Μέρος 3 ( Φυσικοί μέθοδοι αποβολής, ξενοβιοτικών ουσιών ).

"Ειδικός είναι αυτός που περιορίζει τον εαυτό του, σε ένα μόνο πεδίο άγνοιας".

Κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας εκβιομηχάνισης τον τελευταίο αιώνα, η κατασκευή, η χρήση και η απελευθέρωση ξενοβιοτικών ουσιών, συμπεριλαμβανομένων των συνθετικών χημικών και μετάλλων, μέσα στο περιβάλλον έχει αυξηθεί εκθετικά. Ως αποτέλεσμα, η έκθεση σε ανθεκτικές βιοσυσσωρεύσιμες τοξικές ουσίες (ΑΒΤ) από τον άνθρωπο, έχει αυξηθεί επίσης. Η έκθεση σε ορισμένα ξενοβιοτικά, έχει συσχετιστεί με δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία, συμπεριλαμβανομένων των ενδοκρινικών διαταραχών, νευρολογικών και αναπαραγωγικών επιπτώσεων, αυτοάνοσων ασθενειών, καρκινικών εκδηλώσεων και καρδιαγγειακών παθήσεων.

 

Παραδείγματα χημικών που σχετίζονται με ασθένειες και διαταραχές περιλαμβάνουν τα οργανοχλωριούχα παρασιτοκτόνα, τις φθαλικές ενώσεις, τα φυτοφαρμάκα, την δισφαινόλη Α, την αφλατοξίνη, τα βαρέα μέταλλα, τις πολυβρωμοδιφαινυλαιθέρες, κ.α.Τα ξενοβιοτικά, μπορούν να ασκήσουν αρνητικές επιδράσεις στην υγεία με διάφορους τρόπους. Κάποια μπορεί να διαταράξουν συγκεκριμένες μεταβολικούς οδούς, που μπορεί να οδηγήσουν σε δυσλειτουργία, βιολογικά συστήματα και όργανα, όπως το νευρικό σύστημα, το ήπαρ, τα νεφρά, την καρδιά κ.α, ενώ άλλα ενεργούν ως μεταλλαξιογόνες ή καρκινογόνες ουσίες, που προκαλούν βλάβη του DNA ή μεταλλάξεις, οι οποίες μπορεί να οδηγήσουν σε καρκίνο.

 

Η διατροφή είναι μια σημαντική πηγή έκθεσης σε τοξίνες. Οι τοξίνες μπορούν να βρουν το δρόμο τους στο διαιτολόγιο από διάφορους οδούς, ιδίως μόλυνση από μικροοργανισμούς, τεχνητές τοξικές ουσίες (συμπεριλαμβανομένων των φυτοφαρμάκων, τα κατάλοιπα από την επεξεργασία τροφίμων, τα βιομηχανικά απόβλητα, κ.α). Μερικά από τα βαρέα μέταλλα (μόλυβδος, υδράργυρος, κάδμιο, χρώμιο), ενώ δεν είναι «τεχνητές ουσίες», έχουν ανακατανεμηθεί στο περιβάλλον, σε δυνητικά επικίνδυνα επίπεδα για τον άνθρωπο, και βρίσκουν τον δρόμο τους στο διαιτολόγιο του ανθρώπου με βλαβερές επιπτώσεις στην υγεία. Ακόμη και η μέθοδος παρασκευής τροφίμων έχει τη δυνατότητα για τη μετατροπή φυσικώς απαντώμενων συστατικών της τροφής, σε τοξικές ουσίες.

 

Για παράδειγμα, οι υψηλές θερμοκρασίες μπορεί να μετατρέψουν ενώσεις που περιέχουν άζωτο στα κρέατα και τα προϊόντα δημητριακών στα ισχυρά μεταλλαξιογόνα, βενζοπυρένιο και ακρυλαμίδιο αντίστοιχα. Τα καπνιστά ψάρια και τα τυριά περιέχουν προδρόμους τοξινών που ονομάζεται Ν-νιτροζο ενώσεις (ΕΟΕ), οι οποίες καθίστανται μεταλλαξιογόνες όταν μεταβολίζονται από τα κολικά βακτήρια.Έκτος από τη διατροφή, η αναπνευστική έκθεση σε πτητικές οργανικές ενώσεις (VOCs) είναι ένας κοινός κίνδυνος που έχει συσχετιστεί με αρνητικές επιπτώσεις στην υγεία, συμπεριλαμβανομένων της νεφρικής βλάβης, ανοσολογικών προβλημάτων, ορμονικών ανισορροπιών, διαταραχών του αίματος, και αυξημένων ποσοστών άσθματος και βρογχίτιδας.

 

Μία από τις μεγαλύτερες πηγές έκθεσης σε τοξικές ουσίες, είναι ο αέρας στο σπίτι. Δομικά υλικά (όπως δάπεδα, τοίχοι, κόλλες, και χρώματα) απελευθερώνουν αρκετές τοξικές ουσίες που μπορεί να ανιχνευθούν σε ανθρώπους. Νεόδμητα ή υπό αναδιαμόρφωση κτίρια μπορεί να έχουν σημαντικές ποσότητες χημικών «off-έκλυσης αερίων», τα οποία οδηγούν σε αυτό που ονομάζεται «σύνδρομο των άρρωστων κτιρίων». Τα χαλιά και οι τάπητες είναι επίσης μια παγίδα περιβαλλοντικών τοξινών, που απελευθερώνουν αρκετές νευροτοξίνες επιβλαβής για την ανθρώπινη υγεία.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (WHO) εκτιμά ότι το ένα τρίτο των ασθενειών που αντιμετωπίζει σήμερα η ανθρωπότητα, συνιστά αποτέλεσμα της παρατεταμένης έκθεσης του ανθρώπινου οργανισμού, στην υφιστάμενη περιβαλλοντική ρύπανση (WHO, 2014).

 

ΦΥΣΙΚΟΙ ΜΕΘΟΔΟΙ ΑΠΟΤΟΞΙΝΩΣΗΣ:

Παρά το γεγονός ότι η βιομηχανία αποτοξίνωσης είναι ακμάζουσα, υπάρχουν πολύ λίγα κλινικά στοιχεία για να υποστηρίξουν τη χρήση των περισσότερων μεθόδων. Υπάρχουν προκαταρκτικά στοιχεία που να δείχνουν ότι ορισμένες τροφές όπως το κόλιανδρο, το nori, ή χλωρέλα η olestra κ.α έχουν ιδιότητες αποτοξίνωσης, επίσης υπάρχουν μελέτες σε φυτικές ουσίες, και μεθόδους που δείχνουν πως ενισχύουν την ηπατική ή την νεφρική αποτοξίνωση.

 

Σε αυτήν την εργασία θα αναδείξουμε τις βασικές μεθόδους αποτοξίνωσης, που έχουν αξιολογηθεί θετικά για την αποτελεσματικότητα τους, από ανεξάρτητες τυχαιοποιημένες μελέτες, ώστε οι καταναλωτές να μπορούν να ενημερωθούν έγκριτα, για τα πιθανά οφέλη των προγραμμάτων αποτοξίνωσης.

 

ΔΙΑΤΡΟΦΗ:

Εδώ θα περιγράψουμε ένα απλό διατροφικό πρόγραμμα, που έχει δείξει σε αρκετές ανεξάρτητες κλινικές μελέτες, οτί συμβάλει ουσιαστικά στην αφαίρεση των τοξικών ουσιών από τον σώμα προωθώντας την γενικότερη ομοιόσταση του οργανισμού, χωρίς αποβολές βασικών διατροφικών ομάδων και επικίνδυνες δίαιτες.Αυτό το πρόγραμμα είναι ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα εξάλειψης των τοξινών για ένα διάστημα τριών εβδομάδων.

 

Τα τρόφιμα που χρησιμοποιούμε αυτό το διάστημα είναι (1) βιολογικά λαχανικά και τα φρούτα, (2) δημητριακά ολικής αλέσεως, χαμηλού γλυκαιμικού δείκτη όπως το κεχρί, το φαγόπυρο, το κινόα, κ.α, (3) καστανό ρύζι, (4) όσπρια, (5) παξιμάδια, (6) φύκια, (7) λευκά ψάρια (απαλλαγμένα από βαρέα μέταλλα, και (8) βιολογικά πουλερικά ελευθέρας βοσκής.Τα λευκά καθαρά ψάρια και τα βιολογικά πουλερικά, περιέχουν σχετικά χαμηλές τιμές τοξικών ουσιών (ΑΟΡ) μεταξύ των τροφίμων ζωικής πρωτεΐνης και αφέθηκαν σε αυτό το διατροφικό πρόγραμμα, καθώς περιέχουν καρνοσίνη (ένα απαραίτητο αμινοξύ που μειώνει την αυξημένη γλυκοζυλίωση) και υψηλής βιολογικής αξίας πρωτεΐνη, που ενισχύει την γλουταθειόνη, που είναι απαραίτητη για την μεταβολική αποτοξίνωση.

 

Τα τρόφιμα που αποφεύγονται περιλαμβάνουν (1) τα επεξεργασμένα κρέατα και αλλαντικά (2) τα κόκκινα κρέατα, τα γαλακτοκομικά και τα αυγά, (3) τα επεξεργασμένα τρόφιμα, (4) τα τρόφιμα με τεχνητά ενισχυτικά γεύσης, (5) την αλκοόλη, (6) τα fast food, (7) τους απλούς υδατάνθρακες και τα ζυμαρικά, (8) το άσπρο αλέυρι και την ζάχαρη, και (9) τα μεγάλα λιπαρά ψάρια που έχουν μολυνθεί με βαρέα μέταλλα . Μετά το τελευταίο γεύμα, η κατανάλωση τροφής, αποφεύγεται για 12 -16 ώρες νηστείας. Τέλος η κατανάλωση 2 λίτρων φιλτραρισμένου νερού ή νερού πηγής, ημερησίως είναι απαραίτητη.

 

Αυτό το απλό διατροφικό πρόγραμμα αποτοξίνωσης, χωρίς αφαιρέσεις διατροφικών ομάδων, ακραίες δίαιτες, και μονοφαγίες, έδειξε πως μπορεί σε 3 βδομάδες να μειώσει την GGT του ορού, που είναι υποκατάστατος δείκτης για το συνολικό τοξικό φορτίο στο σώμα, και βελτίωσε τα ανθρωπομετρικά δεδομένα και τους μεταβολικούς βιοδείκτες των ασθενών που συμμετείχαν, καθώς ήταν μια σημαντική προστατευτική παρέμβαση για την εξάλειψη των τοξικών ουσιών από το σώμα.

 

ΝΗΣΤΕΙΑ:

 

Η νηστεία για ένα ορισμένο χρονικό διάστημα, μπορεί να εξαλείψει τα απόβλητα του σώματος, μειώνει τον γαστρεντερικό ερεθισμό, βοηθάει στην επισκευή της βλεννογόνου μεμβράνης και ανανεώνει το πεπτικό και το αναπνευστικό σύστημα.

Ωστόσο, κατά το στάδιο της νηστείας, υγρασία και ηλεκτρολύτες μπορεί να χαθούν, συνεπώς, η χορήγηση υγρών είναι απαραίτητη για την ανασύσταση του σώματος. Ένα υπερτονικό διάλυμα 0,9% έχει σημαντικά οφέλη, διότι διανέμεται πρώτα στον εξωκυτταρικό χώροΓια να εφαρμοστεί η νηστεία, απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή στις ακόλουθες περιπτώσεις: (1) ασθενείς με διαταραχές ελέγχου του γαστρικού οξέος, (2) ασθενείς με υπογλυκαιμία που συνοδεύεται από ίλιγγο, (3) ασθενείς με δυσκοιλιότητα, και (4) ασθενείς με αναιμία.Η τυπική διάρκεια της αποτοξίνωσης είναι συνήθως 7 -21 ημέρες. Εάν είναι απαραίτητο, η περίοδος μπορεί να είναι μεγαλύτερη από το διάστημα αυτό, αλλά η κατάσταση νηστείας δεν θα πρέπει να είναι μεγαλύτερη από 3 διαδοχικές ημέρες.

Συμπερασματικά σε πολλές μελέτες έχει δειχτεί, ότι η νηστεία με χορήγηση υγρών ήταν αποτελεσματική για νοσηλευόμενους ασθενείς με υψηλή συσσώρευση τοξινών, αλλά και με χρόνιες ανθεκτικές παθήσεις, πολύ περισσότερο εν σύγκριση με τους συμβατικούς τρόπους θεραπείας, και έχει αποδείξει οτί ένα πρόγραμμα αποτοξίνωσης, συνδυασμένο με νηστεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως μία νέα θεραπεία, σε πολλές παθολογικές καταστάσεις, καθώς και στην αφαίρεση των επίμονων τοξικών ουσιών.

 

ΕΦΙΔΡΩΣΗ:

Η εφίδρωση έχει από καιρό θεωρηθεί ότι προάγει την υγεία, όχι μόνο αυτή που συνοδεύεται από την άσκηση, αλλά και αυτή που προκαλείται από την θερμότητα. Μαζί με τα βασικά μέταλλα, ο ιδρώτας είναι μια αναγνωρισμένη οδός απεκκρίσεως και για τα τοξικά μέταλλα, όπως το αρσενικό, το κάδμιο, ο μόλυβδος και ο υδράργυρος.Οι τοξικολόγοι Στάιμπερ και Φλωρεντία κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο ιδρώτας μπορεί να είναι μία σημαντική οδός για την απέκκριση καδμίου όταν ένα άτομο εκτίθεται σε υψηλά επίπεδα, ένα εύρημα που επιβεβαιώθηκε με την παρατήρηση ότι η συνολική ημερήσια απέκκριση του καδμίου ήταν μεγαλύτερη μέσω του ιδρώτα από ότι στα ούρα. Η εφίδρωση επίσης πρέπει να είναι η αρχική και προτιμώμενη θεραπευτική αγωγή των ασθενών με αυξημένα επίπεδα υδραργύρου στα ούρα .

 

Σε μια αναφορά περιστατικού το 1988, ένας σοβαρά δηλητηριασμένο εργαζόμενος διασώθηκε με θεραπεία αποσιδήρωσης, που ακολουθήθηκε από ένα σχήμα ημερήσιας εφίδρωσης και κινησιοθεραπείας επί πολλούς μήνες κατά τη διάρκεια των οποίων ο υδράργυρος επανήλθε στο φυσιολογικό και ο ασθενής ανάκτησε την υγεία του.Πολλές τοξίνες όπως χλωριούχες τοξικές ενώσεις (DDT), παρασιτοκτόνα (DDE), οργανοχλωριωμένα εντομοκτόνα (methoxychlor), φυτοφάρμακα, βαρέα μέταλλα κ.α, αποβάλλονται εύκολα μέσω του ιδρώτα. Έχει σημειωθεί ότι μεταξύ των ανθρώπων των οποίων η υγεία τίθεται σε κίνδυνο από τοξικές ουσίες, η λειτουργία των ρυθμιστικών μηχανισμών της θερμότητας, του αυτόνομου νευρικού συστήματος επηρεάζονται συχνά, με αποτέλεσμα την αποτυχία να ιδρώνουν εύκολα. Σε αυτές τις περιπτώσεις, μαζί με την ανάλογη δίαιτα και τα συμπληρώματα διατροφής για την αποκατάσταση των βιοχημικών ανισορροπιών, οι παρεμβάσεις που έχουν εξεταστεί με αποτελεσματική δραστικότητα, περιλαμβάνουν το βούρτσισμα του δέρματος, την νιασίνη για να βοηθήσει στην αγγειοδιαστολή, και την άσκηση πριν από τη χρήση σάουνας. Με την ενίσχυση της εφίδρωσης, η αποτοξίνωση διευκολύνεται, και μπορεί σε πολλές περιπτώσεις, να οδηγήσει σε κλινική βελτίωση. Κατά συνέπεια, τακτικές συνεδρίες της επαγόμενης εφίδρωσης, θα πρέπει να θεωρούνται συσσωρευτικά ως πιθανή κλινική επιλογή, για να μειωθεί το τοξικό "βάρος σώματος" αυτών των ασθενών.

 

ΓΛΟΥΤΑΘΕΙΟΝΗ (GSH):

Η γλουταθειόνη είναι ένα αντιοξειδωτικό τριπεπτίδιο (κυστεΐνη, γλυκίνη, και γλουταμινικό οξύ) που βρίσκεται σε απροσδόκητα υψηλά επίπεδα (5 millimolar), στα περισσότερα κύτταρα του οργανισμού και κυρίως στο ήπαρ και είναι υπεύθυνη για την αφαίρεση των τοξικών ουσιών από το σώμα (φάση ΙΙ αποτοξίνωση ήπατος).Το γήρας, η κακή διατροφή, το άγχος και οι τοξικές εκθέσεις από την αφλατοξίνη, το χλωροφόρμιο, το DDT, τα οργανικά νιτρικά άλατα και την ακτινοβολία βλάπτουν το σύστημα της γλουταθειόνης, γιαυτό πολλοί ερευνητές χρησιμοποιούν συμπληρώματα γλουταθειόνης ή προδρόμων της, κυρίως σε λιποσωμικές μορφές ή σε μορφή ενδοφλέβιας έγχυσης, η οποία είναι πολύ ακριβή.

Σήμερα, όλοι γνωρίζουν ότι είναι καλύτερη η χρήση συμπληρωμάτων διατροφής, πρόδρομων μορφών γλουταθειόνης, αντί για αυτά που παρέχουν απλά το ίδιο το μόριο. Εκτός από τη χρήση της γλουταθειόνης σε χάπια και ενέσεις, μπορεί να εξεταστεί το ενδεχόμενο χρήσης, κάποιων άλλων ουσιών. Για παράδειγμα, η πρωτεΐνη ορού γάλακτος, διεγείρει την παραγωγή της γλουταθειόνης, όπως και το εκχύλισμα γαϊδουράγκαθου που τονώνει την σύνθεση της.Τα τρόφιμα και τα συμπληρώματα που τεκμηριωμένα μπορούν να αυξήσουν τη βιοσύνθεση της ενδοκυτταρικής γλουταθειόνης περιλαμβάνουν τον ορό γάλακτος, το α-λιποϊκό οξύ, την κουρκουμίνη, τη λιποσωμιακή γλουταθειόνη, τη Ν-ακετυλ-L-κυστεΐνη, το αβοκάντο, τα σπαράγγια και τα τρόφιμα που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε θείο. Επίσης 83 g / d αμύγδαλα αυξάνουν την γλουταθειόνη στους καπνιστές κατά 16% και μειώνουν τις βλάβες στο DNA τους κατά 29%.Ένα άλλος τρόπος αύξησης των επιπέδων γλουταθειόνης είναι η λήψη κυστεΐνης, γλουταμινικού οξέος και γλυκίνης, δηλαδή των πρώτων υλών που χρησιμοποιεί ο οργανισμός για να παράγει γλουταθειόνη.

 

ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΝΕΦΡΩΝ:

Οι νεφροί είναι υπεύθυνοι για πολλές βασικές φυσιολογικές λειτουργίες, όπως η διήθηση και απομάκρυνση των μεταβολιτών και των τοξικών αποβλήτων από το σώμα, αν δεν απομακρυνθούν εγκαίρως οι τοξίνες μέσω των νεφρών, μπορεί να συσσωρευθούν στο σώμα ή τα ίδια τα νεφρά και να προκαλέσουν προβλήματα, όπως νεφροτοξικότητα, πέτρες στα νεφρά, υψηλή αρτηριακή πίεση, νεφροπάθεια, κ.α. Η νεφροτοξικότητα συμβαίνει όταν τα νεφρά, δεν λειτουργούν βέλτιστα, λόγω βλάβης ή καταστροφής της λειτουργίας τους από εξωγενή ή ενδογενή τοξικές ουσίες. Δυστυχώς, η φθορά των νεφρών δεν έχει συμπτώματα. Οι νεφρικές παθήσεις, εξάλλου, εκτός από τη νεφρολιθίαση, δεν πονάνε και έτσι δεν μας ειδοποιούν έγκαιρα. Όταν φτάσουμε να έχουμε συμπτώματα, δηλαδή πολυουρία, νυκτουρία, πρήξιμο στα βλέφαρα και τα πόδια, μπορεί να έχει χαθεί ήδη το 50% της λειτουργίας και των δύο νεφρών.

Για να μάθουμε πόσο καλά λειτουργούν τα νεφρά μας, υπάρχει μόνο ένας τρόπος, οι προληπτικές εξετάσεις.Η κυριότερη μέτρηση είναι αυτή της κρεατινίνης, που δείχνει πόσο καλά τα νεφρά καθαρίζουν το αίμα. Επιβάλλεται, επίσης, η ανάλυση ούρων για την ανίχνευση κυρίως ­πρωτεϊνουρίας και αιματουρίας. Οι εξετάσεις αυτές είναι ανώδυνες και αξιόπιστες.Το πιο σημαντικό μέτρο, είναι η κατανάλωση άφθονου καθαρού νερού. Αυτό θα εξασφαλίσει την καλύτερη υγεία των νεφρών για όσο μεγαλύτερο χρονικό διάστημα γίνεται.

Ωστόσο υπάρχουν και κάποια τρόφιμα και φυσικά φάρμακα που είναι ιδιάιτερα αποτελεσματικά στον καθαρισμό και την αποτοξίνωση των νεφρών, και έχουν ισχυρή νεφροπροστατευτική δράση, τα σημαντικότερα είναι τα εξής:

 

ΜΑΙΝΤΑΝΟΣ (Petroselinum crispum):

Ο μαϊντανός είναι από τις πιο αποτελεσματικές τροφές για την αποτοξίνωση των νεφρών και είναι επίσης ευεργετικό βότανο για τη θεραπεία της νεφρολιθίασης και της λοίμωξης του ουροποιητικού συστήματος. Ο μαϊντανός περιέχει φυτοχημικά όπως, φλαβονοειδή, καροτενοειδή, ασκορβικό οξύ και τοκοφερόλη. Αυτά τα συστατικά καθαρίζουν τις ελεύθερες ρίζες υπεροξειδίου και υδροξυλίου, προστατεύοντας από την επαγόμενη οξείδωση.

Ομοίως, τα εκχυλίσματα από φρέσκα φύλλα μαϊντανού αναστέλλουν εντονότερα την οξείδωση λινελαϊκό οξέος και λιπιδίων συμβάλλοντας αποτελεσματικά στην απέκκριση του τοξικού μετάλλου καδμίου (Cd) από τα νεφρά, και μειώνοντας την τοξικότητας του. Τον μαϊντανό τον συνδυάζουμε με λεμόνι, που αυξάνει τα επίπεδα κιτρικού στα ούρα, αποθαρρύνοντας τις πέτρες στα νεφρά και αποβάλλοντας ευκολότερα τις τοξικές ουσίες.

 

ΠΑΝΤΖΑΡΙ ( Beta vulgaris L.):

Τα παντζάρια έχουν ισχυρή αντιοξειδωτική και νεφροπροστατευτική δράση λόγο των σημαντικών φυτοχημικών τους όπως η μπεταίνη, τα τερπενοειδή, τα σάκχαρα, τα φαινολικά, και το ασκορβικό οξύ. Όλα αυτά τα συστατικά είναι γνωστό ότι μειώνουν την υπεροξείδωση των λιπιδίων και την πρόληψη νέκρωσης και προστατεύουν τον νεφρικό ιστό από την οξειδωτική βλάβη και την νεφροτοξική δράση που προκαλούν τα χημικά φάρμακα, τα αντιβιοτικά, οι τοξίνες και τα βαρέα μέταλλα. Επίσης το εκχύλισμα παντζαριού χρησιμοποιείται ερευνητικά για να μειώσει την νευφροτοξικότητα που προκαλείται από το αντιβιοτικό Γενταμύκη και τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα.

 

ΒΟΤΑΝΑ ΓΙΑ ΚΑΘΑΡΙΜΟ ΤΩΝ ΝΕΦΡΩΝ:

Παραδοσιακά, τα βότανα έχουν χρησιμοποιηθεί για την θεραπεία πολλών νεφρικών διαταραχών και πολυάριθμα φαρμακευτικά φυτά έχουν δοκιμαστεί ως προς την επίδραση τους στην νεφροπροστασία, σε επαγόμενα μοντέλα νεφροτοξικότητας. Τα φαρμακευτικά φυτά συνθέτουν το πιο σημαντικό εργαλείο για τη θεραπεία μιας ασθένειας.Ορισμένα φαρμακολογικά χαρακτηριστικά που υπάρχουν στα φυτά και μπορούν να συμβάλλουν στην υγεία των νεφρών είναι αντι-οξείδωση, διούρηση, ανοσοτροποποίηση, πρόληψη της απόρριψης αλλομοσχεύματος, μείωση προκαλούμενης από φάρμακο οξείας νεφροτοξικότητας, μείωση της πρωτεϊνουρίας, των επιπέδων των λιπιδίων του αίματος, της αρτηριακής πίεσης, και της συσσωμάτωσης οξαλικών κρυστάλλων ασβεστίου και διέγερση των μηχανισμών νεφρικής επισκευής, RNA και πρωτεϊνικής σύνθεσης.Νεφροπροστατευτικοί παράγοντες είναι οι ουσίες οι οποίες έχουν προστατευτική δράση έναντι της νεφροτοξικότητας, που μπορεί να προκληθεί από χημειοθεραπευτικά φάρμακα, αντιβιοτικές ουσίες, βαρέα μέταλλα κ.α Κάποια απο τα σημαντικότερα νεφροπροστατευτικά βότανα που ενισχύουν την αποτοξίνωση είναι τα εξής:

 

ΦΥΛΛΑΝΘΟΣ (Phyllanthus niruri):

Το εκχύλισμα φύλλανθου, που κυκλοφορεί και με το εμπορικό όνομα (Chanca Piedra - Stone Breaker), είναι το καλύτερα μελετημένο βότανο για την αφαίρεση λίθων αξαλικού ασβεστίου από τα νεφρά. Ο φύλλανθος έχει δείξει πως αυξάνει τα ουρικά επίπεδα καλίου και μαγνησίου, οδηγώντας σε αλκαλοποίηση των ούρων και κατά συνέπεια σε αύξηση του ουρικού κιτρικού, που είναι ένας ισχυρός αναστολέας του σχηματισμού πέτρας ασβεστίου. Το κάλιο λοιπόν μπορεί να μετριάσει τη συγκέντρωση του νατρίου στα ούρα και να προωθήσει την ανύψωση του κιτρικού, η οποία ενεργεί για να διορθώσει το ρΗ των ούρων και την οξύτητα, συμβάλλοντας έτσι στην αύξηση της διαλυτότητας του ασβεστίου. Αυτές οι αλλαγές μπορεί να επηρεάσουν ορισμένα βασικά στάδια κρυστάλλωσης στα ούρα, όπως την μείωση του σχηματισμού πυρήνων, και την ανάπτυξη και την συσσωμάτωση των κρυστάλλων οξαλικού ασβεστίου. Επίσης το εκχύλισμα φύλλανθου, βοηθάει στην διατήρηση της φυσιολογικής νεφρικής λειτουργίας και αποτρέπει ιστοπαθολογικές αλλαγές, μέσω καλυτέρευσης του οξειδωτικό στρες, της φλεγμονής, της ίνωσης και της απόπτωσης, ενώ παράλληλα ενισχύει τους νεφρικούς ιστούς.

 

ΑΡΚΤΟΣΤΑΦΥΛΟΣ (Arctostaphylos uva-ursi):

Ο αρκτοστάφυλος χρησιμοποιείται ως τονωτικό, διουρητικό, αντισηπτικό, κατά των παθήσεων των νεφρών, της κύστης και των λίθων του ουροποιητικού. Η Arbutin είναι το στοιχείο του αρκτοστάφυλου που είναι υπεύθυνο για την αντιβακτηριακή δράση του. Μετά την κατάποση των φύλλων, η arbutin υδρολύεται σε υδροκινόνη, και η υδροκινόνη στη συνέχεια μεταβολίζεται σε γλυκουρονικές και θειικές εστέρες, τα οποία εκκρίνονται στα ούρα και είναι υπεύθυνες για τις αντισηπτικές και στυπτικές δράσεις στο ουροποιητικό σύστημα. Το εκχύλισμα αρκτοστάφυλου έχει επίσης την ιδιότητα να εμποδίζει τους σχηματισμούς κρυστάλλων οξαλικού ασβεστίου, αποτρέποντας την δημιουργία λίθων στα νεφρά. Είναι επίσης τονωτικός για τα νεφρά, ξεπλένει το ουροποιητικό σύστημα από τα βαρέα μέταλλα, τα μικρόβια και τις τοξίνες και έχει νεφροπροστατευτική δράση έναντι τοξικών ουσιών, που αποδίδεται στην χηλική ικανότητα των ιόντων ασβεστίου και την ανασταλτική δραστικότητα κρυστάλλωσης του οξαλικού ασβεστίου.

 

ΡΕΜΑΝΙΑ (Rehmannia glutinosa):

Η ρεμάνια έχει χρησιμοποιηθεί ευρέως στις Ασιατικές χώρες για τη θεραπεία νεφρικών παθήσεων, μελέτες που διεξήχθησαν σε νεφροπαθείς που έλαβαν αυτό το βότανο, απέδειξαν τη χρησιμότητά του, στη μείωση των επιπέδων κρεατινίνης, γεγονός που αποτελεί κλινική ένδειξη της βελτίωσης της λειτουργίας των νεφρών. Επίσης βελτιώνει την σπειραματονεφρίτιδα, την διαβητική νεφροπάθεια και την προοδευτική νεφρική ανεπάρκεια που προκαλείται από 5/6 νεφρεκτομής. Η ρεμάνια πέρα από την μείωση των επιπέδων της κρεατινίνης στον ορό, μειώνει επίσης την 24άωρη ουρική απέκκριση πρωτεΐνης, και την σπειραματοσκλήρυνση, και αναστέλλει την έκφραση της αγγειοτενσίνης II, μιας ορμόνης που παράγεται από τους νεφρούς και επηρεάζει αρνητικά την πίεση.

Τέλος κάποια Καροτενοειδή, όπως η ΦΥΚΟΞΑΝΘΙΝΗ και η ΑΣΤΑΞΑΝΘΙΝΗ, έχουν δείξει πως ενισχύουν την αντιοξειδωτική κατάσταση και εξασθενούν την σισπλατίνη (χημειοθεραπευτικό τοξικό φάρμακο) που προκαλεί νεφρικό οξειδωτικό στρες.Άλλα φυτικά φάρμακα, που χρησιμοποιούνται επίσης με άριστα αποτελέσματα στην ενίσχυση, την αποτοξίνωση και την θεραπεία των νεφρών είναι ο άρκευθος, ο χυμός κράνμπερι, η ρίζα σέλινου, η αγριάδα (Agropyrοm repens), η τσουκνίδα, η Banaba, το Τσάι της Ιάβας (Java Tea), η ρίζα marshmallow, η πικραλίδα, τα μουστάκια του καλαμποκιού, η αχιλλέα, το ράβεντι, το κόκκινο τριφύλλι, η σάλβια, ο Astragalus, και το Tripterygium wilfordii.

 

ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΗΠΑΤΟΣ:

Το ήπαρ είναι ένα από τα πιο σημαντικά όργανα του σώματος, που εκτελεί έναν θεμελιώδη ρόλο στη ρύθμιση διαφόρων διαδικασιών, μεταξύ των οποίων ο μεταβολισμός, η έκκριση, η αποθήκευση και η αποτοξίνωση των ενδογενών και εξωγενών ουσιών. Η ικανότητά του να αποτοξινώσει ενδογενείς (μεταβολίτες αποβλήτων) και / εξωγενείς (τοξικών ενώσεων) ουσίες του οργανισμού, έχει αναλυθεί από το 1970 από πολλούς ερευνητές. Λόγω αυτών των λειτουργιών, οι ασθένειες του ήπατος είναι μια κύρια απειλή για την δημόσια υγεία και αποτελούν σημαντικό παγκόσμιο πρόβλημα στην ευεξία του ανθρώπου.

Οι τοξικές χημικές ουσίες, τα ξενοβιοτικά, η κατανάλωση αλκοόλ, ο υποσιτισμός και τα φάρμακα, προκαλούν ηπατική βλάβη λόγω της έκθεσης σε υψηλές ποσότητες ελεύθερων ριζών που οδηγούν σε οξειδωτικό στρες. Οι αυξημένες τιμές τρανσαμινάσων (ALT ή SGPT) στο αίμα, και άλλες εξετάσεις, υποδηλώνουν καταστροφή των ηπατοκυττάρων, δηλαδή την έκταση της βλάβης στο συκώτι. Αρκετές ηπατοπροστατευτικές ενώσεις έχουν ανακαλυφθεί από φυτά, αυτές οι ουσίες έχουν σημαντικές ιδιότητες όπως να προστατεύουν το συκώτι από τοξική βλάβη, να επαναφέρουν το συκώτι ύστερα από ηπατοτοξικότητα, να διεγείρουν το συκώτι για την παραγωγή χολής, να διεγείρουν την παραγωγή των κυττάρων Kuppfer (αυτά τα κύτταρα που βρίσκονται στο ήπαρ αποτελούν μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος), να αναγεννούν τους ηπατικούς ιστούς και να διεγείρουν την ηπατική αποτοξινωτική διαδικασία. Τα βασικότερα τρόφιμα που έχουν ηπατοπροστατευτικές ιδιότητες και συμβάλλουν στην αποτοξινωτική διαδικασία, αναλύονται παρακάτω:

 

ΣΤΑΥΡΑΝΘΗ ΛΑΧΑΝΙΚΑ (crucified vegetables) :

Τα σταυρανθή λαχανικά, όπως το μπρόκολο, τα λαχανάκια Βρυξελλών, το λάχανο, τα γογγύλια, το νεροκάρδαμο, τα ραπανάκια, η ρόκα και το κουνουπίδι, περιέχουν δευτερογενείς μεταβολίτες που ονομάζονται γλυκοζινολικά. Τα γλυκοζινολικά διασπώνται σε προϊόντα που αυξάνουν την παραγωγή ηπατικών ενζύμων, βοηθώντας στην απομάκρυνση των τοξινών από το σώμα. Επίσης τα σταυρανθή λαχανικά, περιέχουν σουλφοραφάνη, που έχει την ιδιότητα να αυξάνει το ενδογενές αντιοξειδωτικό γλουταθειόνη, που είναι ζωτικής σημασίας για την ικανότητα του κυττάρου να αντέξει το οξειδωτικό στρες.

 

ΣΚΟΡΔΟ (Allium sativum):

Το σκόρδο, ενεργοποιεί τα ηπατικά ένζυμα που βοηθούν το σώμα να αποβάλει τις τοξίνες. Επίσης, περιέχει μεγάλες ποσότητες αλισίνης και σεληνίου, δύο φυσικών ενώσεων που βοηθούν στον καθαρισμό του ήπατος. Πολλές μελέτες τόσο in vitro και in vivo, έχουν δείξει την ισχυρή ηπατοπροστατευτική δραστηριότητα του σκόρδου και τις διακριτές επιδράσεις του, σε διάφορες παθολογικές συνθήκες του ήπατος όπως υπερχοληστεριναιμία, επαγόμενο οξειδωτικό στρες, συσσώρευση καδμίου στο ήπαρ, ίνωση του ήπατος, και αλκοολούχο λιπώδες ήπαρ. Επίσης το σκόρδο συμβάλει στην αφαίρεση των βαρέων μετάλλων, και συγκεκριμένα, αποτρέπει την κυτταρική καταστροφή από την υπερβολική κατάπτωση αρσενικού, μπορεί να βοηθήσει να αφαιρεθεί από το σώμα το κάδμιο, μειώνει την οξείδωση που προκαλεί ο χαλκός μέσα στον οργανισμό και βοηθάει να αποβάλει το σώμα τον μόλυβδο και τον υδράργυρο.

 

ΑΓΚΙΝΑΡΑ (Cynara cardunculus):

Η αγκινάρα διαθέτει ενεργά συστατικά που αναγεννούν τους ιστούς του ήπατος ενώ παράλληλα βελτιώνουν τις πεπτικές και καθαριστικές διαδικασίες, επίσης εξασθενεί τον εκφυλισμό και την νέκρωση των ηπατικών κυττάρων, που προκαλείται από φάρμακα και αλκοόλ. Ερευνητικά το εκχύλισμα αγκινάρας σε συνδυασμό με το εκχύλισμα των μαύρων μούρων, έχουν συνεργιστική δράση, και θεωρούνται ένας εξαιρετικός φυσικός υποψήφιος, για την καταπολέμηση του οξειδωτικού στρες και την αφαίρεση των ηπατικών τοξινών.

 

ΓΚΡΕΙΠΦΡΟΥΤ:

Το γκρέιπφρουτ έχει υψηλή περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικά και περιέχει το φλανοειδές νεραντζινίνη (Naringenin), που έχει ισχυρές αντιοξειδωτικές, αντιϊνωγονικές, αντιφλεγμονώδεις και αντικαρκινικές ιδιότητες και είναι ικανό να αποτρέψει την ηπατική βλάβη που προκαλείται από διαφορετικούς παράγοντες. Επίσης το γκρέιπφρουτ αποτοξινώνει το ήπαρ και ενισχύει την διαδικασία καθαρισμού, ενώ η νεραντζινίνη που περιέχει θα πρέπει να εξεταστεί στο μέλλον ως ένα σημαντικό υποψήφιο για τη θεραπεία διαφόρων ασθενειών του ήπατος.

 

ΦΥΤΙΚΑ ΦΑΡΜΑΚΑ ΓΙΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΗΠΑΤΟΣ:

Οι επιπτώσεις των φαρμάκων φυτικής προέλευσης που έχουν ηπατοπροστατευτική δράση, είναι σημαντικές τόσο για τους γιατρούς, όσο και για τους ασθενείς.Οι πιθανοί τρόποι δράσης αυτών των φυτών, περιλαμβάνουν ανοσοτροποποίηση, διέγερση της σύνθεσης ηπατικού DNA, μείωση των ενδοκυτταρικών αντιδραστικών μορφών οξυγόνου, ενίσχυση στα επίπεδα των αντιοξειδωτικών, καταστολή της συσσώρευσης λιπιδίων, αναστολή πολυμερασών νουκλεϊκού οξέος , ενίσχυση γλουταθειόνης, εκκαθάριση ελεύθερων ριζών, μείωση της ηπατικής ίνωσης, προστασία των ηπατικών κυττάρων από προσκόλληση τοξικών ουσιών και αναγέννηση των ηπατικών ιστών.

Μια σειρά από βότανα έχουν δείξει ελπιδοφόρα δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένων της σιλυμαρίνης κατά της κίρρωσης του ήπατος, του Φύλλανθου (Phyllantus amarus) κατά της χρόνιας ηπατίτιδας Β, της γλυκυριζίνης για τη θεραπεία της χρόνιας και ιογενούς ηπατίτιδας, κ.αΤα φυτά αυτά και οι ενώσεις τους, θα μπορούσαν να προσφέρουν νέες φυσικές λύσεις στις περιορισμένες θεραπευτικές επιλογές που υπάρχουν για τη θεραπεία των ασθενειών του ήπατος και να συμβάλλουν σημαντικά στην ηπατική αποτοξίνωση και την προστασία. Τα σημαντικότερα από τα βότανα αυτά, αναλύονται παρακάτω.

 

ΑΚΕΤΥΛΟΚΥΣΤΕΙΝΗ (NAC):

Η Ν-ακετυλο κυστεΐνη είναι ένα αμινοξύ που συμβάλει στην απομάκρυνση των τοξινών από το συκώτι, όπως σε περιπτώσεις υπερβολικής χρήσης παρακεταμόλης και άλλων φαρμάκων. Πέραν από την Ν-ακετυλο κυστεΐνη , δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία γι' αυτό το πρόβλημα. Ν-ακετυλο κυστεΐνη μπορεί να παρέχει μια εναλλακτική πηγή θείου για την παραγωγή γλουταθειόνης. Πρόκειται για ένα καταστολέα ελευθέρων ριζών από μόνη της, αποτελεσματική στη μείωση του οξειδωτικού στρες, ιδιαίτερα λόγω της τοξικότητας των βαρέων μετάλλων. Η (NAC) επειδή μπορεί να αναπληρώσει άμεσα τις αποθήκες γλουταθειόνης, είναι πιο αποτελεσματική από την μεθειονίνη στην πρόληψη βλάβης του ήπατος, και είναι η τρέχουσα θεραπεία για την τοξικότητα ακεταμινοφαίνης, επίσης είναι μια αποτελεσματική θεραπεία για την οξεία ηπατική ανεπάρκεια λόγω τοξικότητας από φάρμακα και η χορήγηση της προκαλεί σημαντική ηπατοπροστατευτική δράση, μειώνει αποτελεσματικά την λιπιδική υπεροξείδωση και αναστρέφει τις ιστοπαθολογικές ανωμαλίες του ήπατος.

 

ΓΑΪΔΟΥΡΑΓΚΑΘΟ ( Silybum marianum ):

Το γαιδουράγκαθο είναι η πιό καλά τεκμηριωμένη φυτοθεραπεία για τις νόσους του ήπατος και έχει μακρά ιστορία επιτυχούς θεραπείας ηπατικών ασθενειών, κάτι που έχει επιβεβαιωθεί από τη σύγχρονη επιστημονική έρευνα. Τα εκχυλίσματα του γαϊδουράγκαθου έχει βρεθεί ότι είναι αποτελεσματικά στη θεραπεία της οξείας και χρόνιας ηπατίτιδας. Σε ασθενείς με οξεία ιογενή ηπατίτιδα, η θεραπεία με σιλυμαρίνη βοήθησε να συντομευθεί ο χρόνος θεραπείας και να βελτιωθούν διάφοροι δείκτες ηπατικής υγείας, συμπεριλαμβανομένης της χολερυθρίνης και των ηπατικών ενζύμων AST και ALT.

Το γαϊδουράγκαθο ωφελεί επίσης την ηπατική υγεία των ανθρώπων με κίρρωση και αλκοολική ασθένεια του ήπατος. Όταν χορηγήθηκε σε άτομα με αλκοολική ασθένεια του ήπατος, η σιλυμαρίνη συνέβαλε να μειωθούν η υψηλή χολερυθρίνη και τα ηπατικά ένζυμα σε φυσιολογικά επίπεδα. Το γαιδουράγκαθο συνέβαλε επίσης να βελτιωθούν οι ιστοί των ηπατικών κυττάρων, όπως εξακριβώθηκε από ιστολογική βιοψία του ήπατος. Μακρόχρονη χορήγηση γαϊδουράγκαθου για τρία χρόνια βελτίωσε τα ποσοστά επιβίωσης σε ασθενείς με κίρρωση του ήπατος.

Το γαιδουραγκαθο περιέχει ένα μίγμα συναφών πολυφαινολικών ενώσεων που ονομάζονται σιλυμαρίνη (silymarin). Η σιλιμαρίνη προωθεί την αποτοξίνωση με πολλούς μηχανισμούς. Η αντιοξειδωτική ικανότητα της σιλυμαρίνης μπορεί να μειώσει το οξειδωτικό στρες στο ήπαρ κατά τον μεταβολισμό τοξινών, ιδιαίτερα την λιπιδική υπεροξείδωση. Όπως η NAC, έτσι και η σιλυμαρίνη, μπορεί επίσης να προστατεύσει από την τοξικότητα της ακεταμινοφαίνης και μπορεί να είναι ένα πιο αποτελεσματικό αντίδοτο από την NAC για την τοξικότητα πολλών φαρμάκων, συμπεριλαμβανομένων της ακεταμινοφαίνης, της αιθανόλης και του τετραχλωριδίου του άνθρακα, ακόμα και όταν χορηγήθηκε μετά από 18 ώρες από την υπερβολική δόση. Άλλα ευρήματα δείχνουν ότι τα εκχυλίσματα του γαϊδουράγκαθου διεγείρουν την ανάπλαση των ιστών του ήπατος, και παρεμποδίζουν την είσοδο τοξικών ουσιών.

 

PANUS GIGANTEUS μανιτάρι:

To Panus giganteuse είναι ένα φαρμακευτικό μανιτάρι της Μαλαισίας, που μελετάτε ερευνητικά καθώς εμφανίζει σημαντικά ηπατοπροστατευτικά αποτελέσματα έναντι της ηπαγόμενης ηπατικής βλάβης, ακόμη και σε χαμηλή δόση 0,5 g / kg και ήταν συγκρίσιμη με τα αποτελέσματα της σιλυμαρίνης. Οι ηπατοπροστατευτικές επιπτώσεις του P. giganteus συνδέθηκαν με την ικανότητά του να μειώνει άμεσα το οξειδωτικό στρες, που προκαλούν οι τοξικές ουσίες. Η χορήγηση του P.giganteus για 2 μήνες, έδειξε χαμηλότερη αναλογία σωματικού βάρους του ήπατος, αποκατέστησε τα επίπεδα βιοδεικτών του ορού και τους παραμέτρους του οξειδωτικού στρες και βελτίωσε σημαντικά την ηπατική λειτουργία.

 

ΠΙΚΡΑΛΙΔΑ/ΤΑΡΑΞΑΚΟ (Taraxacum officinale):

Το ταράξακο κοινώς γνωστό και ως πικραλίδα, χρησιμοποιείται για ιατρικούς σκοπούς, λόγω των χολεριτικών, διουρητικών, αντιοξειδωτικών, αντι-φλεγμονώδων, και ηπατοπροστατευτικών του ιδιοτήτων. Η πικραλίδα διεγείρει το συκώτι και τη χοληδόχο, κάτι που οφείλεται κυρίως στην παρουσία της ταραξασίνης και αυξάνει δραστικά τη ροή της χολής, έτσι τα τοξικά απόβλητα μπορούν συντομότερα να αποβληθούν στα κόπρανα, με αποτέλεσμα λιγότερα ανακυκλωμένα απόβλητα για το συκώτι και κατά συνέπεια αυξημένη ικανότητα να μεταβολίσει νέες τοξίνες. Οι ηπατοπροστατευτικοί μηχανισμοί της πικραλίδας, αποδίδονται στο περιεχόμενο των φαινολικών ενώσεων που περιέχει και περιλαμβάνουν καθαρισμό των δραστικών μορφών οξυγόνου (ROS) και των αντιδραστικών ειδών αζώτου.

Επίσης το υδατικό εκχύλισμα του ταραξάκου, έχει προστατευτική δράση έναντι της τοξικότητας που προκαλείται από αλκοόλη και άλλες τοξίνες στο ήπαρ, με μηχανισμούς όπως αύξηση του αντιοξειδωτικού δυναμικού και της γλουταθειόνης και μείωση της υπεροξείδωσης των λιπιδίων. Τέλος το Έλαιο εσπεριδοειδών έχει αναφερθεί ότι βελτιώνει την ηπατοτοξικότητα σε μια δίαιτα που περιέχει αφλατοξίνη (ένα επικίνδυνο φυτικό υποπροϊόν μούχλας και ένα από τα πιο ισχυρά γνωστά καρκινογόνα του ήπατος), ενώ οι ιριδοειδείς γλυκοζίτες picroside Ι και kutkoside που υπάρχουν στο βότανο Picrorhiza kurroa, έχουν αντι-χολοστατική επίδραση και ισχυρή ηπατοπροστατευτική δράση, απέναντι σε πολλά τοξικά φάρμακα και ξενοβιοτικά.

 

Αλλά τρόφιμα και βότανα με ισχυρές ηπατοπροστατευτικές και αποτοξινωτικές ιδιότητες είναι ο Φύλλανθος (Phyllanthus niruri ), η Andrographis paniculata, η Swertia chirayitaο, ο Κάκτος nopal, η Αρτεμισία capillaris, το Γανόδερμα (Ganoderma lucidum), οι Β-γλυκάνες, η Σχιζάνδρα, η Σπιρουλίνα, η Πρόπολη, η Ρίζα ραδικιού, τα Μούρα, τα Βακκίνια, τα Σταφύλια, το Ελαιόλαδο, τα Καρύδια, το Λεμόνι και το Αβοκάντο.

Τελειώνοντας να πούμε πως υπάρχουν πολλά ακόμα στοιχεία και φυτικά φάρμακα που μπορούν να ενισχύσουν τις 3 φάσεις αποτοξίνωσης. Επίσης υπάρχουν διατροφικά πρωτόκολλα και φυσικές ενώσεις, οι οποίες έχουν την δυνατότητα να εντοπίζουν και να κινητοποιούν τα μόρια των βαρέων μετάλλων και άλλων τοξινών, από τα σημεία εκείνα στο σώμα που έχουν συσσωρευθεί και να προσκολλώνται επάνω στα μόρια τους, έτσι καθώς ο οργανισμός αποβάλλει αυτές τις ενώσεις, μαζί τους αποβάλλει και τα βαρέα μέταλλα και τις τοξίνες. Ωστόσο τα διατροφικά πρωτόκολλα αποτοξίνωσης, είναι ένα ακόμα μεγάλο θέμα, που θα αναλυθεί διεξοδικά στο τέταρτο και τελευταίο μέρος αυτής της εργασίας.

 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ενώ η χημική επανάσταση γεννήθηκε και μεγάλωσε πληθωρικά τις τελευταίες δεκαετίες, φαίνεται ότι θα πρέπει να δαπανήσουμε μεγάλο μέρος των επόμενων δεκαετιών, για να αντιμετωπίσουμε τις επιπτώσεις αυτής της επανάστασης. Οι μελλοντικές γενιές είναι σίγουρο πως θα κοιτάζουν το παρελθόν με έκπληξη και απορία, για την ανεκτικότητα του πολιτισμού μας, απέναντι στην τοξική δηλητηρίαση του ίδιου του, του εαυτού. Η σοβαρότητα της μακράς ημίσειας ζωής των περισσότερων τοξικών ουσιών και το πρόβλημα της βιοσυσσώρευσης, έχουν αρχίσει να δείχνουν, πως το επίπεδο της υψηλής έκθεσης σε περιβαλλοντικές τοξίνες, έχει αρχίσει να επηρεάζει ήδη την υγεία της τρέχουσας γενιάς, με διαδεδομένες διαταραχές της υγείας και νέες μορφές ασθενειών.

Με την αναγνώριση του μεγάλου αυτού προβλήματος, ο ερευνητικός κόσμος εξέφρασε πρόσφατα την επείγουσα ανάγκη για τη δημιουργία μιας περιβαλλοντικής προστασίας, που θα συμβάλλει και στην προστασία της ανθρώπινης υγείας.Πολλές κλινικές μελέτες, έχουν αποδείξει τον ρόλο κάποιων φυσικών μεθόδων, όπως την δράση της θεραπευτικής διατροφής και την δύναμη των φυτικών φαρμάκων, στην προστασία και την θεραπεία, από την περιβαλλοντική τοξική έκθεση.Συνδυαστικές θεραπείες όπως η κατάλληλη διατροφή, η διαλειμματική νηστεία, η χορήγηση Ν -ακετυλοκυστεΐνης, εκχυλίσματος ρεμάνιας και γαιδουράγκαθου, σε συνδυασμό με άσκηση / και σάουνα, για να επαχθεί εφίδρωση, και επιπρόσθετα νιασίνη, για να βοηθήσει στην αγγειοδιαστολή, είναι γόνιμες λεωφόροι της έρευνας, για την πραγματική αποτοξίνωση του ανθρώπινου οργανισμού.

"Έχει μεγαλύτερη αξία να καταλάβεις, παρά να μάθεις".

Ιωάννης Κάργας

 

Ο πλανήτης μας δεν είναι σφαιρικός, αλλά εξογκωμένος στον ισημερινό και το εξόγκωμα τούτο είναι αρκετά υπολογίσιμο από απόψεως όγκου και μάζας. Η άνισος ελκτική επενέργεια επί του πλανητικού εξογκώματος εκ μέρους του ήλιου και της σελήνης σε συνδυασμό, συντελούν ώστε ο πλανήτης μας κατά κάποιο τρόπο να ανατρέπεται. Δηλ ο άξονας δεν δύναται να διατηρήσει πάντοτε την ίδια θέση, αλλά υπόκειται σε μια μετάθεση.

Όπως ο άξονας του πλανήτη  μας είναι κάθετο επί του ισημερινού, έτσι και ο κάθετος επί της εκλειπτικής του ζωδιακού δύναται να θεωρείται ως άλλος άξονας, ο οποίος και καλείται άξονας της εκλειπτικής. Και ο άξονας αυτός έχει ομοίως πόλο σημείο της ουράνιας σφαίρας, αντίστοιχο του πολικού αστέρα (α’ της μικρής άρκτου), που απέχει του πόλου του άξονα του πλανήτη μας κατά 23° 26′ 22″ μοίρες, όση δηλ. η γωνία μεταξύ του ισημερινού και της εκλειπτικής του ζωδιακού. Είναι, λοιπόν, προφανές ότι οι δύο τούτοι άξονες διέρχονται από το κέντρου του πλανήτη μας.

Ο άξονας λοιπόν του πλανήτη μας μετατοπίζεται διαρκώς και γράφει ένα κώνο, το κέντρο της βάσεως του οποίου κατέχει ο πόλος του άξονα της εκλειπτικής που βρίσκεται στον αστερισμό του Δράκοντος. Αποτέλεσμα της αυτής κινήσεως του άξονα είναι ότι η γραμμή των δεσμών που συνδέει τα ισημερινά σημεία μετακινείται επί της εκλειπτικής, μετακινώντας συνεχώς και το εαρινό σημείο επί αυτής.

Αυτό το εαρινό σημείο διατρέχει συν τω χρόνω ολόκληρο τον κύκλο της εκλειπτικής σε χρονικό διάστημα 25.796 έτη, μετατοπιζόμενος κατά έτος κατά 50 δευτερόλεπτα και 26 εκατοστά της μοίρας εξ ανατολάς προς δυσμάς – η αυτή περίοδος είναι ο μεγάλος πλατωνικός ενιαυτός.

 

Έτσι και έχοντας κατα νου ότι το 10.800π.Χ. θεωρείται από τους Αιγυπτίους η αρχή  της εποχής του Λέοντα [ανατολή του Βασιλίσκου (Regulus) ή α’ του Λέοντα]) έχουμε τις παρακάτω αντιστοιχίες :

Περίοδος του Αιγόκερω (21.550π.Χ. – 19.400π.Χ.)

• Ισημερίες    : Καρκίνος, Αιγόκερω.
• Ηλιοστάσια : Ζυγός, Κριός.

Περίοδος του Τοξότη (19.400π.Χ. – 17.250π.Χ.)

• Ισημερίες    : Τοξότης, Δίδυμοι.
• Ηλιοστάσια : Παρθένος, Ιχθείς.

Περίοδος του Σκορπιού (17.250π.Χ. – 15.100π.Χ.)

• Ισημερίες    : Σκορπιός ,Ταύρος.
• Ηλιοστάσια : Λέων, Υδροχόος.

Περίοδος του Ζυγού (15.100π.Χ. – 12.950π.Χ.)

• Ισημερίες    : Ζυγός, Κριός.
• Ηλιοστάσια : Καρκίνος, Αιγόκερω.

Περίοδος της Παρθένου (12.950π.Χ. – 10.800π.Χ.)

• Ισημερίες    : Παρθένος, Ιχθείς.
• Ηλιοστάσια : Δίδυμοι, Τοξότης.

Περίοδος του Λέοντα (10.800π.Χ. – 8.650 π.Χ.)

• Ισημερίες    : Λέων, Υδροχόος.
• Ηλιοστάσια : Σκορπιός, Ταύρος.

Περίοδος του Καρκίνου (8.650π.Χ. – 6.500 π.Χ. )

• Ισημερίες    : Καρκίνος, Αιγόκερω.
• Ηλιοστάσια : Ζυγός, Κριός.

Περίοδος των Διδύμων (6.500π.Χ. – 4.350 π.Χ.)

• Ισημερίες    : Δίδυμοι, Τοξότης.
• Ηλιοστάσια : Παρθένος, Ιχθείς.

Περίοδος του Ταύρου (4.350π.Χ. – 2.200 π.Χ.)

• Ισημερίες    : Ταύρος, Σκορπιός.
• Ηλιοστάσια : Λέων, Υδροχόος.

Περίοδος του Κριού (2.200π.Χ. – 50 π.Χ.)

• Ισημερίες    : Κριός, Ζυγός.
• Ηλιοστάσια : Καρκίνος, Αιγόκερω.

Περίοδος των Ιχθύων (50 – 2100 μ.Χ.)

• Ισημερίες    : Ιχθείς, Παρθένος.
• Ηλιοστάσια : Δίδυμοι, Τοξότης.

Περίοδος του Υδροχόου (2.100μ.Χ. – 4.250 μ.Χ)

• Ισημερίες    : Υδροχόος, Λέων.
• Ηλιοστάσια : Ταύρος, Σκορπιός.

Εποχή του Αιγόκερω 4250 – 6400 μ.Χ.

Εποχή του Τοξότη 6400 – 8550 μ.Χ.

Εποχή του Σκορπιού 8550 – 10700 μ.Χ.

Εποχή του Ζυγού 10700 – 12850 μ.Χ

Εποχή της Παρθένου 12850 – 15000 μ.Χ

Ο κόσμος τον οποίο διαγράφει ο πόλος του άξονα του πλανήτη μας έχει κέντρο τον πόλο της εκλειπτικής, ευρισκόμενος στον αστερισμό του Δράκοντα και ακτίνα ίση προς 23 μοίρες και 27 λεπτά. Σήμερα ο πόλος του άξονα βρίσκεται κοντά στον α΄της Μικρής Άρκτου, επέχει απο αυτόν μια περίπου μοίρα. Μετά 12.000 όμως έτη θα γίνει πολικός ο α΄της Λύρας, ο Βέγας.

Δύο είναι οι σπουδαιότερες κινήσεις που εκτελεί η Γη :

1. Η περιστροφή γύρω από τον άξο­να της κάθε 24 ώρες, η οποία δημιουργεί την εναλλαγή μέρας και νύχτας.
2. Η περιφορά της γύρω από τον Ήλιο στη διάρκεια ενός έτους, η οποία δημιουργεί —λόγω της κλίσης του άξονα της— την εναλλαγή των 4 εποχών του έτους.

Εκτός από τις δύο αυτές γνωστές κινήσεις κάνει συγχρόνως και μια γυροσκοπική κίνηση, δηλαδή μια κίνηση σβούρας, που χρειάζεται 25.795 έτη για να συμπληρωθεί.

Η κίνηση αυτή ονομάζεται μετάπτωση τον άξονα της Γης ή απλώς μετάπτωση, και την ανακάλυψε ο Ίππαρχος (2-ος π.Χ. αιώνας). Η μετάπτωση προκαλεί την αργή, αλλά σταθερή μετακίνηση του βόρειου πόλου του ουρανού, με αποτέλεσμα, μέσα στις χιλιετίες, να παίζουν τον ρόλο του πολικού αστέρα διαφορετικά αστέρια. Έτσι, ενώ σήμερα, και μέχρι το 3.000 μ.Χ. περίπου, τον ρόλο του πολικού αστέρα παίζει το α της Μικρής Άρκτου, πριν από 5.000 χρόνια πολικός αστέρας ήταν το α του Δράκοντα. Μετά το 3.000, και μέχρι το 5.000 μ.Χ., πολικός αστέρας θα είναι το αστέρι α του Κηφέα, και μετά 12.000 χρόνια ο Βέγας, το λαμπρότερο άστρο του βόρειου ουρανού, που δεν είναι παρά το αστέρι α του αστερισμού της Λύρας.

Ταυτόχρονα, όμως η Μετάπτωση έχει ως αποτέλεσμα τη μετακίνηση των ισημερι­νών σημείων γ και γ’ (εαρινό και φθινοπωρινό ισημερινό σημείο), που είναι τα σημεία τομής της εκλειπτικής με τον ουράνιο ισημερινό. Η κίνηση λοιπόν αυτή του άξονα της Γης δημιουργεί τη λεγόμενη μετάπτωση των ισημεριών.

Λόγω της μετάπτωσης των ισημεριών, η θέση των δύο ισημερινών σημείων μετακινείται σιγά σιγά σε σχέση με τις θέσεις των άστρων και των αστερισμών στην ουράνια σφαίρα.

---

Η ετήσια γενική μετάπτωση ισούται με 50″,2564 δευτερόλεπτα τόξου. Η αριθμητική έκφραση της γενικής μετάπτωσης ω και της λόξωσης ε της εκλειπτικής, μετά πάροδο t  ετών από το 1900, είναι:ω = 50″,2564+0″,000222 (t-1900) ετήσια,και ε = 23° 27 8″,26 – 0″,4684 (t -1900).

---

Σε 25.795 χρόνια, τα ισημερινό σημεία διαγράφουν μια πλήρη περιφέρεια πάνω στην εκλειπτική κινούμενα από την ανατολή προς τη δύση, αντίθετα δηλαδή από τη διεύθυνση κίνησης του Ήλιου πάνω στην εκλειπτική.

Η μετάπτωση των ισημεριών είναι το φυσικό φαινόμενο που δημιουργεί μεγάλη σύγχυση στη χάραξη ωροσκοπίων α­πό τους πάσης φύσεως αστρολόγους, οι οποίοι χρησιμοποιούν τον ζωδιακό κύκλο όπως ήταν την εποχή των ελληνιστικών χρόνων. Αυτό συμβαίνει διότι η μετάπτωση των ισημεριών, σε συνδυασμό με την πραγματική θέση του Ήλιου σε σχέση με τους ζωδιακούς αστερισμούς, δίνει τελείως διαφορετικές ημερομηνίες για τις ζωδιακές περιόδους α­πό αυτές που υπολογίζουν σήμερα πολλοί αστρολόγοι.

Γύρω στο 2000 π.Χ,, όταν οι Βαβυλώνιοι θεμελίωναν το σύστημα μέτρησης του χρόνου, η εαρινή ισημερία συνέβαινε όταν ο Ήλιος προσέγγιζε τη διεύθυνση του αστερισμού του Κριού. Η άνοιξη λοιπόν ερχόταν όταν ο Ήλιος, στις 21 Μαρτίου, παρατηρείτο στην περιοχή του Κριού, γεγονός που συνέπιπτε με την έναρξη της εποχής της βλάστησης.

Όμως η μετάπτωση του άξονα της Γης έχει ως άμεσο αποτέλεσμα, όπως ήδη είπαμε, τη μετάπτωση των ισημερινών σημείων. Έτσι, η εαρινή ισημερία μετακινείται προς τα «πίσω», κατά μήκος των ζωδιακών συμβόλων, με τον ρυθμό ενός περίπου ζωδίου κάθε 2000 χρόνια. Δύο χιλιάδες χρόνια, λοιπόν, μετά τη στιγμή που οι Βαβυλώνιοι καθόρισαν την εαρινή ισημερία στο ζώδιο του Κριού, αυτή συνέβαινε όταν ο Ήλιος προσέγγιζε το ζώδιο των Ιχθύων.

Επόμενο είναι λοιπόν ότι 2.000  μετά από τη γέννηση του Χριστού η εαρινή ισημερία θα συμβαίνει, όταν ο Ήλιος θα προσεγγίζει τον αστερισμό του Υδροχόου. Αυτό είναι το αστρονομικό γεγονός που χαρακτηρίζει την εποχή μας ως την «Εποχή του Υδροχόου», όπως συχνά ακούμε στο ραδιόφωνο ή διαβάζουμε στις εφημερίδες και τα περιοδικά.

Πηγή : το βιβλίο “ΜΕΤΡΩΝΤΑΣ ΤΟΝ ΑΧΡΟΝΟ ΧΡΟΝΟ” – Δρ. Σ. Θεοδοσιου – Δρ. Μ. Δανέζης (ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΔΙΑΥΛΟΣ)

—————————————————————————————————————————————————————————————–

Επίσης για την μετάπτωση των ισημεριών :

“Το φαινόμενο αυτό, το οποίο είναι βασικότατο για όλη την αστρονομία, σήμερα έχει την παρακάτω εξήγηση : Λόγω του ελλειψοειδούς σχήματος τη,  η Γη είναι εξογκωμένη περί τον ισημερινό. Η έλξη του Ήλιου πάνω στο ισημερινό αυτό εξόγκωμα είναι άνιση, και τούτο γιατί το μέρος του εξογκώματος που βλέπει τον ήλιο, λόγω μικρότερης απόστασης, έλκεται ισχυρότερα από το εκ διαμέτρου αντίθετο μέρος. Είναι γνωστό ότι το επίπεδο της τροχιάς της Γης γύρω από τον Ήλιο, σχηματίζει γωνία 23ο 27΄ μοιρών με το επίπεδο του ισημερινού. Έτσι η φαινομένη τροχιά του ήλιου, που οι αρχαίοι πρόγονοι μας ονόμαζαν “Εκλειπτική”, βρίσκεται σε κλίση προς το ισημερινό επίπεδο. Η ανομοιόμορφη αυτή έλξη τείνει να ανατρέψει τη Γη, ενώ ο άξονας της αναγκάζεται να εκτελέσει κίνηση, ανάλογη με εκείνη του άξονα της σβούρας που στρέφεται. Η κίνηση αυτή του γήινου άξονα, που λέγεται “Μετάπτωση”, αναγκάζει τον άξονα να γράφει πλήρη κωνική επιφάνεια, με κορυφή το κέντρο της Γης, σε διάστημα 25.800 περίπου ετών. Επειδή τώρα ο άξονας της Γης, λόγω μετάπτωσης, διαγράφει τη νοητή κωνική επιφάνεια, και ο ουράνιος ισημερινός, (σαν ουράνιος ισημερινό νοούμε τον μέγιστο κύκλος της ουράνιας σφαίρας που προκύπτει από την τομή του επιπέδου του Γήινου ισημερινού με αυτή, σαν ουράνιο άξονα δε, τον άξονα της Γης), σαν κάθετος πάνω στον άξονα, κινείται μαζί του γλιστρώντας πάνω στην εκλειπτική, με αποτέλεσμα τη μετατόπιση των ισημεριών Η3 Η4 πάνω της, από ανατολικά προς τα δυτικά. Έτσι οι ισημερίες διανύουν όλη την εκλειπτική σε διάστημα 25.800 ετών περίπου. Δηλαδή διαγράφουν τόξο 50΄΄, 2 δεύτερων της μοίρας κάθε χρόνο. Ήτοι περίπου 25 μοίρες σε 50 έτη ή 50 μοίρες σε 100 έτη. Η μετακίνηση αυτή χαρακτηρίζεται με τον όρο “Μετάπτωση των Ισημεριών” και είναι άφθαστη δόξα για τον Ίππαρχο που την ανακάλυψε προσδιορίζοντας μάλιστα σαν τιμή της την 48΄΄ της μοίρας“.

Πηγή : Τσιμπουράκης Δημήτριος “Η Γεωμετρία και οι εργάτες της στην αρχαία Ελλάδα”,  σελ.  116 – 117.

Επίσης :

Στην σιδηρά (sidereal) σχολή της Αστρολογίας, καθώς και στην Βεδική Αστρολογία των Ινδιών, που υπολογίζουν τις πραγματικές τρέχουσες θέσεις αστερισμών και πλανητών (σύμφωνα με την διόρθωση της μετάπτωσης των ισημεριών), η ημερολογιακή σειρά στην επόχή μας είναι:

• Κριός (Aries), (15/4 – 14/5)
• Ταύρος (Taurus), (15/5 – 14/6)
• Δίδυμοι (Gemini), (15/6 – 16/7)
• Καρκίνος (Cancer), (17/7 – 16/8)
• Λέων (Leo), (17/8 – 16/9)
• Παρθένος (Virgo), (17/9 – 17/10)
• Ζυγός (Libra), (18/10 – 16/11)
• Σκορπιός (Scorpio), (17/11 – 15/12)
• Τοξότης (Sagittarius), (16/12 – 14/1)
• Αιγόκερως (Capricorn), (15/1 – 13/2)
• Υδροχόος (Aquarius), (14/2 – 14/3)
• Ιχθύες (Pisces), (15/3 – 14/4)

 

Πηγή: eleysis69.wordpress.com

Θύμος αδένας - ένα όργανο στο σώμα που βρίσκεται δίπλα στην καρδιά και παράγει σημαντικά κύτταρα του ανοσοποιητικού.

Ο θύμος αδένας μπορεί να ονομαστεί «βηματοδότης της ζωής» αλλά από την ηλικία των 35 και μετά σχεδόν εξαφανίζεται

Θυμοσίνη: Η ορμόνη του θύμου
Η θυμοσίνη διεγείρει την ανάπτυξη των Τ κυττάρων. Καθ 'όλη τη διάρκεια της παιδικής σας ηλικίας, τα λευκά αιμοσφαίρια που ονομάζονται λεμφοκύτταρα περνούν από τον θύμο αδένα , όπου μετατρέπονται σε Τ κύτταρα.

Ο θύμος αδένας είναι ασυνήθιστος, καθώς είναι μεγαλύτερος και πιο δραστήριος στην παιδική ηλικία και συρρικνώνεται μετά την εφηβεία. . Η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο αναπτύσσεται ο θύμος αδένας μπορεί να ρίξει φως στη γήρανση και πώς το ανοσοποιητικό σύστημα αλλάζει μέσω της ζωής.

Ο θύμος αδένας είναι ένα μικρό όργανο που βρίσκεται πίσω από το λαιμό, αλλά εκτελεί μια σημαντική δουλειά. Ο θύμος αδένας είναι το όργανο όπου δημιουργούνται βασικά ανοσοποιητικά κύτταρα που ονομάζονται Τ κύτταρα και εκπαιδεύονται για να βγουν στο σώμα και να καταπολεμήσουν λοιμώξεις και καρκίνο.

Καθώς γερνάμε ο θύμος μας συρρικνώνεται, καθώς λοιπόν το όργανο συρρικνώνεται, οι περιοχές των Τ κυττάρων αντικαθίστανται με λιπώδη ιστό , σε μια διαδικασία που ονομάζεται εμπλοκή, αφού αντικατασταθει από λιπώδη ιστό , ο θύμος αδένας δεν μπορεί να εκτελέσει τις ίδιες ανοσολογικές λειτουργίες.Αφήνοντας μας ευαίσθητους σε λοιμώξεις, σε ανοσολογικές διαταραχές και καρκίνους.

Ο θύμος αδένας εξαφανίζεται καθώς μεγαλώνουμε , αλλά η διαδικασία επιταχύνεται μετά την εφηβεία και, έως την ηλικία των 65 ετών, βασικά δεν είμαστε σε θέση να φτιάξουμε νέα Τ κύτταρα.

Μια ομάδα επιστημόνων στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου κατάφερε να αναδημιουργήσει για πρώτη φορά ένα ζωντανό όργανο -θύμο αδένα-
Η πρόοδος θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για νέες θεραπείες για άτομα με κατεστραμμένο ανοσοποιητικό σύστημα και γενετικές καταστάσεις που επηρεάζουν την ανάπτυξη του θύμου αδένα.
Η ομάδα επανενεργοποίησε έναν φυσικό μηχανισμό που τερματίζεται με την ηλικία για να αναζωογονήσει τον θύμο αδένα σε πολύ ηλικιωμένα ποντίκια. Μετά τη θεραπεία, το αναγεννημένο όργανο είχε παρόμοια δομή με αυτή που βρέθηκε σε νεαρό ποντίκι.

Έγινε επαναφορά της λειτουργίας
Η λειτουργία του θύμου αποκαταστάθηκε επίσης και τα ποντίκια άρχισαν να παράγουν περισσότερα λευκά αιμοσφαίρια που ονομάζονται Τ κύτταρα, τα οποία είναι σημαντικά για την καταπολέμηση της μόλυνσης.
Η μελέτη διεξήχθη από ερευνητές από το Κέντρο Ιατρικής Έρευνας του Συμβουλίου για την Αναγεννητική Ιατρική στο Πανεπιστήμιο του Εδιμβούργου.
Οι ερευνητές στοχεύουν μια πρωτεΐνη που παράγεται από κύτταρα του θύμου - που ονομάζεται FOXN1 - η οποία βοηθά στον έλεγχο του πόσο ενεργοποιημένα είναι τα γονίδια. Αυξάνοντας τα επίπεδα του FOXN1, η ομάδα ανέθεσε στα βλαστικά κύτταρα να ανοικοδομήσουν το όργανο
Ελπίδα θεραπείας

"Ένας από τους βασικούς στόχους στην αναγεννητική ιατρική είναι η Aξιοποίηση των Mηχανισμών Eπιδιόρθωσης του ίδιου του σώματος και ο χειρισμός τους με ελεγχόμενο τρόπο για τη θεραπεία της νόσου.

Μέχρι η επιστήμη να βρει τον απόλυτα ασφαλή τρόπο αναγέννησης του θύμου αδένα ,εμείς μπορούμε να τον φροντίζουμε με την διατροφή.
Πολλά πλούσια σε βιταμίνη C τρόφιμα όπως σκούρα πράσινα φύλλα, λαχανάκια Βρυξελλών, ακτινίδιο, μπρόκολο, μούρα και ντομάτες προστατεύουν τον θύμο αδένα , ένα ζωτικό όργανο του ανοσοποιητικού συστήματος.
«Οι σπόροι κολοκύθας είναι μια εξαιρετική πηγή ψευδαργύρου», . Ο ψευδάργυρος είναι ένα από τα πιο σημαντικά ανόργανα ενισχυτικά του ανοσοποιητικου συστήματος και προάγει τη λειτουργία του θύμου αδένα. Αυξάνει επίσης την παραγωγή και τη δραστηριότητα των λευκών αιμοσφαιρίων που καταπολεμούν τις λοιμώξεις και έχει άμεσες αντι-ιικές ιδιότητες.

Μαζί με την σωστή διατροφή ,xρησιμοποιήστε το πάτημα του θύμου αδένα, για να κρατήσετε τον αδένα ενεργό και να ενισχύσετε το ανοσοποιητικό σας σύστημα.
Με τα δάχτυλά σας ή την πλευρά της γροθιάς σας, χτυπήστε πάνω-κάτω περίπου 2-3 ​​ίντσες κατά μήκος του στέρνου σας, μεταξύ και πάνω από το στήθος σας.

Χτυπώντας απαλά τον αδένα του θύμου δημιουργουνται δονήσεις που διεγείρουν την αύξηση της ωρίμανσης και την απελευθέρωση των λευκών αιμοσφαιρίων.
Ο θύμος αδένας βρίσκεται πίσω από την τρίτη πλευρά, αλλά τυχόν δονήσεις κατά μήκος του άνω στέρνου θα τον διεγείρουν.

Κάντε το για 15-20 δευτερόλεπτα και συνεχίστε να παίρνετε τακτικές αργές αναπνοές.
Κάνετε 1-3 φορές την ημέρα ή έως 4 σε περιόδους οξείας ασθένειας.
Μπορεί να είναι το μόνο που χρειάζεστε για να αποτρέψετε ένα κρυολόγημα ή ασθένεια καθώς ο θύμος αδένας διεγείρεται .
Τόνωση της ενέργειας
Ενισχύστε το ανοσοποιητικό σας σύστημα
Αυξήστε τη δύναμη και τη ζωτικότητά σας ετοιμαστείτε για την μάχη ...
Σκεφτείτε τι κάνει ο γορίλας πριν την επίθεση .....
μήπως χτυπάει το στέρνο για να δυναμώσει το σύστημα ;;

 Ευαγγελία Παπαγιάννη

 

YJ Image Slider - модуль joomla Продвижение

Πόνος. Και εμείς πονάμε.
Τόσα συναισθήματα ευχάριστα, δυσάρεστα και ο πόνος που κάποτε ήταν συνέπεια μίας πράξης, είναι τώρα πια συναίσθημα.
Και τον νιώθουν όλοι. Πονάμε.
Παλεύουμε με τον εαυτό μας για να καταφέρουμε να κρατήσουμε το κεφάλι μας πάνω από το νερό. Χαμογελάμε για να μην ξεσπάσουμε σε κλάματα. Παρακαλούμε το Θεό, το σύμπαν για βοήθεια γιατί φοβόμαστε ότι αν αφεθούμε θα πέσουμε κάτω. Κάνουμε ότι καλύτερο μπορούμε ενώ στην πραγματικότητα κάνουμε ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω. Κάνουμε τα πάντα σωστά και ακόμα υποφέρουμε… πονάμε. Και δεν ξέρουμε γιατί.
Η εικόνα της ιδανικής ζωής που έχει ένας άνθρωπος είναι μίλια μακριά από τη ζωή με την οποία έρχεται αντιμέτωπος καθημερινά. Και η απόσταση αυτή δεν θα μικρύνει ποτέ. Όσο και να προσπαθεί να επιτύχει, όσο και να χαμογελάει, όσο και να κάνει το σωστό.
Γιατί;
Γιατί η ιδανική ζωή μου είναι η ζωή που ζω κάθε μέρα. Η ζωή των ονείρων μου, το άπιαστο αυτό όνειρο, είναι η καθημερινότητα που μου έχουν κάνει δώρο από τη στιγμή που γεννήθηκα.
Και όμως… ξέρω… Η δική μου η ζωή δεν είναι αυτό που έρχεται στα όνειρά μου κάθε βράδυ. Έχω εμπόδια που δεν με αφήνουν να ευτυχίσω. Έχω πόνο που με κρατάει ριζωμένη στο έδαφος κάθε φορά που προσπαθώ να σηκωθώ. Έχω δάκρυα που επισκιάζουν κάθε ίχνος γέλιου. Έχω ένα τίμημα που πρέπει να πληρώσω για τις αστοχίες και τα λάθη μου… σωματικό, πνευματικό, ψυχικό, συναισθηματικό. Και όσο και αν το αρνούμαι κάθε άνθρωπος δίπλα μου το έχει πληρώσει αυτό το τίμημα… παραπάνω από μία φορά και με πολλούς τρόπους.
Και περιμένουμε να έρθει μία μέρα με ήλιο, μία μέρα που θα χαμογελάσουμε ανεπηρέαστοι και χωρίς όριο, μία μέρα που θα ξεκινήσουμε την τόσο ονειρεμένη μας ζωή που οι άλλοι έχουν και εμείς στερούμαστε.
Στερούμαστε γιατί είμαστε άτυχοι, λιγότερο πλούσιοι, λιγότερο έξυπνοι, λιγότερο ικανοί. Και χτυπάμε τον εαυτό μας που δεν μπορεί να προσαρμοστεί στο καλούπι που μας επιβάλλεται.
Ακούγεται τρελό έτσι;
Και όμως… κάθε φορά που απορρίπτουμε τον εαυτό μας επειδή δεν είναι αρκετά καλός, κάθε φορά που ονειρευόμαστε να είχαμε τη ζωή του διπλανού μας (όπως εκείνος επιθυμεί τη δική μας), κάθε φορά που περιμένουμε να τελειώσει ο πόνος και να ξεκινήσει η ονειρεμένη μας ζωή… κάθε φορά… προσπαθούμε να βάλουμε τον εαυτό μας, τη ζωή μας σε ένα καλούπι που φαίνεται ιδανικό, όμως… δεν παύει να είναι καλούπι. Ένα στενό καλούπι, που πονάει.
Και εμείς κλαίμε απεγνωσμένα, χτυπάμε τον εαυτό μας ανελέητα και παρακαλούμε κάποια ανώτερη δύναμη να μας απαλλάξει από τον πόνο. Όμως… εμείς τον προκαλέσαμε, προσπαθώντας να χωρέσουμε τον εαυτό μας στο κουτί που δεν προοριζόμασταν να χωρέσουμε.
-Και τι να κάνω; Ρωτάει το μυαλό μας, η καρδιά μας, όλο μας το είναι.
Κλείσει τα μάτια. Φέρε στη σκέψη σου τη ζωή που έρχεται στα όνειρά σου. Τώρα, άνοιξέ τα.
Η ζωή των ονείρων σου (αυτό που αποκαλείς φαντασία), είναι η δική σου ζωή.
Πώς το ξέρω;
Η φαντασία υπάρχει για να είναι κομμάτι της ζωής μας. Γιατί χωρίς αυτή κανένας δεν μπόρεσε να ονειρευτεί τη ζωή που θέλει για να την πετύχει.
Οπότε ανάπνευσε. Την ιδανική ζωή σου την έχεις ήδη. Εκείνη απλά περιμένει… περιμένει να καταφέρεις να τη δεις.
Κάθε εμπόδιο, δυσκολία, δάκρυ, σπιθαμή πόνου έχει δημιουργηθεί για εσένα. Για να κλάψεις επειδή πονάς, να χτυπήσεις επειδή σου ανακόπτει την πορεία ένα εμπόδιο, να φωνάξεις επειδή κουράστηκες και θέλεις να σπάσεις το καλούπι, να ονειρευτείς επειδή του έκανες μία ρωγμή, να γελάσεις επειδή το έσπασες… να ζήσεις επειδή τώρα μπορείς να λες…
- Αυτή είναι η δική μου, η μοναδική, η ονειρεμένη μου ζωή.

 Ιλιάνα Φίλη

 

YJ Image Slider - модуль joomla Продвижение