γράφει η Παναγιώτα Τζιτζίκου
Τι άλλα ζητάς άνθρωπε….. όταν δεν έχεις καταφέρει να εκτιμήσεις τα ήδη υπάρχοντα;
Πώς αντιλαμβάνεσαι αυτά που έχεις; Ποιο μέτρο σύγκρισης τοποθετείς για την κάθε απολαβή σου; Ποιο γνώμονα βάζεις μέσα στην πραγματικότητα που βιώνεις;
Από ποιον δημιουργό περιμένεις να δημιουργήσει για σένα, όταν στέλνεις ενέργεια έλλειψης στο σύμπαν; Και τι ζητάς να σου επιστραφεί με αυτόν τον τρόπο; Πληρότητα;
Πώς ορίζεις μέσα σου και γύρω σου την αφθονία; Πώς ορίζεις τη γαλήνη, την ευτυχία; Τι είναι αυτό που δεν έχεις όταν η ψυχή σου πονά; Τι σου λείπει; Είναι αρκετή η υλική αφθονία για να γεμίσει τα κενά σου; Και αν ναι. Για πόσο;
Πότε ύψωσες για τελευταία φορά το βλέμμα σου στον ουρανό και είπες ευχαριστώ για τη ζωή, για την ίδια σου την ύπαρξη; Για τον αέρα που αναπνέεις, για την τροφή και το νερό που σου δίνεται απλόχερα από τη μάνα γή;
Για τους ανθρώπους γύρω σου και για την αγκαλιά που σου προσφέρουν όταν τη χρειάζεσαι; Πότε κοίταξες στα μάτια ένα αγαπημένο σου πρόσωπο και του είπες: «σ’ αγαπώ»;
Ποιο είναι το ζητούμενό σου στην κάθε μέρα που ξεκινά; Η ζωή η ίδια που αρχίζει μπροστά σου με όσα σου δίνονται ή όλα εκείνα που σου λείπουν και αναζητάς; Χάνοντας στη διαδρομή τον ίδιο σου τον εαυτό με όλες εκείνες τις αξίες που ήδη έχεις αλλά ποτέ δεν τις αναγνωρίζεις, μπαίνοντας στην έλλειψη και κρατώντας θλίψη, θυμό, αγανάκτηση, ζήλια, “ αυτός έχει….. εγώ δεν έχω”.
Πόσο αναγκαίος είναι λοιπόν ο κάθε πόνος, η κάθε απώλεια για να έρθει η ουσιαστική συνειδητοποίηση του τι πραγματικά “έχω” ή “είχα”, αλλά και η σπουδαιότητα, οι πραγματικές προτεραιότητες μέσα σε κάθε απόκτημα.
Τελικά οι περιστάσεις γύρω δείχνουν πως για να έρθει η πλήρης κατανόηση της έννοιας «ενότητα» είναι αναγκαία τα μαθήματα, για να μπει ο καθένας σε μια δική του προσωπική αναμόρφωση και διεύρυνση του εαυτού του, έτσι ώστε να βγει από το “εγώ” και να αντιληφθεί το “εμείς”.
Και ποιοι είμαστε οι “εμείς”;
Είμαστε το σύνολο που αποτελεί το Όλον. Είμαστε τα όντα αυτού του πλανήτη που χρειάζονται το ένα το άλλο, γιατί απλά η μονάδα είναι μια αδιαίρετη ύπαρξη του όλου. Όσες και να είναι οι διαφορές, τα πάντα είναι Ένα και όποιο κομμάτι και να πάρεις από το σύνολο θα αντιπροσωπεύει το σύνολο, θα κρύβει μέσα του τα χαρακτηριστικά και τις ιδιότητες του όλου! Αυτή είναι η πραγματικότητα και όσο πιο γρήγορα η μονάδα μπει μέσα της, τόσο πιο συνειδητά θα διαμορφώσει τη ζωή της κάτω από νέα θεμέλια, με γερές βάσεις και με μια διάφανη συλλογική δομή ανθρώπινων αξιών και ξεχασμένων ιδανικών.
Άρα τι θέλει η μονάδα για να υπάρξει έχοντας εσωτερική πληρότητα; Θέλει όλο το σύνολο των αξιών, την αλληλεγγύη, την ελευθερία, την αγάπη, την προσωπική δύναμη, την εσωτερική ειρήνη, την αναγνώριση του εαυτού ως μια ολοκληρωμένη ύπαρξη αυτόνομη που περιλαμβάνει τα πάντα!
Πού ψάχνεις λοιπόν άνθρωπε να βρεις την πληρότητά σου;
Πόσο εύκολα στη διαδρομή χάνεσαι στο πριν, στο μετά, στο εάν, στο όταν και στο γιατί;
Και το τώρα;
Πού είναι η κάθε τώρα στιγμή σου, αφού στην ουσία μόνο αυτή υπάρχει! Την έχεις όμως αναγνωρίσει; Είσαι ξύπνιος για να τη ζήσεις ή αφήνεσαι στο λήθαργο του παρελθόντος και του μέλλοντος;
Όλα βρίσκονται εκεί και εσύ γλιστράς και φεύγεις ή με το συναίσθημα ή με τη σκέψη τόσο μακριά που όταν έρχεται η αφθονία δεν είσαι εκεί!!!!
Έτσι η ευγνωμοσύνη δεν έχει χώρο πλέον στην καρδιά σου γιατί όλο και κάτι θα σου λείπει. Να ξέρεις πως μια λέξη κλειδί για την αφθονία είναι το ευχαριστώ, γιατί στέλνεται μια δόνηση που κραυγάζει: «Έχω όλα όσα χρειάζομαι» και το σύμπαν αυτό ακούει και απαντά: «Έχεις» που σημαίνει πως σε όποια κατάσταση κι’ αν είσαι όλα δίνονται, αλλά στο τώρα, αφού αυτός είναι και ο μοναδικός χρόνος ύπαρξης γιατί το τώρα περιλαμβάνει και το πριν και το μετά. Πάντα θα έχεις όσα χρειάζεσαι μόνο εάν αποδεχτείς και εκτιμήσεις τα ήδη υπάρχοντα στον παρόντα χρόνο, αυτή είναι η εκκίνηση, από εδώ αρχίζει και η δημιουργία.
Η έλλειψη είναι μια ενέργεια που πηγάζει από το νου και το εγώ, συνήθως το μυαλό κάτι ακόμα θέλει, όσο κι’ αν έχει καλύψει τις βασικές ανάγκες, σίγουρα θα δημιουργήσει με έναν τρόπο μια καινούρια έλλειψη ή θα ανασύρει στην επιφάνεια μια ξεχασμένη για να έχει κάτι να σκέφτεται γιατί απλά έτσι λειτουργεί, είναι ένας ρόλος. Οπότε το όλο θέμα εδώ είναι πόσο το μυαλό δημιουργεί σενάρια, ποιος τελικά είναι ο κυρίαρχος του παιχνιδιού και τι ο καθένας επιτρέπει να γίνεται είτε συνειδητά, είτε υποσυνείδητα καθώς και τη δυναμική που θα δώσει στην κάθε περίπτωση.
Hενέργεια του σύμπαντος νοήμον καθώς είναι ωθεί τον άνθρωπο να ανακτήσει τη δύναμή του, ένας τρόπος ώθησης είναι και η διατάραξη της υλικής αφθονίας γιατί έχει τοποθετήσει εκεί πολλές από τις δυνάμεις του νομίζοντας πως αυτά είναι και τα στοιχεία που χρειάζεται για να πορευτεί στη ζωή του.
Επίσης πολλοί είναι εκείνοι που προσπαθούν να πάρουν δύναμη και ενέργεια από άλλους ανθρώπους ή με διάφορα υλικά κεκτημένα χωρίς να ψάχνουν μέσα τους ν’ αντλήσουν δύναμη από τη μοναδική πηγή, από τον ίδιο τους τον εαυτό. Όλα δημιουργούνται από την υλική χειραγώγηση που στην ουσία είναι αποδυνάμωση όπως και το σύνολο των αναγκών που στο τέλος είναι ψευδές και μη πραγματικό.
Τις περισσότερες φορές η έλλειψη είναι μια αφορμή με πιο βαθιές και διαφορετικές αιτίες, τα κενά είναι ψυχικά και όχι πάντα υλικά, αυτός είναι απλά ένας τρόπος εκδήλωσης αλλά και διευκόλυνσης του εαυτού για να ανακαλύψει την πραγματική αλήθεια του. Παρατηρώντας τη συμπεριφορά του αντιλαμβάνεται τον τρόπο που καλύπτει τα κενά του, η κάθε μια συνειδητοποίηση του προσφέρει ένα άνοιγμα, μια επίγνωση, μια θεραπεία στην υπάρχουσα κατάσταση του εαυτού του, έτσι σταματάει να νιώθει έλλειψη και καθώς προχωράει όλο και βαθύτερα μέσα του αναγνωρίζει πως η πληρότητα ήταν πάντα εκεί απλά ο ίδιος δεν την έβλεπε!!!
Για την ΥπερΝόησις
Παναγιώτα Τζιτζίκου
Ενεργειακή & Ψυχική Συμβουλευτική
Αναγέννηση νου σώμα ψυχής
Τηλ: 6972499214
Email:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.@gmail.com
Ο Γιοσινόρι Οσούμι κέρδισε το βραβείο Νόμπελ Ιατρικής 2016 για τις ανακαλύψεις του στους μηχανισμούς της αυτοφαγίας. Αλλά τι είναι η αυτοφαγία;
Όπως αναφέρει για την αυτοφαγία στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, η Δρ. Ελένη Παπαγιαννίδου, Κλινική Διαιτολόγος- Διατροφολόγος, «με αυτόν τον μηχανισμό, το σώμα απαλλάσσεται από όλα τα παλιά κύτταρα (οργανίδια, πρωτεΐνες και κυτταρικές μεμβράνες). Πρόκειται για μια οργανωμένη, ομαλή διαδικασία που υποβαθμίζει και ανακυκλώνει κυτταρικά συστατικά. Αντικαθιστά τα παλιά τμήματα του κυττάρου».
Σημειώνει ότι «η αυτοφαγία συμβαίνει στα υπο-κυτταρικά οργανίδια, τα οποία καταστρέφονται και ξαναχτίζονται με νέα που τα αντικαταστούν. Παλιές κυτταρικές μεμβράνες, οργανίδια και άλλα κυτταρικά υπολείμματα αφαιρούνται με την αποστολή τους στα λυσοσώματα, εξειδικευμένα οργανίδια που περιέχουν ένζυμα για την αποικοδόμηση πρωτεϊνών».
Η αυτοφαγία, επισημαίνει, περιγράφηκε για πρώτη φορά το 1962, όταν οι ερευνητές παρατήρησαν αύξηση στον αριθμό των λυσοσωμάτων σε ηπατικά κύτταρα αρουραίου μετά από έγχυση γλυκαγόνης.
Τι την ενεργοποιεί;
Όπως επισημαίνει η κ. Παπαγιαννίδου, «ενεργοποιείται από τη στέρηση θρεπτικών συστατικών. Όταν η ινσουλίνη μειώνεται, ανεβαίνει η γλυκαγόνη και το αντίστροφο. Όταν τρώμε, η ινσουλίνη ανεβαίνει και η γλυκαγόνη κατεβαίνει. Όταν δεν τρώμε (νηστεία), η ινσουλίνη πέφτει και η γλυκαγόνη ανεβαίνει. Αυτή η αύξηση της γλυκαγόνης διεγείρει τη διαδικασία της αυτοφαγίας. Η νηστεία (ασιτία), λόγω αύξησης της γλυκαγόνης, δίνει τη μεγαλύτερη ώθηση στην αυτοφαγία».
Εξηγεί ότι «είναι μια μορφή κυτταρικού καθαρισμού. Το σώμα αναγνωρίζει παλιό και υποβαθμισμένο κυτταρικό εξοπλισμό και τον καταστρέφει. Η συσσώρευση όλων αυτών σκουπιδιών ευθύνεται για τη γήρανση. Η νηστεία (ασιτία) εκτός από το να ενεργοποιεί την αυτοφαγία διεγείρει την αυξητική ορμόνη, η οποία έχει αντιγηραντική δράση. Επομένως, η ασιτία μπορεί να αντιστρέψει τη διαδικασία της γήρανσης, απαλλάσσοντας το σώμα μας από παλιά κυτταρικά σκουπίδια και αντικαθιστώντας τα με νέα τμήματα».
Μια άκρως ελεγχόμενη διαδικασία
Η αυτοφαγία είναι μια πολύ καλά ρυθμισμένη διαδικασία. Αν γινόταν ανεξέλεγκτα θα ήταν καταστροφική, υπογραμμίζει η κ. Παπαγιαννίδου. Όπως αναφέρει, «συσσώρευση παλαιών άχρηστων πρωτεϊνών παρατηρούνται στη νόσο Αλτσχάιμερ και τον καρκίνο. Η νόσος του Alzheimer περιλαμβάνει τη συσσώρευση ελαττωματικών πρωτεϊνών – που «κολλάνε» κάποια συστήματα στον εγκέφαλο».
Τι σταματά την αυτοφαγία;
«Η τροφή και ιδιαίτερα οι υδατάνθρακες, αλλά και οι υπερβολικές πρωτεΐνες, επειδή αυξάνει η ινσουλίνη και μειώνεται η γλυκαγόνη απενεργοποιώντας τη διαδικασία αυτο-καθαρισμού. Ακόμη και μια μικρή ποσότητα λευκίνης (αμινοξύ) μπορεί να σταματήσει την αυτοφαγία. Η αυτοφαγία απαιτεί ασιτία και όχι απλά περιορισμό θερμίδων. Και η υπερβολική αυτοφαγία ή καθόλου οδηγεί σε γήρανση και ασθένειες. Η ισορροπία είναι απαραίτητη», υπογραμμίζει η κ. Παπαγιαννίδου και προσθέτει:
«Ακολουθούμε τον φυσικό κύκλο της ζωής – καλό φαγητό και ασιτία ενδιάμεσα. Γι’ αυτό είναι ανόητο να τρώμε κάθε 2 με 3 ώρες! Αυτό επιτρέπει την ανάπτυξη των κυττάρων κατά τη διάρκεια του φαγητού και κυτταρικό καθαρισμό κατά τη διάρκεια ασιτία – ισορροπία. Η ζωή έχει να κάνει πάντα με ισορροπία».
Το διαβάσαμε από το: thesecretrealtruth.blogspot.com
Η Ιστορία ξεκινάει κάπως έτσι: μια βόλτα στην λαϊκή ένα Σάββατο κάπου εκεί στα τέλη Ιουλίου και η πρωταγωνίστρια της ιστορίας μας, είναι εκεί, πλούσιο λαχταριστό ματσάκι γλιστρίδας.
Η γνώση του παραγωγού για το φυτό αυτό και για τις θεραπευτικές του ιδιότητες με παρακινεί να το αγοράσω… οι μνήμες ξαφνικά ξυπνούν… μια ηλικιωμένη κυρία ξεχωρίζει και ετοιμάζει μια σαλάτα για το μεσημεριανό τραπέζι.
Η κυρία αυτή είναι η γιαγιά μου… θυμάμαι να μου λέει “η συνταγή θέλει αγάπη, στοργή και γάργαρο τρεχούμενο νερό για να μπορέσει να καθαρίσει καλά το φυτό – όχι βιαστικές κινήσεις και πίεση γιατί θα χαθούν οι χυμοί του”.
100 γρ γλιστρίδας περιέχουν 400 χιλιοστογραμμάρια Ω3 φυτικού λιπαρού οξέος που συναντάται στο φυτικό βασίλειο και ονομάζεται άλφα-λινολεϊνικό ή LΝΑ – διαθέτει δηλαδή δεκαπέντε φορές περισσότερα ωμέγα-3 από ό,τι τα περισσότερα μαρούλια που κυκλοφορούν στο εμπόριο.
Μια μερίδα γλιστρίδες καλύπτουν τις ημερήσιες ανάγκες σε βιταμίνη Ε και γλουταθειόνη – ισχυρό αντιοξειδωτικό. Ως γνωστό η βιταμίνη Ε και τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα προστατεύουν πιθανώς από τονκαρκίνο, τις καρδιοπάθειεςς και τις φλεγμονώδεις παθήσεις.
Περιέχει ασβέστιο, μαγνήσιο, σίδηρο, φώσφορο, χαλκό, βιταμίνη Α, C, B και καροτενοειδή.
Σύμφωνα με τη διδάκτορα Ιατρικής και πρόεδρο της Συντονιστικής Επιτροπής Διατροφής του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας των ΗΠΑ, κας Άρτεμης Σιμοπούλου, η μεγάλη περιεκτικότητα σε ωμέγα 3-λιπαρά οξέα, κάνει τη γλιστρίδα ιδιαίτερα ωφέλιμη για τον ανθρώπινο οργανισμό.
Όπως επισημαίνει η κα Σιμοπούλου στα γραπτά της “οι παραδοσιακές κοινωνίες την χρησιμοποιούσαν για να θεραπεύουν πολλά από τα προβλήματα υγείας που σήμερα καταπολεμούνται από τα λιπαρά οξέα ωμέγα-3 και στα οποία συμπεριλαμβάνονται οι φλεγμονές, τα προβλήματα στην καρδιά, οι στομαχικές διαταραχές, ο πόνος και ο πυρετός”.
Π.χ. ο Θεόφραστος (372-287 π.Χ.), ο πατέρας της βοτανικής, σύστηνε τη γλιστρίδα ως φάρμακο για την καρδιακή ανεπάρκεια, το σκορβούτο, τον πονόλαιμο, τον πόνο στα αυτιά, το οίδημα στις αρθρώσεις και την ξηροδερμία, ο Διοσκουρίδης το χρησιμοποιούσε για θεραπεία πονοκεφάλων, δυσεντερίας, δάγκωμα σαυρών και φιδιών, θεραπεία ουροποιητικού και πεπτικού συστήματος, αναλγητικό καταπραϋντικό, αντιπυρετικό και αντί-υπερτασικό.
Η γλιστρίδα είναι ιδανική ως τονωτικό, σταματάει τον πονοκέφαλο που προκύπτει από δίψα ή ζέστη, αλλά και την ίδια την δίψα βάζοντας 2-3 φύλλα κάτω από τη γλώσσα. Επίσης, κοπανισμένη, χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση εγκαυμάτων.
Αρνητικό της γλιστρίδας το γεγονός ότι είχε αντί-αφροδισιακή δράση. Ο Διοσκουρίδης το χρησιμοποιούσε και ως κατευναστικό της ερωτικής διάθεσης (και όπως έλεγε, “ένα γιατρικό για την αποφυγή της μοιχείας”).
Πρόληψη με γλιστρίδα!
‘Ασπίδα’ απέναντι στον κίνδυνο εμφάνισης στεφανιαίας νόσου και εγκεφαλικών επεισοδίων αποτελεί η γλιστρίδα λόγω της υψηλής περιεκτικότητας σε Ω3 λιπαρά οξέα. Μάλιστα, όπως επισημαίνουν οι ειδικοί, η γλιστρίδα ανταγωνίζεται στον τομέα αυτόν τα ψάρια, ενώ οι δυνατότητες αξιοποίησής της στην κουζίνα είναι ανάλογες της φαντασίας που διαθέτει ο μάγειρας…
Τα παραπάνω επισημάνθηκαν, μεταξύ άλλων, στην αποσπερίδα – αφιέρωμα στη γλιστρίδα, που πραγματοποίησε το Δίκτυο Κρητικής Γαστρονομίας, στον χώρο του εστιατορίου ‘Πειναλέων’, ενώ στο πλαίσιο της εκδήλωσης οι συμμετέχοντες είχαν την ευκαιρία να δοκιμάσουν συνταγές με βάση τη γλιστρίδα που παρασκεύασε ο αρχιμάγειρας του Μ.Α.Ι.Χ. και μέλος του Δικτύου, Γιάννης Αποστολάκης.
Μιλώντας για τις ευεργετικές ιδιότητες της γλιστρίδας η διαιτολόγος – διατροφολόγος και μέλος του Δικτύου Γεωργία Πετράκη, τόνισε ότι η γλιστρίδα, δυστυχώς, δεν έχει ακόμα αναγνωριστεί όπως θα έπρεπε με συνέπεια να μην χρησιμοποιείται συχνά.
«Η γλιστρίδα θεωρείται ζιζάνιο και όλοι την ξεπατώνουν και την πετάνε τη στιγμή που έχουν έναν θησαυρό στον κήπο τους. Κατ’ αρχήν να πούμε ότι τα 100 γραμμάρια έχουν μόνο 16 θερμίδες που σημαίνει ότι έχουν πολύ χαμηλό θερμιδικό φορτίο, άρα συμφέρει να τα καταναλώσουμε από άποψη βάρους.
Το σημαντικότερο όμως είναι ότι αποτελεί την αρχόντισσα των Ω3 λιπαρών οξέων και συναγωνίζεται τα ψάρια οπότε είναι ένα καλό συμπλήρωμα μέσα στην εβδομάδα για να την προσθέσουμε στα γεύματά μας και να ενισχύσουμε την πρόσληψη Ω3», σημείωσε η κα Πετράκη και πρόσθεσε ότι τα οφέλη από αυτό θα ήταν πολλαπλά.
«Καταναλώνοντας γλιστρίδα μπορούμε να μειώσουμε τον κίνδυνο για στεφανιαία νόσο και εγκεφαλικό επεισόδιο.
Επίσης, έχει αποδειχθεί ότι μειώνει την πιθανότητα εμφάνισης αυτισμού και αναπτυξιακών παθήσεων στα παιδιά, αποτελεί ένα ισχυρό αντιφλεγμονώδες, ενώ βοηθάει και στην πρόληψη της αρθρίτιδας και της νόσου Αλτσχάιμερ», τόνισε η κα Πετράκη, επισημαίνοντας, μεταξύ άλλων, ότι είναι καλύτερο η γλιστρίδα να καταναλώνεται φρέσκια, αφού με αυτό τον τρόπο διατηρεί όλα τα οργανοληπτικά συστατικά της.
Για τους γαστρονόμους η γλιστρίδα είναι ένα υπέροχο ορεκτικό (ανοίγει την όρεξη) που μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ποικίλους τρόπους. Έχει γεύση αλμυρόξινη όταν είναι ωμό και βρασμένο έχει την γεύση των χόρτων.
Σε ό,τι αφορά την αξιοποίηση της γλιστρίδας στην κουζίνα ο αρχιμάγειρας του Μ.Α.Ι.Χ. και μέλος του Δικτύου, Γιάννης Αποστολάκης, σημείωσε ότι «οι επιλογές που έχουμε είναι πολλές ανάλογα με τη φαντασία που διαθέτουμε».
«Οι παλαιότεροι τη χρησιμοποιούσαν ως συμπληρωματικό στις σαλάτες. Από εκεί και πέρα γνωρίζοντας τη διατροφική του αξία έχουμε προχωρήσει σε πολλές παρασκευές. Σε κάθε περίπτωση η ευεργετική της επίδραση στην υγεία είναι μεγάλη όπως έχει επισημάνει και η κα Σιμοπούλου, η οποία εργάζεται στο Εθνικό Κέντρο Υγείας των Η.Π.Α. και είναι ένθερμος υποστηριχτής της γλιστρίδας».
– Σε πολλά μέρη της Ελλάδας αν κάποιος μιλά γρήγορα και συνέχεια, οι συνομιλητές του τον παρατηρούν με την ερωτηματική φράση: “γλιστρίδα έφαγες;“, γιατί, σύμφωνα με τη λαϊκή δοξασία, η κατανάλωση αντράκλας ή γλιστρίδας επιφέρει ευφράδεια και ταχύτητα λόγου.
– Παλαιά στην Κρήτη καταναλωνόταν ωμή με ξίδι και ήταν δροσιστική και δημοφιλής. Απαλλάσσει το συκώτι από υπεραιμία γι αυτό και λέγανε «γλιστρίδα και νερό συκώτι δροσερό».
– Για κάποιον που είναι αθυρόστομος και φλύαρος οι Κρητικοί λένε «Γλιστρίδα ’φαγες και γλιστρά το στόμα σου;».
Δήμητρα Μαγκλάρα, Φλώρα Γ. Παπαδοπούλου
Στην εποχή της γρήγορης και άμεσης τεχνολογίας, είναι πολύ λογικό να βομβαρδιζόμαστε με πληροφορίες γύρω από ένα πολύ ζωτικό ζήτημα για όλους μας, τη διατροφή. Από τον καθημερινό άνθρωπο που αγωνίζεται για ένα πιάτο φαΐ μέχρι τον πιο απαιτητικό γευσιγνώστη που αναλύει τις λεπτότερες γεύσεις του γκουρμέ πιάτου ενός διάσημου σεφ, όλοι μα όλοι ασχολούμαστε με το φαγητό, όχι μόνο για λόγους επιβίωσης, αλλά ως μέρος του πολιτισμού μας και κομμάτι της εξέλιξής μας.
Λένε ότι ο Θεός έδωσε στον άνθρωπο την τροφή γιατί ήταν ο μόνος τρόπος να προσεύχεται καθημερινά. Γιατί το φαγητό θεωρείται ένα είδος προσευχής, που μας συνδέει με τον πλανήτη που ζούμε και μας θυμίζει την ιερότητα του κόσμου γύρω μας. Κάθε μπουκιά από το φαγητό μάς ενώνει με τον σπόρο που αγωνίστηκε για να βγει από το χώμα και να φυτρώσει, με τον αέρα, τη βροχή και τον ήλιο που βοήθησαν να μεγαλώσει και να γίνει φυτό, με την κίνηση του φεγγαριού, την ηρεμία και τη δύναμη της φύσης. Γι’ αυτό, η πρώτη μπουκιά από το φαγητό μας, όταν είμαστε πραγματικά πεινασμένοι φαίνεται σαν βάλσαμο και μας αλλάζει κατευθείαν τη διάθεση, και πριν καλά- καλά κατέβει στο στομάχι, εμείς νιώθουμε ήδη διαφορετικά, σαν κάτι να άλλαξε μέσα μας. Κι αυτό δεν είναι παρά η ενέργεια και οι πληροφορίες που μεταφέρει η τροφή κατευθείαν στο είναι μας.Αποκομμένοι από τη φύση με το σύγχρονο τρόπο ζωής, η ιερότητα σπανίως περιλαμβάνεται στις καθημερινές μας δραστηριότητες και στην αγχωτική μας πραγματικότητα. Όλο και συχνότερα αφήνουμε τη διατροφή μας στα χέρια κάποιου αλλού παραγγέλλοντας αμφιβόλου ποιότητας κακομαγειρεμένα γεύματα, απλώς και μόνο για να μην πεινάμε ή για να δούμε τηλεόραση ή για να βρεθούμε με φίλους. Δεν έχουμε ιδέα ότι η πέψη είναι η πιο επίπονη διαδικασία μέσα στο σώμα μας και απαιτεί πολλή ενέργεια για να ολοκληρωθεί. Νιώθουμε όμως υπνηλία και βάρος μετά από ένα λουκούλλειο γεύμα και το μόνο που θέλουμε είναι ύπνος.
Αν ήμασταν σε θέση να επικοινωνήσουμε με τα εσωτερικά μας όργανα, ίσως να μπορούσαμε να ακούσουμε το συκώτι μας να ουρλιάζει μέσα στο κεφάλι μας «έχεις τρελαθεί κι άλλη μπύρα θα πιεις, πώς θα μεταβολίσω όλο αυτό το αλκοόλ, αύριο δεν θα μπορείς να πάρεις τα πόδια σου, σταματά αμέσως» ή το στομάχι μας να ωρύεται » όχι κι άλλο γλυκό, έχεις φάει ήδη μισό αρνί, πατάτες, σαλάτα, ψωμί, μια πάστα, όχι άλλη ζάχαρη θα σκάσουμε» και τις φλέβες να σιγοντάρουν » πας καλά ρε φίλε, τόσο αλάτι, έχουμε φρακάρει εδώ πέρα, δεν κινείται τίποτα, άστο το ρημάδι, μετά θα λες μου ανέβηκε η πίεση». Δυστυχώς η ευτυχώς, αυτού του είδους η επικοινωνία δεν είναι δυνατή, αλλά βέβαια τα όργανα έχουν τον τρόπο τους να μας δείξουν ότι κάτι δεν πάει καλά και ονομάζεται αρχικά σύμπτωμα και σταδιακά ασθένεια.
Η σύνδεση της τροφής μας με την υγεία είναι άμεση και επηρεάζει όχι μόνο τον οργανισμό μας σε φυσικό επίπεδο, αλλά την ψυχική και συναισθηματική μας σταθερότητα, την ποιότητα της σκέψης μας, τη διάθεσή μας και αυτό επεκτείνεται σε ολόκληρη την κοινωνία. Το ευχάριστο είναι ότι όλο και περισσότεροι άνθρωποι αρχίζουν να το κατανοούν και αλλάζουν τρόπο διατροφής. Το fast food έχει αντίπαλο δέος το slow food, και μια έντονη ανάγκη για απλούστερη, πιο θρεπτική, πιο ηθική διατροφή. Η χορτοφαγία δεν είναι πια μόδα για λίγους γραφικούς που βόσκουν όπως οι αγελάδες, αλλά ένα συνεχώς αναπτυσσόμενο διατροφικό κίνημα με πολλές διακλαδώσεις, όπως η ωμοφαγία ή πιο σωστά η χορτοφαγική ωμοφαγία. Το τι είναι ακριβώς μας το εξηγεί ιδανικά η Φλώρα Παπαδοπούλου, εκ γενετής χορτοφάγος και πρώτη πιστοποιημένη σεφ ωμοφαγίας στην Ελλάδα με πλούσιο έργο γύρω από τη διάδοση και εδραίωση της ωμοφαγίας στη χώρα μας. (www.omofagia.gr)
Επειδή «Είμαστε, ό,τι τρώμε!», είναι καιρός να παρατηρήσουμε καλύτερα τις διατροφικές μας συνήθειες και να τις βελτιώσουμε κατά έναν ανάλογο τρόπο που βελτιώνουμε το ψυχικό και το πνευματικό μας επίπεδο. Η ψυχοπνευματική καθαρότητα άλλωστε, επιτυγχάνεται καλύτερα όταν έχει προηγηθεί η διατροφική καθαρότητα, αφού, όπως είναι παραδεκτό «Όλα ξεκινούν απ΄ το …στομάχι»! Μέσα στο πλαίσιο αυτής της «κάθαρσης», η Χορτοφαγική Ωμοφαγία αναδεικνύεται το πιο αποτελεσματικό «μονοπάτι». Η ωμοφαγία είναι μια οικολογική διατροφή, αφού σέβεται το περιβάλλον και τον εαυτό μας.
Ωμοφαγία είναι να τρώμε την τροφή μας, όπως μας την έδωσε η φύση, δηλαδή χωρίς χημική και θερμική επεξεργασία. Αυτό δεν σημαίνει διατροφική μονοτονία, όχι μόνον γιατί υπάρχει απίστευτη ποικιλία τροφών στη φύση, αλλά διότι χάρη στους προγενέστερους από εμάς ωμοφάγους έχουμε στα χέρια μας μια ολόκληρη τέχνη παρασκευής πολύ χορταστικών και δελεαστικών πιάτων γκουρμέ (που αναπτύσσεται συνεχώς) που στηρίζει την ωμοφαγία και την κάνει ελκυστική στο ευρύ κοινό.
Οι τροφές αυτές είναι: τα φρούτα, τα λαχανικά, οι ξηροί καρποί, τα όσπρια σε μορφή φύτρου. Μαζί με αυτά ακολουθούν τα μυρωδικά, τα βότανα, η χαρουπόσκονη, το ανεπεξέργαστο μέλι, τα σιρόπια που παίρνουμε από τα δένδρα (του σφενδάμου,το σιρόπι αγάβης κ.ά.), το ακατέργαστο αλάτι (σε κρυσταλλική μορφή), το ελαιόλαδο ψυχρής επεξεργασίας, οι ελιές βιολογικής καλλιέργειας χωρίς συντηρητικά. κ.ά.
Οι φρέσκιες και βιολογικές τροφές έχουν βιοενέργεια και ακέραια όλα τους τα συστατικά. Οι δε σπόροι μπορούν να φυτρώσουν, να παράγουν ζωή π.χ. σχεδόν όλοι οι ξηροί καρποί, όταν μουσκέψουν μερικές ώρες, βγάζουν φύτρο, μπορούν να δημιουργήσουν ένα καινούργιο φυτό με αποτέλεσμα να μεγιστοποιείται η θρεπτική τους αξία. Το ίδιο συμβαίνει με τα όσπρια, θα θυμάστε ίσως που στο σχολείο φυτρώναμε φακές. Ενώ όλα τα παραπάνω μαγειρεμένα μόνο να σαπίσουν μπορούν και όχι να μας δώσουν όλα τα θρεπτικά τους συστατικά, προσφέροντάς μας ενέργεια και υγεία!
Οι ωμές τροφές, καθώς και οι προ-χωνευμένες τροφές είναι υγιέστερες από τις μαγειρεμένες, διότι όταν η τροφή μαγειρεύεται σε θερμοκρασίες πάνω από 118F βαθμούς, χάνει τα ένζυμά της, αυτά που έχει προβλέψει η Φύση για να μπορεί η κάθε τροφή να μεταβολίζεται και να επιστρέφει στη γη από όπου και προήλθε. Χάνει το 50% της πρωτεΐνης, τα μέταλλα, τις βιταμίνες και γενικά τα θρεπτικά της συστατικά με αποτέλεσμα να τρώμε ποσότητες, για να πάρουμε ό,τι έχει απομείνει από θρεπτικά συστατικά μετά το μαγείρεμα. Αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι η έλλειψη των ενζύμων στα φαγητά ευθύνεται για το φούσκωμα, το βάρος και την υπνηλία που νιώθουμε μετά από ένα (υποτιθέμενο) πλήρες γεύμα. Ο οργανισμός χρειάζεται όλη του την ενέργεια για να μεταβολίσει τροφές που δεν περιέχουν ένζυμα. Ενώ αντίθετα οι ωμοφάγοι δεν έχουν τέτοια συμπτώματα. Μετά από ένα πλήρες γεύμα είναι ελαφρείς και γεμάτοι ενέργεια!
Όλοι ανεξαιρέτως οι ανά τον κόσμο ωμοφάγοι αναφέρουν τα ίδια θετικά αποτελέσματα, όπως: απαλλαγή από τη λαιμαργία, διαμόρφωση θετικής στάσης ζωής και ανάπτυξη κεφιού, απαλλαγή από καταθλιπτικά συναισθήματα, από πονοκεφάλους, από προβλήματα πριν και κατά την έμμηνο ρύση, εξαφάνιση της κυτταρίτιδας, πύκνωση του τριχωτού της κεφαλής, εξαφάνιση των λευκών τριχών στα μαλλιά, απαλλαγή από αλλεργίες, φοβίες και πάρα πολλά άλλα. Ο κατάλογος είναι τόσο μεγάλος όσο και ο αριθμός ωμοφάγων που ο καθένας αναφέρει το πρόβλημα που είχε και απαλλάχθηκε!
Διότι η ωμοφαγία δεν είναι για όλο τον κόσμο, όπως ίσως θα καταλάβατε. Είναι μόνον για εκείνους που έχουν βαθιά συνείδηση του εαυτού τους, της σχέσης τους με τη φύση και τους νόμους της, οι οποίοι είναι πέραν του κέρδους και της εμπορευματοποίησης της τροφής. Όταν ο Ιπποκράτης έλεγε «Το φάρμακό σου είναι η τροφή σου και η τροφή το φάρμακό σου..» τι να εννοούσε άραγε; Τις κατεψυγμένες τροφές που ξεπαγώνουν και ψήνονται σε μεγάλες θερμοκρασίες ή τα μπέργκερ και τις τηγανητές πατάτες από τα φαστ-φουντ ή τα κατάφορτα με εντομοκτόνα φρούτα και λαχανικά;
Αν παρατηρήσουμε με ψύχραιμο βλέμμα τι γίνεται γύρω μας, καταλαβαίνουμε αμέσως ότι βιώνουμε μια εποχή μεγάλων αλλαγών, οι οποίες μας παρασύρουν θέλοντας και μη και μας οδηγούν σε έναν διαφορετικό κόσμο από αυτόν που ζούσαμε ως τώρα. Το αν θα είναι καλύτερος ή χειρότερος είναι αποκλειστικά στο χέρι μας και έχει άμεση σχέση με το πόσο συνειδητοποιημένοι είμαστε στις καθημερινές μας επιλογές. Η διατροφή φαίνεται άσχετη, αλλά ίσως είναι πολύ περισσότερο σχετική με την απελευθέρωσή μας. Γιατί τελικά, ίσως η ελευθερία μας να σκοντάφτει στο στομάχι μας…
Γεννήθηκα το 1976 στην Αιτωλοακαρνανία. Από παιδί μου άρεσε να παίζω με τα παιδιά στη γειτονιά κυνηγητό,να βγάζω φωτογραφίες, να παρατηρώ τους ανθρώπους και να κάνω όνειρα για την ζωή μου. Δημιουργούσα κόσμους ολόκληρους με τη φαντασία μου όπως κάθε παιδί, στα όνειρα μου έκανα ταξίδια σε όλον το πλανήτη και όχι μόνο. Αυτό κάποια στιγμή το έχασα προς την εφηβεία, ποτέ όμως δεν σταμάτησα να πιστεύω στα όνειρα, στον άνθρωπο και στην εξέλιξή του.
Στο Γυμνάσιο ήθελα να γίνω ψυχολόγος αλλά δεν πίστευα ότι μπορούσα τότε, έτσι τέλειωσα το Λύκειο Δομικός Έργων.
Άρχισα να εργάζομαι σε διάφορα καφέ και συνέχισα σε ασφαλιστικό γραφείο ως γραμματέας, στην συνέχεια εργάστηκα σε κατάστημα με ημιπολύτιμους, εκεί άρχισα να συνειδητοποιώ την ενέργεια και την δόνηση των κρυστάλλων. Ξεκίνησα να παρατηρώ τους ανθρώπους όλο και σε βαθύτερα επίπεδα και να μπορώ να διαισθάνομαι ποιος κρύσταλλος ήταν για τον άνθρωπο που είχα απέναντι μου, αυτό το παιχνίδι κράτησε δώδεκα χρόνια. Παρατηρώντας όμως όλα αυτά τα χρόνια την αλληλεπίδραση που είχαν οι κρύσταλλοι με τους ανθρώπους, με έκανε να αποφασίσω να ασχοληθώ με την ενέργεια που μας περιβάλει και την ένιωθα όλο και περισσότερο.
Έτσι το 2011 συνάντησα τους δασκάλους μου Δημήτρη και Νατάσσα Γαλάνη και πήρα τον πρώτο βαθμό στο Ρέικι και το 2013 πήρα το master.
· Συντονισμό με την ενέργεια της Ενοποίησης από την Έλενα Παυλάτου.
· Πιστοποίηση: Βασικό Επίπεδο (ThetaHealing Basic DNA), Προχωρημένο Επίπεδο (ThetaHealing Advanced DNA), Υλοποίηση και Αφθονία (ThetaHealing Manifesting and Abundance), “Διαισθητική Ανατομία” – (”Intuitive Anatomy ThetaHealer®.” Και ιδανικό βάρος από την Μαρία Τελίδου
· Συντονισμό με το Θεραπευτικό σύστημα Ροήζων από τον Δημήτρη Γαλάνη
· 1ο επίπεδο Κβαντική Θεραπευτική από την Αθηνά Βαβουράκη
1ο επίπεδο Μη Βιαίη Επικοινωνία από τον Γιώργο Τσιτσιρίγκο
· Καθώς και πολλές συμμετοχές σε ομάδες αυτογνωσίας, διαλογισμού, σεμιναρίων ενεργειακών θεραπειών και γνώσης με σκοπό τη δική μου προσωπική εξέλιξη και αυτοθεραπεία.
Έχοντας εγώ η ίδια χαλάσει την σχέση με το σώμα μου και την διατροφή μου και βρίσκοντας την λύση στα προγράμματα διατροφής cambridgeweightplan δείτε εδώ, και γνωρίζοντας πόσο σημαντική είναι η ισορροπία σώματος και πνεύματος αποφάσισα να εργαστώ ως σύμβουλος της διατροφής βοηθώντας τους ανθρώπους να έρθουν στο ιδανικό τους βάρος.
Τώρα εργάζομαι ως αντιπρόσωπος στην περιοχή Αχαρναί Θρακομακεδόνες για την cambridgeweightplan και είμαι Εισηγήτρια στα δικά μου βιωματικά σεμινάρια και ριαδιοφωνικός παραγωγός στο Radio YperNoisis με την εκπομπή Το σώμα μου μιλάει… το ακούω;
Βιωματικά Σεμινάρια για την Υγεία του σώματος με την Δέσποινα Μπαζίνη
Σάββατο 3-3, 17-3, 31-3 - 14-4, 28-4, 12-5, 26-5, 9-6, 23-6, 7-7, 21-7-2018
στον Πολυχώρο ΥπερΝόησις
Σώμα: ο υπέροχος Ναός μέσω του οποίου εκδηλώνεται η Ουσία Αυτού που Είμαστε.
Μαζί ανακαλύπτουμε πώς οι σκέψεις, οι πεποιθήσεις, τα συναισθήματα, η διατροφή και τελικά οι πράξεις μας, δημιουργούν δυσαρμονία στην σχέση με το σώμα μας. Ας δώσουμε την ευκαιρία στην ευφυΐα τους σώματος να ενεργοποιήσει τους τρόπους και τα εργαλεία που αποκαθιστούν την ισορροπία του.
Επανασύνδεσε το σώμα σου, με όλες τις αισθήσεις!
Για περισσότερες πληροφορίες:
Δέσποινα Μπαζίνη
Τηλ: 6979581881
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
πατήστε εδώ για να ακούσετε την εκπομπή στο Ραδιόφωνο της ΥπερΝόησις με την Δέσποινα Μπαζίνη
Μαζί θα ξεκινήσουμε ένα ταξίδι στο οποίο θα μοιραστούμε εμπειρίες, γνώσεις και τρόπους που είτε έχουμε κατάφερει, είτε θα μας βοηθήσουν να έρθουμε σε επαφή με το σώμα μας.
Να το δούμε και να το τιμήσουμε ως αυτό που είναι: ο υπέροχος Ναός μέσω του οποίου εκδηλώνεται η Ουσία Αυτού που Είμαστε.
Θα ανακαλύψουμε πως οι πεποιθήσεις, τα συναισθήματα και η διατροφή μας, πολλές φορές μας απομακρύνουν από την επαφή μας μαζί του και θα βρούμε τους τρόπους και τα εργαλεία που θα επαναφέρουν την σύνδεση μας.
Αυτά και άλλα πολλά, αλλες φορές μόνοι μας και άλλες με παρέα, στον "αέρα"του Radio YperNoisis,
κάθε Δευτέρα 13.00 - 14.00 με την Δέσποινα Μπαζίνη
Γιατί το σώμα μας μιλάει... και είναι καιρός να το ακούσουμε!
Πατήστε εδώ για να ακούσετε την μουσική της καρδιάς σας!
Πατήστε εδώ για να ακούσετε τις προηγούμενες εκπομπές μας...
© All rights reserved. YperNoisis 2019
IMPLEMENTED BY E-Resellers