρυφό κίνδυνο, αυτόν της ΒΙΑΣ. Βλέπουν ειδήσεις με σκηνές πολέμων, παιδικές σειρές με εικόνες βίας, ηλεκτρονικά παιχνίδια που επιβραβεύουν τους σκοτωμούς.
Το παιδικό μυαλό είναι ένα καταπληκτικό εργαλείο της φύσης. Δημιουργεί συνάψεις γρηγορότερα κι από την ταχύτητα του φωτός και αυτό γίνεται μέσω της παρατήρησης και της μίμησης. Τα μικρά παιδιά (2-10 ετών) έχουν την ευκολία να απορροφούν τις γνώσεις πάρα πολύ γρήγορα- δεν είναι τυχαία η φράση «το παιδί ρουφάει σα σφουγγάρι». Το κακό όμως σε αυτήν την ταχύτατη αφομοίωση πληροφοριών είναι ότι τα παιδιά δεν έχουν αναπτύξει την κριτική ικανότητα όπως οι ενήλικες. Τα μικρά παιδιά δεν ξέρουν να αξιολογούν το περιεχόμενο αυτών που βλέπουν. Οποιαδήποτε, λοιπόν, πληροφορία λάβουν, την εντάσσουν στο υποσυνείδητό τους ως αποδεκτή χωρίς να τις κατατάξουν σε «κακή» ή «καλή» και άρα τη συγκρατούν αδιακρίτως. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τα Μ.Μ.Ε. Το παιδί, βλέποντας εικόνες βίας, αυτόματα καταγράφει στο υποσυνείδητό του τη βία ως μία αποδεκτή συμπεριφορά. Υπάρχουν αναρίθμητα παραδείγματα στα σημερινά Μ.Μ.Ε. Σειρές όπου οι άνθρωποι μεταμορφώνονται σε τέρατα και, εις το όνομα της δικαιοσύνης, σκοτώνουν ανεξαιρέτως ή που μαθαίνουν στα παιδιά να μην υπολογίζουν την ανθρώπινη ζωή και τον πόνο, παιχνίδια που ανταμείβουν με πόντους τη χρήση βίας.
Όλοι μας ξέρουμε λίγο-πολύ πως λειτουργεί το υποσυνείδητο. Καταγράφει γεγονότα, εμπειρίες, πληροφορίες και τα χρησιμοποιεί σε έναν δεύτερο χρόνο όταν νομίζει ότι είναι κατάλληλα για κάποια περίσταση. Γι’ αυτό και το παιδί, που έχει καταγράψει τη βία ως τρόπο συμπεριφοράς, θα μάθει εξίσου γρήγορα να τη χρησιμοποιεί σε διάφορες περιστάσεις. Θα μάθει να μην λογαριάζει και να μην εκτιμάει τη ζωή του συνανθρώπου του.
Ας σκεφτούμε καλά ως γονείς...Θα αφήναμε ποτέ το παιδί μας εκτεθειμένο σε ένα μολυσμένο περιβάλλον όπου θα κινδύνευε η σωματική του υγεία? Γιατί, λοιπόν, να αφήσουμε τη βία να μολύνει την ψυχή του?
Τί μπορούμε να κάνουμε ως γονείς?:
Είμαστε τα πρότυπα των παιδιών μας. Αν εμείς οι ίδιοι είμαστε βίαιοι (είτε λεκτικά είτε πρακτικά) το ίδιο θα γίνει και το παιδί μας. Τα παιδιά μας είναι οι καθρέφτες μας.
Αποσπάστε την προσοχή τους. Δώστε τους εναλλακτικούς τρόπους απασχόλησης. Δώστε τους πλαστελίνη, μπογιές, χειροτεχνίες, όμορφα παιχνίδια ή βιβλία.
Βάλτε πρόγραμμα.Στην οικογένειά σας έχετε ένα πρόγραμμα π.χ. για την ώρα του βραδινού. Βάλτε ένα πρόγραμμα και για τις ώρες που μπορούν τα παιδιά να χρησιμοποιούν τα Μ.Μ.Ε.(με απαραίτητη επίβλεψη του περιεχομένου)
Βάλτε όρια.Επιλέξτε ποιές σειρές, ηλεκτρονικά παιχνίδια κτλ θεωρείτε αποδεκτά στην οικογένειά σας. Συζητήστε με τα παιδιά σας τους λόγους για τους οποίους επιλέγετε το ένα και όχι το άλλο. ΜΗΝ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΕ!
Διδάξτε τους την αγάπη.Η αγάπη φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά και γιατρεύει τις ψυχές. Αγαπήστε με τα λόγια και τις πράξεις σας ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ!
Τα παιδικά χρόνια έρχονται και φεύγουν γρήγορα αλλά είναι πολύ σημαντικά για την εξέλιξη των ανθρώπων. Σκεφτείτε καλά πριν σκοτώσετε τις ψυχές των παιδιών σας με τη βία των Μ.Μ.Ε.
Σεβαστείτε την αγνή, αθώα, γεμάτη αγάπη ψυχή των παιδιών.
Για την ΥπερΝόησις (ypernoisis.gr)
Γούζιου Ηλέκτρα
Νηπιαγωγός
Ιδιοκτήτρια παιδικού σταθμού «Μικρές Πατούσες»
Ενεργειακή θεραπεύτρια
Σύμβουλος της μεθόδου Theta Healing
www.facebook.com/mikrespatouses.gr
Email: ilektragou@hotmail.com