Υπάρχουν διάφορες αρετές που είναι απαραίτητες στον άνθρωπο για να ζήσει μια καλή και ενάρετη ζωή. Το τρίπτυχο αγάπη-συγχώρεση-ευγνωμοσύνη ίσως να είναι το πιο σημαντικό ανάμεσα σε όλες αυτές τις αρετές που υπάρχουν. Η ευγνωμοσύνη όμως φαίνεται να είναι η σπουδαιότερη και συνάμα από τις πιο παρεξηγημένες και ξεχασμένες. Στην ευγνωμοσύνη ευγνωμονώ, δεν ευχαριστώ απλά και ξερά.
Ευγνωμονώ σημαίνει ότι αναγνωρίζω/γνωρίζω κάτι καλό που μου έχουν κάνει και νιώθω ευγνωμοσύνη (ε+γνώμων εκ του γιγνώσκω=γνωρίζω).
Δεν συνηθίζω να γράφω προσωπικές ιστορίες αλλά μερικές φορές μία έννοια γίνεται πιο κατανοητή μέσα από μια αφήγηση, οπότε και αποφάσισα να την μοιραστώ. Πριν αρκετά χρόνια, στο πλαίσιο σεμιναρίων, έμαθα ότι υπάρχει η λεγόμενη «άσκηση ευγνωμοσύνης». Σ’ αυτή την πολύ απλή άσκηση το μόνο που έχει κάποιος να κάνει είναι να ευγνωμονεί για καθετί στη ζωή του για 21 συνεχόμενες μέρες. Στις 21 μέρες, οι επιστήμονες λένε ότι αλλάζει ο τρόπος που σκέφτεται ο εγκέφαλος και χρησιμοποιεί το νέο μοτίβο που του έχουμε δώσει. Λέγεται π.χ. ότι για να κόψεις το κάπνισμα χρειάζονται 21 μέρες χωρίς να καπνίσεις ώστε να αλλάξει η συνήθεια του εγκεφάλου. Σε 21 μέρες, λοιπόν, μία συμπεριφορά γίνεται συνήθεια.
Βεβαίως, αυτή η άσκηση με την ευγνωμοσύνη δεν ήταν κάτι καινούριο. Το πολυδιαβασμένο βιβλίο της Ρόντα Μπερν «Το μυστικό» μιλάει συνέχεια για τη δύναμη της ευγνωμοσύνης κτλ αλλά είναι μία έννοια που τελικά λίγοι κατανοούν σε βάθος. Στην πραγματικότητα, η ευγνωμοσύνη έχει μία μαγική δύναμη. Μία μεταμορφωτική ενέργεια. Χιλιοειπωμένη λέξη η ευγνωμοσύνη. Είναι και πολύ της μόδας στις new age φιλοσοφίες. Πόσο δύσκολη μπορεί να είναι?
Ξεκίνησα την πρώτη μέρα της άσκησης, μόλις ξύπνησα, και άρχισα να σκέφτομαι για ποια πράγματα είμαι ευγνώμων. Τελικά ήταν πιο δύσκολο απ’ ότι φανταζόμουν. Νομίζω ότι η πρώτη μέρα ήταν και η πιο δύσκολη. Κάτι μέσα μου αντιστεκόταν σθεναρά σ’ αυτή τη «μπούρδα» που επέλεξα να κάνω. Λες και δεν ήξερα ότι είμαι ευγνώμων για όλα όσα είχα, έπρεπε να τα ονοματίσω κιόλας. Τέλος πάντων, βαριεστημένα (για να λέω και την αλήθεια μου δηλαδή) άρχισα, με πολύ κόπο, να ευγνωμονώ.
«Ευχαριστώ που έχω ένα σπίτι να μένω»
«Ευχαριστώ που έχω ένα αυτοκίνητο να με πηγαίνει παντού»
Δεν χρειάζεται να συνεχίσω τη λίστα. Η πρώτη μέρα πήγε όλη κάπως έτσι. Ότι κι αν έπιανα έλεγα «ευχαριστώ που έχω αυτό ή εκείνο». Άλλωστε η άσκηση ορίζει να ευγνωμονείς όσο πιο συχνά γίνεται μέσα στη μέρα. Αν είναι εφικτό, να βάζεις και ειδοποίηση κάθε μισή ώρα ως υπενθύμιση και κυρίως να ευγνωμονείς το πρωί μόλις ανοίξεις τα μάτια σου και το βράδυ πριν τα κλείσεις. Αυτά όλα, οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν απλά ένα καταναγκαστικό έργο για μένα, κούφιες λέξεις χωρίς ουσιαστικό νόημα. Ένα ξερό «ευχαριστώ που…» χωρίς ψυχή.
Στη δεύτερη μέρα είχα ήδη βαρεθεί αυτή τη χαζοάσκηση αλλά έδωσα ένα περιθώριο στον εαυτό μου να δω πως θα πάει. Άντε πάλι από το πρωί «Ευχαριστώ για το ένα» «Ευχαριστώ για το άλλο» ώσπου κάποια ανύποπτη στιγμή αντί να πω «Ευχαριστώ» είπα «Είμαι ευγνώμων που….». Ξαφνικά αυτή η φράση μου φάνηκε πολύ ενδιαφέρουσα.
«ΕΙΜΑΙ ΕΥΓΝΩΜΩΝ» ! Αυτή η φράση είχε μια διαφορετική δόνηση! Δεν ήταν το ίδιο με το «Ευχαριστώ». Είχε μια άλλη ποιότητα.
Η δεύτερη μέρα πήγαινε καλά γιατί άρχισα να περιλαμβάνω και τα άτομα που έχω στη ζωή μου. Ήμουν ευγνώμων για την οικογένειά μου, για τους φίλους μου, για τους συνεργάτες μου. Ευτυχώς είχα αρκετούς και μου έφτασαν μέχρι το βράδυ που κοιμήθηκα.
Την τρίτη μέρα είχα ξεμείνει από πράγματα και ανθρώπους. Το πρωί που ξύπνησα έκανα μεγάλο κόπο να σκεφτώ κάτι. Σκεπτόμενη διάφορα άσχετα και απίθανα πράγματα ξαφνικά ήμουν ευγνώμων που ήμουν υγιής. Μέχρι να το σκεφτώ ήμουν ήδη στο αυτοκίνητο και οδηγούσα και άρχισα να ευγνωμονώ που είχα χέρια, που είχα πόδια αλλά θα έλεγα, μάλλον, με μια βαριεστημένη αίσθηση και…επειδή ο Θεός είναι παντού και έχει πολύ χιούμορ, περνάει, εκείνη τη στιγμή, από μπροστά μου ένας τυφλός.
Αυτή η απρόσμενη τροπή μ’ έπιασε αδιάβαστη. Αυτός ο άνθρωπος περνούσε το δρόμο με το άσπρο του μπαστούνι. Δεν έβλεπε που πάει. Πιθανόν να ήταν και εκ γενετής τυφλός που σημαίνει ότι ποτέ του δεν είχε δει τίποτα από όλη αυτή την ομορφιά που μπορώ να δω εγώ. Τα μάτια μου άρχισαν να βουρκώνουν, σταμάτησα το αυτοκίνητο στην άκρη γιατί μετά βίας μπορούσα να δω τον δρόμο και είπα από μέσα μου «Είμαι ευγνώμων που βλέπω, που ακούω…..» Ξαφνικά ξεχύθηκαν αβίαστα από μέσα μου όλα αυτά τα οποία δεν μπορούσα να σκεφτώ τις δύο προηγούμενες μέρες. Το μυαλό μου απέκτησε δύο φωνές, με τη μία να ευγνωμονεί για τα πιο αυτονόητα αλλά και πιο σημαντικά πράγματα της ζωής και την άλλη να μου λέει πόσο χαζή ήμουν που νόμιζα ότι ήξερα για ποια πράγματα ήμουν ευγνώμων.
Δεν μπορώ να περιγράψω με λόγια αυτό που ένιωσα εκείνα τα λίγα δευτερόλεπτα στην άκρη του δρόμου, κοιτώντας τον τυφλό να ξεμακραίνει. Θέλω να πιστεύω ότι αυτό που ένιωσα ήταν η ευγνωμοσύνη σε συναίσθημα, με την καρδιά, όχι με το μυαλό. Μέσα μου είχε γίνει ένα Μπιγκ Μπανγκ, που άλλαξε όλη την κοσμοθεωρία μου. Από κει κι έπειτα, ο κόσμος ποτέ ξανά δεν ήταν ίδιος στα μάτια μου. Χωρίς υπερβολή, άλλαξε η φιλοσοφία της ζωής μου.
Κατάλαβα ότι το κλειδί στην ευγνωμοσύνη είναι το συναίσθημα και όχι τα λόγια. Ένα κλάσμα του δευτερολέπτου είναι αρκετό για να κάνει τη διαφορά. Η ευγνωμοσύνη υλοποιεί, παίρνει σάρκα και οστά όταν τη νιώθεις με την καρδιά, όχι με το μυαλό. Πιθανόν να το καταλάβετε με κάποια αίσθηση στο σώμα. Μία ανατριχίλα, ένα «άνοιγμα» στο ύψος της καρδιάς. Δεν μπορώ να ξέρω. Φαντάζομαι για τον καθένα είναι πολύ ξεχωριστή εμπειρία. Από εκείνη τη μέρα είχα τόσα πράγματα για να είμαι ευγνώμων. Κυρίως εκείνα τα μικρά και αδιόρατα, που δεν τα πιάνει το μάτι.
Φυσικά, μετά από όλο αυτό δεν συνέχισα την άσκηση. Δεν την συνέχισα γιατί απλά δεν χρειαζόταν. Αυτό που ήταν να κάνει, το είχε κάνει για μένα και με το παραπάνω. Όταν λέω ότι δεν τη συνέχισα, δεν εννοώ ότι τη σταμάτησα. Το αντίθετο! Κάθε μέρα ευγνωμονώ. Μου βγαίνει αβίαστα πια. Μάλιστα, το πιο σύνηθες καθημερινό αγαθό για το οποίο ευγνωμονώ είναι το ζεστό νερό. Αυτός που ανακάλυψε τον θερμοσίφωνα πρέπει να έχει αγιάσει με την ευγνωμοσύνη μου. Α! ναι! Ευγνωμονώ και για τους ανθρώπους που έκαναν τις ανακαλύψεις που χρησιμοποιώ. Φανταστείτε να μην είχε γεννηθεί ποτέ ο Γκράχαμ Μπελ ή ο Τόμας Έντισον.
Υπάρχουν, βέβαια, και οι δύσκολες μέρες και οι πολύ πολύ δύσκολες μέρες. Εκείνες που έχω φτάσει στα όρια μου και όλα μου φταίνε και η ζωή είναι άδικη. Τελικά όμως, όταν πάω το βράδυ για ύπνο πάντα υπάρχει κάτι για το οποίο είμαι ευγνώμων. Γιατί μετά από τόσο καιρό, ευγνωμονώ πια και για τις δυσκολίες γιατί όλες όσες έρχονται, μού μαθαίνουν κάτι κάθε μέρα. Όταν αντιμετωπίζω μια δύσκολη κατάσταση, σίγουρα έρχεται να με διδάξει κάτι βαθύτερο. Ψάχνω τι μπορεί να είναι αυτό και ευγνωμονώ για την αρετή που απέκτησα λύνοντάς το ή την πληροφορία που έλαβα έστω και με τον δύσκολο τρόπο.
Να θυμόμαστε ότι τίποτα στη ζωή δεν είναι δεδομένο. Τίποτα δεν είναι αυτονόητο. Όλα είναι μαθήματα ζωής και, αν μη τι άλλο, ας ευγνωμονούμε που τα ζήσαμε. Μέσα από αυτή την άσκηση υπάρχει κι ένα άλλο κρυφό μήνυμα. Η αξία και το μεγαλείο του να είμαστε παρόντες στη ζωή μας. Συνειδητοποιεί κανείς, άραγε, πόσα πράγματα κάνουμε μηχανικά και πόση λίγη αξία τους δίνουμε? Για παράδειγμα: όταν τρώμε το φαγητό μας, είμαστε άραγε παρόντες ή απλά υπάρχουμε, μασάμε, καταπίνουμε? Κάθε μπουκιά είναι ευλογία για το σώμα μας. Η τροφή είναι που μας κρατάει σ’ αυτή τη ζωή. Πώς θα φτάσουμε να ευγνωμονούμε για την ίδια μας τη ζωή όταν αμελούμε να ευχαριστήσουμε για καθετί που μας κρατάει σε αυτήν. Αρκεί μόνο η σκέψη ότι σήμερα ήμασταν ζωντανοί.
Ναι! τόσο απλό και δύσκολο πράγμα είναι η ευγνωμοσύνη.
Ακόμη και με λίγα ευρώ έχουμε προοπτική να κερδίσουμε πάρα πολλά σε βάθος χρόνου!!
Για σύνταξη, πρόσθετο εισόδημα, αποταμίευση, επένδυση, δώρο γενεθλίων, αποφοίτηση, δώρο σε μία νέα ζωή για τα παιδιά μας!
Υπολόγισε μόνο σου τα 100€ που έδωσες τώρα για το Uca και πήρες 7500 τεμ. που, αν λέω εγώ τώρα μετά από 2 χρόνια έχει 1€ το ένα, πόσο αξία έχουν τα Uca σου;
Πληροφορίες και Αγορά Uca Card στο:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. - 00306979512131
Για αγορά πατήστε εδώ
Ότι διευκρίνιση χρειαστείς επικοινώνησε μαζί μου.
Βάιος Κουγιούτας
00306979512131
© All rights reserved. YperNoisis 2019
IMPLEMENTED BY E-Resellers