Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πόσοι άνθρωποι φοβούνται την αποτυχία;

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ πόσοι άνθρωποι δεν κάνουν πράγματα που θα ήθελαν να κάνουν στην ζωή τους γιατί φοβούνται να αποτύχουν;

Έχεις αναρωτηθεί ποτέ μήπως εσύ ο ίδιος πολλές φορές έχεις αποτρέψει τον εαυτό σου έχοντας μια φωνούλα εδώ πέρα μέσα που σου λέει “Μην το κάνεις αυτό. Μην το κάνεις. Είναι επικίνδυνο. Μπορεί να αποτύχεις. Μπορεί το ένα. Μπορεί το άλλο.”

Είμαι σίγουρος ότι σε όλους τους ανθρώπους πάνω κάτω μας έχει συμβεί αυτό αλλά ξέρεις τι δεν μας έχει συμβεί; Δεν μας έχει συμβεί να σκεφτούμε κάτι πάνω σε αυτό που ενδεχομένως θα άλλαζε άρδην την όλη κατάσταση μέσα στο μυαλό μας.

Γιατί; Η επιτυχία είναι μια απόσταση 10-15 εκατοστών. Από την μία άκρη του μυαλού μας έως την άλλη. Τόσο μικρή είναι η απόσταση της επιτυχίας. Όλα είναι μέσα στο μυαλό μας.

Μέσα στον εγκέφαλο μας λοιπόν έχουμε μία λάθος αρχειοθέτηση. Έχουμε αρχειοθετήσει από την μία πλευρά την αποτυχία και από την άλλη την επιτυχία. Τι σημαίνει αυτό; Αυτό σημαίνει ότι κάθε φορά που κάνουμε πράγματα εάν δεν φέρνουν το αποτέλεσμα που θέλουμε τότε τι λέμε; “Αποτύχαμε”

Τι είναι αυτό που δεν έχουμε σκεφτεί όμως; Το “Ναι” η επιτυχία, το να έχουμε τα αποτελέσματα που θέλουμε, μας κάνει χαρούμενους, μας δίνει ικανοποίηση. Όμως επειδή η συνειδητότητα των ανθρώπων είναι τέτοια, το “Ναι” δεν χτίζει την συνειδητότητα μας. Δεν χτίζει τον χαρακτήρα μας. Και ποιος τον χτίζει; Το “Όχι”. Η αποτυχία. Το “Όχι”, χτίζει τον χαρακτήρα μας. Κράτησε το αυτό.

Πάμε σε κάτι άλλο. Για να πετύχουμε χρειάζεται να γίνουμε οι κατάλληλοι άνθρωποι. Ξέρεις σε πόσους ανθρώπους τους ήρθε ουρανοκατέβατη η επιτυχία, είτε χρήματα, είτε άνθρωποι, σύντροφοι, και τα έχασαν; Γιατί; Γιατί δεν ήταν οι κατάλληλοι άνθρωποι.

Πάμε λίγο να τα συνθέσουμε. Αν λοιπόν θέλεις να βρεις τον σκοπό της ζωής σου χρειάζεται να αποτύχεις τόσο όσο δεν φανταζόσουν ποτέ. Η αποτυχία θα σε οδηγήσει στον σκοπό της ζωής σου. Γιατί μέσα από την αποτυχία θα ανακαλύψεις το ποιος πραγματικά είσαι. Και μόλις ανακαλύψεις το ποιος είσαι τότε όλες οι πόρτες θα είναι ορθάνοιχτες για να τις περπατήσεις. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να επιλέξεις την κατάλληλη πόρτα.

Έτσι λοιπόν αν δεν έχεις πετύχει στην ζωή σου όσο θα ήθελες τότε δεν έχεις αποτύχει όσο θα έπρεπε. Γιατί; Γιατί μέσα στο μυαλό σου είχες αρχειοθετήσει λάθος την αποτυχία σε σχέση με την επιτυχία. Η αποτυχία είναι λίγο πριν την επιτυχία. Είναι ο προθάλαμος της επιτυχίας. Η αποτυχία χτίζει τον χαρακτήρα σου έτσι ώστε όταν έρθει η επιτυχία να μπορείς να την διατηρήσεις.

Γιατί οι πιο πολλοί άνθρωποι πετυχαίνουν για έναν πολύ μικρό χρονικό διάστημα. Και αυτό θα το παρατηρήσεις αν κάνεις μια έρευνα και μιλήσεις με ανθρώπους που είναι 50-60 χρονών. Όλοι ξέρεις τι θα σου πουν; “Εγώ τότε..”. Αλλά τώρα τι; Γιατί; Γιατί συνήθως οι άνθρωποι δεν δίνουμε σημασία στο να χτίσουμε τον εαυτό μας.

Μια πολύ ωραία κουβέντα την άκουσα από έναν πολύ πετυχημένο χρηματιστή. Θα σου πω λίγα λόιγια για την ιστορία αυτού του ανθρώπου: Είναι ένας χρηματιστής πάρα πολύ πετυχημένος, μέσα σε όλο αυτό το business show, σε όλο αυτό τον τρόπο ζωής. Και κάποια στιγμή είδε την ζωή διαφορετικά. Και τώρα ξέρεις τι λέει; “Η μεγαλύτερη επένδυση την οποία μπορείς να κάνεις στην ζωή σου είναι στον εαυτό σου”.

Έπαθα σοκ όταν το άκουσα από αυτόν τον άνθρωπο. Όταν μιλούσα με έναν ασφαλιστικό σύμβουλο για μία ασφάλεια και γυρίζει και λέει “Δεν είναι αυτό η καλύτερη επένδυση που μπορείς να κάνεις. Η καλύτερη επένδυση είναι στον εαυτό σου”. Τέλειο;

Έτσι λοιπόν εάν θέλεις να πετύχεις άρχισε να αποτυγχάνεις. Γιατί μέσα από την αποτυχία θα ανακαλύψεις όπως ο Tomas Eddison τι είναι αυτό που δεν δουλεύει, τι είναι αυτό δεν σου κάνει. Μέσα από την εις άτοπον επαγωγή και αφού δεις τι είναι αυτό που δεν δουλεύει θα φτάσεις σε αυτό που δουλεύει. Θα φτάσεις σε αυτό που είναι για εσένα. Αυτό που είσαι εσύ.

Έτσι λοιπόν ξεκίνα να αποτυγχάνεις και βάλε έναν στόχο για τις επόμενες 90 ημέρες να αποτύχεις τραγικά. Πίστεψε με θα είναι η καλύτερη επιτυχία που είχες στην ζωή σου.

Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!

Πηγή: www.manolisischakis.gr

Έχει πάρα πολύ πλάκα ο τρόπος που ο κάθε άνθρωπος αντιλαμβάνεται τον κόσμο. Για την ακρίβεια πιστεύω πως ο τρόπος που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο πραγματικά καθορίζει την ζωή μας. Και το πιο μαγικό είναι ότι τις περισσότερες φορές δεν έχουμε επίγνωση αυτού. Γιατί; Γιατί το κάνουμε ασυνείδητα.

Πριν μερικές μέρες μιλούσα με την κουμπάρα μου και μου λέει “Ρε συ Μάνο, σ'εσένα όλα συμβαίνουν.”

Θα σου δώσω ένα παράδειγμα:

Μου συστήνει ένας φίλος ένα επιπλοποιείο, αγοράζω ένα συγκεκριμένο στρώμα και μου έρχεται ένα no name στρώμα και το είδα κατά τύχη, γιατί λόγω της γνωριμίας δεν θα το έψαχνα.

Οι άνθρωποι λοιπόν που ήταν εκεί και παρέλαβαν το στρώμα μου λένε “Μάνο τι μάρκα στρώμα πήρες;” γιατί ήθελαν κι εκείνη να αγοράσουν, και τέλος πάντων έγινε ένα τέτοιο “παιχνίδι” και τελικά ανακάλυψα ότι το στρώμα που είχα αγοράσει ήταν διαφορετικό από το στρώμα που μου είχαν φέρει.

Πριν από 1 - 1,5 χρόνο περίπου ήθελα να πάρω έναν υπολογιστή, πηγαίνω σε ένα κατάστημα πάλι μέσω ενός γνωστού, συγκεκριμένα του πατέρα της κοπέλας με την οποία ήμουν τότε. Φαντάσου το μαγαζί του πατέρα της ήταν δίπλα ακριβώς με το μαγαζί που έφτιαχνε και πουλούσε υπολογιστές. Και τα δύο μαγαζιά κοντά 30-40 χρόνια λειτουργίας το ένα δίπλα στο άλλο. Αγοράζω τον υπολογιστή, “Πόσο κάνει;”, “Τόσο”, “Ορίστε. Γεια σας”, και μόλις έρχομαι στο γραφείο τυχαίνει και βλέπω μέσα στον υπολογιστή ότι άλλα είχαμε πει να βάλει και άλλα έβαλε μέσα.

Και μου λέει λοιπόν η κουμπάρα μου επειδή υπάρχουν διάφορες τέτοιες περιπτώσεις που μου έχουν συμβεί: “Ρε συ Μάνο αυτά μόνο σε εσένα συμβαίνουν”.

Και ρωτάω: “Αυτά συμβαίνουν μόνο σ' εμένα ή έχω την τύχη εγώ να τα ανακαλύψω;”

Τι θέλω να σου πω; Καλώ ή κακώς δεν μπορούμε να ζήσουμε την ζωή μας προσπαθώντας να δούμε αν έκανα κάτι σωστά ή αν έγινε λάθος ή αν έγινε το ένα, το άλλο, το παράλλο, οτιδήποτε.. Γιατί καταντάει τρέλα.

Όμως τι γίνεται; Πάρα πολλοί άνθρωποι όταν συμβαίνει ένα γεγονός στην ζωή τους το παίρνουν πολύ κατάκαρδα. Το παίρνουν βαρέως. Το παίρνουν προσωπικά. Μπαίνουν σε ένα αρνητικό συναίσθημα και μετά ταυτίζονται με αυτό και ζουν μέσα σ' αυτό τον βάλτο του δράματος. Το αποτέλεσμα; Τα γνωστά.

Έρευνα δείχνει ότι το 2020 ο ένας στους δύο θα πεθαίνει από κατάθλιψη. Τραγικό; Ένας από τους λόγους είναι αυτός που σου ανέφερα. Που θέλω λοιπόν να καταλήξω; Ok, το να αγοράσω ένα στρώμα και να μου έρθει κάτι άλλο, το να πάρω έναν υπολογιστή και να μου έρθει κάποιος άλλος και πάρα πολλά πράγματα τα οποία τυχαίνει να συμβούν στην καθημερινότητα προσωπικά εγώ τα θεωρώ πάρα πολύ μεγάλη τύχη. Και ξέρεις γιατί; Επίτρεψε μου να σου πω..

Αν δεν είχε συμβεί αυτό με το στρώμα καταρχήν θα ήμουν σε ένα στρώμα το οποίο δεν ήξερα. Άρα θα είχα δώσει τσάμπα τα λεφτά μου. Άρα γλίτωσα τα λεφτά μου. Δεύτερον, ενδεχομένως από αυτόν τον άνθρωπο να αγόραζα κι άλλα πράγματα, γιατί αυτό είχα σκοπό να κάνω. Τρίτον, αυτόν τον άνθρωπο ο φίλος μου θα τον σύστηνε και σε άλλους ανθρώπους.

Άρα μέσα από αυτό που συνέβη στην ουσία προστατευόμαστε πάρα πολλοί άνθρωποι. Που είναι το κακό λοιπόν;

Με τον υπολογιστή; Το ίδιο πράγμα. Άρα λοιπόν για εμένα, για το δικό μου μυαλό, όταν συμβαίνουν τέτοια πράγματα δεν σου λέω ότι προς στιγμήν κάποιες φορές και ανάλογα την περίσταση δεν μπορεί να τσαντιστώ, δεν μπορεί να θυμώσω, οτιδήποτε.. Ok, ναι. Μπορεί να συμβεί. Αλλά ξέρεις τι; Αμέσως μετά λέω “Ευχαριστώ” γιατί υπάρχει κάτι, δεν ξέρω πώς θα το ονομάσεις εσύ, αλλά υπάρχει κάτι, ένας Θεός ο οποίος με προστατεύει. Με προστατεύει και μου λέει “Ωπ, πρόσεχε. Εδώ πέρα τελικά αυτό δεν ήταν για εσένα. Έπρεπε να κάνεις κάτι άλλο.”

Γιατί αν θέλεις ακόμα και αυτό με τα στρώματα το έκανα λίγο επιπόλεα. Δηλαδή θα έπρεπε να το ψάξω λίγο παραπάνω. Αλλά ok, μου το σύστησε ο φίλος μου, λέω ωραία, είναι φίλος φίλου, να ενισχύσουμε, να βοηθήσουμε, γιατί ok ο ένας τον άλλον πρέπει να τον βοηθάει. Μάθημα.

Τι θέλω λοιπόν να σου πω: Όταν λοιπόν συμβαίνει ένα γεγονός, επειδή δεν πιστεύω ότι σε ένα σύμπαν που γίνονται τρισεκατομμύρια λειρουργίες κάθε δευτερόλεπτο υπάρχει τύχη, όλα συμβαίνουν για κάποιον λόγο που πρέπει όμως να τον βρίσκουμε, απέφυγε να ταυτίζεσαι με αυτό το γεγονός και να μπαίνεις σε ένα δράμα το οποίο δεν θα σε οδηγήσει πουθενά.

Γιατί έχω δει μπροστά στα μάτια μου να συμβαίνει το εξής:

Να οδηγάει άνθρωπος, να περνάει κάποιος το STOP με το κινητό, και αυτός ο άνθρωπος γλίτωσε το τρακάρισμα από αυτό το αμάξι που πέρασε και τράκαρε μετά γιατί; Γιατί γύρναγε πίσω και έβριζε τον άλλον που πέρασε το STOP με το κινητό.

Καταλαβαίνεις τι θέλω να πω..

Συμβαίνει λοιπόν ένα γεγονός. Έγινε. Δες τι μπορείς να πάρεις από αυτό, προφανώς και το πιο πιθανό, αυτό το γεγονός ήρθε για να σε προστατέψει από κάτι το οποίο εσύ αυτή την στιγμή δεν μπορείς να διανοηθείς, να αντιληφθείς.

Έτσι λοιπόν πλέον το μότο μου ξέρεις ποιο είναι;

“Ευτυχώς που υπάρχουν απατεώνες γιατί εγώ γίνομαι σοφότερος, μαθαίνω περισσότερα, γίνομαι πιο έμπειρος και μπορώ να προστατεύω τον εαυτό μου και να κάνω περισσότερα πράγματα.”

Γιατί μέσα από αυτό χτίζω δεξιότητες που δεν θα μπορούσα να τις χτίσω.

Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!

Πηγή: www.manolisischakis.gr

Ξέρεις τι με τρελαίνει στους περισσότερους ανθρώπους;

Γίνονται ζητιάνοι αγάπης. Ζητιάνοι αναγνώρισης. Γίνονται δούλοι, σκυλάκια, πολλών άλλων ανθρώπων προκειμένου να τους πουν “Είσαι καλό παιδί”, “Σ' αγαπώ”, “Έλα στην παρέα μας”, ότι μπορεί να είμαι αυτό.

Κι εμένα αυτό πραγματικά με τρελαίνει γιατί ξέρεις τι λέω; Λέω το εξής: “Ρε συ, σκέψου λίγο. Έστω λοιπόν ότι είσαι κατασκευαστής και θέλεις να χτίσεις μια πολυκατοικία. Πώς θα κλείσεις λοιπόν τον τρίτο, τον τέταρτο, τον πέμπτο, τον έκτο, τον έβδομο, τον όγδοο όροφο εάν δεν βάλεις θεμέλια;”

Πώς αντιδρούν οι άνθρωποι στην απόρριψη;

Οι πιο πολλοί άνθρωποι εκεί πέρα έξω είναι στενοχωρημένοι γιατί κάποιος άνθρωπος δεν τους έδωσε σημασία. Κάποιος άνθρωπος τους απέρριψε. Όποιος κι αν είναι αυτός.

Και ξέρεις ποιο είναι το πρόβλημα; Ότι επειδή φτάνουν στο σημείο να νομίζουν ότι οι άλλοι τους απορρίπτουν, αυτό που κάνουν είναι να απορρίπτουν αυτοί πρώτα τους άλλους χωρίς να το καταλάβουν. Ασυνείδητα.

Όμως, αυτό που δεν έχουν σκεφτεί αυτοί οι άνθρωποι είναι το εξής μαγικό: Ότι κάθε φορά που μπαίνεις σε αυτή την διαδικασία να δεις “Θα με απορρίψει;”, “Θα κάνει;”, “Θα ράνει”, “Τι θα γίνει;”.. Που πρόσεξε, είναι μια φυσιολογική διαδικασία για τον εγκέφαλο, τον ερπετοειδή εγκέφαλο. Ok. Είμαστε στον 2019. Πρέπει να μάθουμε πώς δουλεύει αυτός ο εγκέφαλος..

Τι είναι αυτό που σου προτείνω λοιπόν;

Σταμάτα να γίνεσαι ζητιάνος της αγάπης, της αποδοχής, των άλλων ανθρώπων.

Κανένας δεν θα σε εκτιμήσει, κανένας δεν θα σε αγαπήσει, κανένας δεν θα σε σεβαστεί ο οποίος πρώτα δεν αγάπησε, δεν εκτίμησε και δεν σεβάστηκε τον εαυτό του. Είτε γιατί ζηλεύει, είτε γιατί δεν έχει μάθει να το κάνει, είτε γιατί δεν το ξέρει καν. Και όταν κάτι δεν το ξέρεις, δεν μπορείς να το κάνεις.. Λογικό.

Και το πιο πιθανό αν αντιμετωπίζεις αυτό το πρόβλημα είναι να συναναστρέφεσαι με αυτούς τους ανθρώπους. Γιατί; Γιατί κάπως έτσι είσαι κι εσύ. Και ο όμοιος τον όμοιο μυνηματίζει.

Πάρε την ευθύνη της ζωής σου

Άρα λοιπόν, αν θέλεις πραγματικά να δημιουργήσεις μια ζωή χαράς, μια σχέση πάθους, και μια εργασία αποδοτική, χρειάζεται πρώτα εσύ να αποδεχτείς τον εαυτό σου. Τάισε εσύ τον εαυτό σου με αυτό που έχεις ανάγκη. Μην περιμένεις από τους άλλους.

Όταν το μεσημέρι πεινάω και θέλω να πάω να φάω δεν περιμένω από κανέναν να έρθει να με ταΐσει. Μπορεί να μου φέρει ο φίλος μου κάτι. Μπορεί να μου φέρει μια φίλη μου κάτι. Χίλια δυο μπορεί αλλά δεν είναι δεδομένο. Ο μόνος δεδομένος άνθρωπος που μπορεί να με ταΐσει είμαι εγώ. Κανένας άλλος. Τελειώσαμε. Είναι κατανοητό. Οπότε πάρε την ευθύνη της ζωής στα χέρια σου.

Αποδέξου πρώτα εσύ τον εαυτό σου.

Φρόντισε πρώτα εσύ τον εαυτό σου.

Αγάπησε πρώτα εσύ τον εαυτό σου.

Σεβάσου πρώτα εσύ τον εαυτό σου.

Μάθε πώς μπορείς εσύ να κάνεις τον εαυτό σου να αισθάνεσαι βασιλιάς ή βασίλισσα

Μείνε στο κέντρο σου, άρχισε να απολαμβάνεις την ζωή και άρχισε να βλέπεις ποιοι άνθρωποι εκεί πέρα έξω είναι σε θέση να είναι δίπλα σου. Όχι γιατί είσαι υπεράνω. Όχι, καμία σχέση. Αλλά γιατί ξέρεις ποιος είσαι, ξέρεις που θέλεις να πας και ξέρεις ότι το κομμάτι του παζλ δεν ταιριάζει με όλα από το υπόλοιπο παζλ. Ταιριάζει μόνο με τα τέσσερα κομμάτια γύρω του.

Δεν σημαίνει ότι τα άλλα είναι λιγότερο καλύτερα ή χειρότερα ή ότι έχουν πρόβλημα ή όχι. Όχι, καμία σχέση. Σημαίνει απλά ότι αυτό έχει τέσσερα κομμάτια που ταιριάζει. Και το άλλο κομμάτι έχει άλλα τέσσερα διαφορετικά κομμάτια με τα οποία ταιριάζει. Μην προσπαθείς να πας να το πιέσεις, δεν γίνεται.

Μην στερείς, λοιπόν, από τον εαυτό σου αυτό που οφείλεις εσύ να σου δώσεις.

Άρα λοιπόν σκέψου πώς θα δώσεις αγάπη, χαρά, προστασία, στον ίδιο σου τον εαυτό. Στην ίδια σου την ύπαρξη.

Να θυμάσαι πως η δυστυχία με την ευτυχία ένα κλικ είναι. Και είναι θέμα απόφασης.

Δεν σου λέω ότι είναι απλά μια απόφαση να γίνεις ευτυχισμένος, να πετύχεις κάτι. Είναι όμως μια απόφαση να ξεκινήσεις, να δουλέψεις σκληρά πάνω σε αυτό και μόλις το κάνεις να δεις πόσο απλό ήταν.

Να Αγαπάς τον Εαυτό σου και να Ζεις με Πάθος!

Πηγή: www.manolisischakis.gr