γράφει η Παναγιώτα Τζιτζίκου

έρωτας έλξη, συναίσθημα ή Θεός;

ιπποτικός, ρομαντικός, σωματικός, αναπαραγωγικός, πλατωνικός, κυτταρικός, πνευματικός…

Είναι η ενσάρκωση της ερωτικής δύναμης της αγάπης. Αλλά και η δύναμη της δημιουργίας του πρωταρχικού φωτός, μια δύναμη που εξισορροπεί τις ενέργειες, τις ενώνει και γεννάει κόσμους και σύμπαντα.

Τα πάντα είναι έρωτας, ανάλογα με την ανάγκη της εμπειρίας της ψυχής και τις οπτικές που θα οριστούν.

Το σώμα ερωτοτροπεί συνεχώς με την ψυχή όπως και η ύλη με το πνεύμα.

Την στιγμή της ένωσης, της αναγνώρισης και της αποδοχής, εκδηλώνουν το δημιουργικό φως της αγάπης με αποτελέσματα ευδαιμονίας.

Την στιγμή του διαχωρισμού, της απαξίωσης και της απόρριψης εκδηλώνουν σκοτάδι, ανασφάλεια, φόβο, σύγκρουση με αποτελέσματα αυτοκαταστροφής.

Όλα είναι αποτελέσματα ένωσης με διαφορετικές μορφές, συχνότητες και δονήσεις.

Είναι η δημιουργική δύναμη μέσα μας, η δύναμη της εξέλιξης, της διάρκειας και της καταστροφής. Μια ένωση του θηλυκού με του αρσενικού που γεννάει διαφορετικές μορφές ζωής σε ανάλογα επίπεδα.

Όλοι εμείς οι άνθρωποι και όλα τα πλάσματα της δημιουργίας, είμαστε το αποτέλεσμα της ενοποίησης του Θεού με την Θεά μέσα μας, σε όλες τις πτυχές τους. Πολυμορφικές οντότητες μέσα στην απλότητα και στην πολυπλοκότητα συγχρόνως

Η επίγνωση του έρωτα μέσα μας, ανοίγει μονοπάτια γνώσης της ενοποιημένης δύναμης. Εισχωρεί το πνεύμα στην ύλη ενεργοποιώντας τις αισθήσεις και το βίωμα της ζωής. Με αναγνώριση και τιμή στην ιερότητα της ύλης εκδηλώνουμε ως άνθρωποι τη θεικότητα του κυττάρου. Αυτή η διαδικασία είναι η αξία της ζωής που ως πνεύματα καλούμαστε να αναγνωρίσουμε.

Ας ανοίξουμε τα χέρια μας για να καλέσουμε με αγάπη τον θεό και τη θεά μέσα μας να δημιουργήσουν. Να τους οδηγήσουμε με ασφάλεια τον έναν κοντά στον άλλον, να τους επιτρέψουμε να αγγίξουν την καρδιά μας και να της διδάξουν την απαρχή της αγάπης.

Να εμποτίσουν την κυτταρική θεικότητα του σώματος και της ψυχής με τη ροή της ολότητας, με την ποιότητα εκείνη που γεμίζει όλα τα κενά και τις ελλείψεις, που επουλώνει όλα τα τραύματα και τις πληγές. Όλα όσα έχουμε δεχτεί και όλα όσα έχουμε δημιουργήσει μέσα στον ορατό και τον αόρατο κόσμο.

και με μια μεγάλη δική μας αγκαλιά γεμάτη πρόθεση αγάπης να ενώσουμε τον έρωτα μέσα μας.

Παναγιώτα Τζιτζίκου

Η ΥπερΝόησις αφορά τον ανώτερο νου σε προσωπικό και συλλογικό επίπεδο, είναι ο θεϊκός νους που συνυπάρχει και συνδημιουργεί ενωμένος με την καρδιά. Η ανθρώπινη ενδυνάμωση βασίζεται στην ενοποίηση της σοφίας του νου με την αγάπη της καρδιάς.

Μέσα από την προσωπική μου αναζήτηση σε διαφορετικούς πνευματικούς κύκλους διδασκαλίας, αυτογνωσίας και θεραπείας, εντυπωσιαζόμουν κάθε φορά από τη γνώση που διέκρινε την κάθε μια, αλλά και από τις αλλαγές που έφεραν και φέρνουν όλες μαζί στη δική μου ζωή.
Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα πως όλη αυτή η γνώση περιορίζεται μέσα σε μικρούς κύκλους ανθρώπων, αυτό ήταν και το πρώτο ερέθισμα για την αρχική έμπνευση της ΥπερΝόησις. Μια εσωτερική ανάγκη διεύρυνσης της γνώσης που οδηγεί τον άνθρωπο στη θεραπεία και στην ενδυνάμωση αρχικά του ίδιου και κατά προέκταση του συλλογικού.
Έτσι οραματίστηκα έναν διαδικτυακό χώρο όπου θα φιλοξενεί συστήματα, τεχνικές θεραπείας και αυτογνωσίας που ο επισκέπτης θα έχει την ευκαιρία, να ενημερωθεί και να επιλέξει με διάκριση την καρδιά του. Ένας χώρος που δίνει την ευκαιρία στον άνθρωπο, να εκπέμψει το δικό του μοναδικό φως προς τα έξω και να δώσει το στίγμα και τα χρώματα της εσωτερικής αλήθειας και σοφίας που φέρνει η ψυχή του.

Η ΥπερΝόησις είναι μια σύνθεση του Λόγου, της Εικόνας και του Ήχου.
Όλα αυτά είναι δονήσεις οι οποίες βγαίνουν μέσα από την καρδιά μας και απευθύνονται στη δική σας καρδιά. Είναι συχνότητες που εμπεριέχουν μηνύματα ένωσης. Είναι η πρόθεση να τοποθετηθεί ένα ακόμη λιθαράκι στο θεμέλιο της αφύπνισης της κοινωνίας μας, της χώρας μας, της γης μας.

Μια αγαπημένη φράση είναι: «Όταν το «εγώ» γίνεται «εμείς» τα πάντα υλοποιούνται» γιατί μέσα από τη μοναδικότητα του καθενός μας δημιουργούμε μια συλλογική ύπαρξη!!!!

Όταν οι Άνθρωποι Ενώνονται με Αγάπη εκφράζοντας την αλήθεια τους, αλλάζουν τον εαυτό τους, την πραγματικότητα τους, την ίδια τους τη ζωή. Γιατί κάθε στοιχείο του εαυτού μας και κάθε τομέας της ζωής μας, εμπεριέχει μέσα του τη λάμψη από τη σπίθα του πνεύματός μας. Η αναγέννηση μέσα μας, ανθίζει μετά από μια σειρά αλλεπάλληλων ενώσεων. Η πύλη των θαυμάτων ανοίγει όταν ομάδες ανθρώπων, τολμούν να ζήσουν την πραγματικότητα που ονειρεύονται.
Ενώνουν τα χέρια, την καρδιά, τον νου, την ψυχή και το πνεύμα τους. Αφουγκράζονται τον ήχο της γης και επιτρέπουν στο πνεύμα να την αγκαλιάσει, να της δείξει τον δρόμο της πνευματοποίησης μέσα στο δικό της πεδίο, μέσα στο ανθρώπινο κέντρο της ύπαρξης, με προορισμό το όλον.
Έτσι κάθε φορά που συντονιζόμαστε για έναν κοινό στόχο, που ενώνουμε τις καρδιές μας, τα ταλέντα μας, και παρουσιάζουμε την ομορφιά του εαυτού μας,   τότε είναι που η θεά της συγχρονικότητας μας κρατά από το χέρι ανοίγοντας όλους τους δρόμους μπροστά μας και τα όνειρά μας γίνονται πραγματικότητα!

 Είμαστε λοιπόν μια ομάδα ανθρώπων που όλοι συνδημιουργούμε για το ύψιστο καλό, στόχος μας είναι η θεραπεία, η ανάπτυξη και η εξέλιξη, αρχικά του ίδιου μας του εαυτού και παράλληλα του συλλογικού. Όλοι προβάλλουμε με τον δικό μας τρόπο τη γνώση που οι άνθρωποι χρειάζονται για να ανακαλύψουν τον πραγματικό εαυτό τους.

Έτσι στην παράσταση του κόσμου που εκτυλίσσεται μπροστά μας προσφέρουμε τους δικούς μας ρόλους ολοκλήρωσης του έργου!

Ο ναός της ένωσης είναι η καρδιά και η ΥπερΝόησις που υψώνεται σε αυτόν τον βωμό αντιπροσωπεύει το φως και την αλήθεια της ψυχής, του εαυτού και του όλου. Η υπάρχουσα ενέργεια μέσα μας, μας ωθεί να ανακαλύψουμε την αλήθεια του εαυτού μας αλλά και την ύπαρξη όλης της δημιουργίας.

Ας ξεδιπλώσουμε άφοβα όλες τις πτυχές του εαυτού μας, αναγνωρίζοντας, ενώνοντας και διακρίνοντας την αλήθεια που εκφράζεται μέσα από τη μοναδικότητα του καθενός μας.

"Αγγίζουμε την καρδιά και αφήνουμε τις ενέργειες που διαχέονται από τον πυρήνα, να μας τυλίξουν και να μας ταξιδέψουν στον αιώνιο χρόνο του παρόντος. Κάνουμε τη δική μας αγκαλιά ένα με την αγκαλιά του σύμπαντος και επιτρέπουμε στην ενέργειά μας να χυθεί και να απλωθεί προς όλες τις κατευθύνσεις. Ενεργοποιώντας έτσι το εσωτερικό θεϊκό φως, που είναι απλά το δικό μας ανθρώπινο αγγελικό φως.

Η ιερή στιγμή της ένωσης γίνεται μέσα στο ναό της καρδιάς, εκεί τα πάντα ανοίγουν καθώς όλα τα στοιχεία ενώνονται. Ανοίγει η σφαιρική αντίληψη και η συνείδηση διευρύνεται προς τα ανώτερα πεδία. Άνοιγμα της πύλης του εαυτού προς την εσωτερικότητα της καρδιάς, του νου, του πνεύματος και της ύλης, προς την εκδήλωση του όλου μέσα στο ίδιο του το σύμπαν. Όλα είναι και από μια οπτική του ναού της ένωσης. Σε όλα τα σώματα της ανθρώπινης ενεργειακής υπόστασης ο ναός είναι η καρδιά και η αγάπη είναι ο συνδετικός κρίκος όλων των στοιχείων για το άνοιγμα αυτής της πύλης για το άνοιγμα προς την ολοκλήρωση".

Ας ανοίξουμε την πύλη της αλήθειας του εαυτού μας και ας την μοιράσουμε όλοι μαζί απλόχερα παντού!

Παναγιώτα Τζιτζίκου

γράφει η Παναγιώτα Τζιτζίκου

Μέσα από τον κύκλο της ζωής της φύσης, την ευφορία και την ακαρπία της γης δημιουργήθηκε ο πυρήνας που γέννησε πολλές τελετές και μυστήρια, με στόχο την πνευματική εξέλιξη, την σωτηρία της ψυχής, την ανάδειξη του εσωτερικού ψυχικού κάλους, αλλά και την αρμονική μετά θάνατον ζωή.

Την Ανάσταση τη γιορτάζουμε την πρώτη Κυριακή, μετά την πανσέληνο της εαρινής ισημερίας της 21ης Μαρτίου και συγκεκριμένα κατά τη διάβαση του Ήλιου από τον ισημερινό, που ανέρχεται από το νότιο ημισφαίριο της γης που κυριαρχεί ψύχος και σκοτάδι, σταδιακά προς το φως και τη θερμότητα.

Ας δούμε την προέλευση και τη σημασία της λέξης: "Ανάσταση" (ἀνίστημι (ἀνὰ + ἵστημι)' στήνω ὄρθιον, κάνω κάποιον να σηκωθεί ὄρθιος, ἐγείρω, σηκώνω κάποιον ἀπὸ τὸν ὕπνο, τὸν ξυπνῶ, τον τοποθετώ όρθιο στη θέση του, σηκώνω κάποιον ἀπό τὸν θάνατο ἀνέστη, ἀνίστημι - ἵστημι < ἀνάστασις < ἀνίσταμαι).

Η Ανάσταση του Χριστού είναι η μετάβαση από το θάνατο στη ζωή, συμβολίζει την αιωνιότητα της ψυχής μας και το πέρασμα από μια συγκεκριμένη κατάσταση σε μια άλλη, μέσα στην αέναη ροή της δημιουργίας. Συμβολίζει το ξύπνημα, την ενθύμηση του εσωτερικού μεγαλείου της πνευματικότητας μας. Είναι η συνέχεια της ζωής, η εξέλιξη και το επόμενο βήμα επίγνωσης μέσα μας.

Ο Ιησούς άνοιξε τις πύλες ώστε να έρθει η Χριστική δόνηση της αγάπης, ως διδάσκαλος άνοιξε τον δρόμο προς την ελευθερία, την αθανασία και τη μεγαλοσύνη του πνεύματος, μέσα από το ανθρώπινο στοιχείο. Εισέπνευσε θεϊκή πνοή ζωής μέσα από το πέρασμα του θανάτου.

Η Ανάσταση ως μια φυσική κατάσταση της ζωής και του θανάτου μέσα στην ύπαρξη, αποτελεί βάση ολόκληρης της δημιουργίας, είναι η φυσική εξέλιξη που διδασκόμαστε μέσα από την ίδια τη μητέρα Γαία. Όλα τα δημιουργήματα γεννιούνται, αναπτύσσονται και πεθαίνουν έως τη στιγμή που θα ξαναγεννηθούν, η ίδια η φύση ανθίζει και μαραίνεται συνεχώς μέσα στους αιώνες. Θα λέγαμε πως η ζωοποιός ενέργεια της καρποφορίας και της γονιμότητας της γης, είναι η πρώτη ανάσταση που έρχεται στην αντίληψή μας, εναρμονισμένη με τη φύση και τον κύκλο ζωής του πλανήτη, αλλά και ολόκληρου του σύμπαντος.

Η αναγέννηση της φύσης συμβολίζει την εσωτερική αφύπνιση του ιερού θεϊκού εαυτού μας, που μέσα στην ύλη εγκλωβίζεται στα πάθη του φυσικού του σώματος και ξεχνάει την αιωνιότητα της ύπαρξης του.

Η φύση νεκρώνεται κατά τη διάρκεια του χειμώνα και αναγεννιέται την άνοιξη, ανασταίνεται και ανθίζει, καρποφορεί προσφέροντας τροφή σε όλες τις αισθήσεις. Έτσι στην αρχαιότητα τιμούσαν με μεγάλο σεβασμό, αναγνώριση και αγάπη τη μητέρα Γαία, με γιορτές αφιερωμένες στην αναγέννηση της. Σιγά- σιγά οι άνθρωποι μετέφεραν αυτές τις τιμές και σε θεούς που πέθαιναν και ανασταίνονταν και συγχρόνως συμβόλιζαν μέσα από τη ζωή τους, τα πάθη, τις αρχές και τις αξίες τους, τη θυσία, τη σωτηρία, τη ζωή και το θάνατο, την καταστροφή και τη δημιουργία.

Σε πολλούς αρχαίους πολιτισμούς παρατηρούμε τέτοια φαινόμενα με Θεούς που θανατώνονται και ανασταίνονται, μεταφέροντας έτσι βαθύτερα μηνύματα των συμπαντικών νόμων, της πνευματικότητας και της δημιουργίας.

Στην αρχαία Ελλάδα μπορούμε να συσχετίσουμε το ανέβασμα της Περσεφόνης στον επάνω κόσμο σύμφωνα με την καρποφορία της γης, αλλά και του θεού Διόνυσου που ήταν θεός της βλάστησης και της γονιμότητας και κάθε χρόνο πέθαινε και ανασταινόταν, μέσα από τη γιορτή των Ανθεστηρίων που τον τιμούσαν κάθε άνοιξη.

Επίσης στην Αθήνα γιόρταζαν τα Αδώνια, προς τιμή του θεού Άδωνι, όπου γινόταν αναπαράσταση του θανάτου του, την 14η και 15η του μηνός Βοηδρομίωνος. Αξίζει να πούμε πως η μετάληψη, η κοινωνία με το θείο σώμα και το αίμα, ήταν ήδη τελετουργίες των Κορυβαντικών και των Ορφικών μυστηρίων στην αρχαία Ελλάδα.

Η πνευματική εξέλιξη και η διεύρυνση της συνειδητότητας, μας ανοίγουν νέους ορίζοντες κατανόησης της ανθρώπινης υπόστασης, σε συνδυασμό με τη δύναμη της πνευματικότητας και της ψυχικής αλήθειας. Όλα εν δυνάμει μας οδηγούν να μετακινηθούμε πέρα από τη δυαδικότητα της φθοράς και της αφθαρσίας, αναγνωρίζοντας την αθανασία και την αιωνιότητα μέσα στο άχρονο. Η σφαιρική αντίληψη μας βοηθά να παρατηρήσουμε τα σημεία εκείνα, που μέσα στην ίδια τη ζωή βιώνεται ο θάνατος, και που μέσα στην νέκρωση, αυτόματα γεννιέται η ζωή και το ένα αλληλεπιδρά απόλυτα με το άλλο, αλλάζοντας συνεχώς μορφή. Ίδιες διαδικασίες λειτουργούν και στο σώμα μας, στα κύτταρα του dna που συνεχώς ανανεώνονται, σύμφωνα με ένα συγκεκριμένο κύκλο ζωής, ένα συνεχόμενο μοτίβο εξέλιξης. Άλλωστε δεν θα μπορούσε να συμβαίνει και κάτι άλλο, μιας και είμαστε απόλυτα εναρμονισμένοι με τις λειτουργίες της φύσης.

Σαφώς και δεν είναι τυχαίο πως η Ανάσταση του Χριστού τιμάται την άνοιξη και όχι κάποια άλλη εποχή μέσα στον χρόνο, τιμώντας συγχρόνως την άνθιση της ίδιας της ζωής. Ως γεγονός αποτελεί θεμέλιο πίστης και πηγή έμπνευσης για την ανθρωπότητα. Απάλλαξε τον άνθρωπο από την έννοια του θανάτου έτσι όπως την γνώριζε πριν, εξασφάλισε την παλιγγενεσία, διέλυσε τη φθορά, και την νέκρωση, τοποθετώντας μια θεμελιακή δομή στον Θεϊκό Λόγο που αναφέρεται στην «κατά εικόνα και καθ’ ομοίωσιν» του ανθρώπου με τον Θεό. Δίνοντας προς όλους την πληροφορία της ζωής μετά τον θάνατο, καθώς και την πνευματική ανάσταση του ανθρώπου καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του.

Πολλοί διδάσκαλοι μέσα σε ολόκληρη τη δημιουργία εισέρχονται στο πεδίο της γης, όπως ο Χριστός με αποστολή να αλλάξουν ριζικά την ανθρώπινη συνειδητότητα, μεταφέροντας μηνύματα αφύπνισης της ψυχής. Διδάσκοντας το δικαίωμα απελευθέρωσης από το matrix της ατομικής και συλλογικής συνείδησης. Με σκοπό να οδηγηθεί η ανθρωπότητα πέρα από την υποταγή των διαφόρων συστημάτων που είναι εγκλωβισμένη.

Εάν η ανθρώπινη συνείδηση θεωρούσε πριν, πως οι όψεις της ζωής και το ταξίδι της γνώσης αναπαράγουν συνεχώς τα ίδια πρότυπα και αυτός είναι ένας νόμος εξέλιξης, τώρα καλείται να αναγνωρίσει τον άνθρωπο ως ένα Ον που έχει την ελεύθερη βούληση να σπάσει τα δεσμά της ανακύκλωσης και να οδηγήσει τον εαυτό του, με ισορροπία στο πέρασμα από τη μια κατάσταση στην άλλη. Γεφυρώνοντας το όποιο κενό μέσα του, χωρίς πάθη, με αγάπη, φροντίδα και αυτονομία.

Εκεί καλείται ο καθένας μας να οδηγήσει τον εαυτό του, βιώνοντας την προσωπική Ανάσταση και Θεουργία μέσα του. Ανασύροντας το ψυχικό κάλος της μοναδικότητάς του, εκδηλώνοντάς το απλά και μόνο με την ύπαρξή του, αναλαμβάνοντας την απόλυτη ευθύνη του εαυτού του σε όλα τα επίπεδα.

Αυτό είναι Ανάσταση Φωτός προς όλη την ανθρωπότητα!

Για την ΥπερΝόησις 

Παναγιώτα Τζιτζίκου
Κβαντική, Ενεργειακή & Ψυχική Συμβουλευτική
Αναγέννηση Νου Σώμα ψυχή
Τηλ: 6972499214
Email:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Σεμινάρια

RADIO 

γράφει η Παναγιώτα Τζιτζίκου

Κάθε άνθρωπος κρατά στα χέρια του ένα σπουδαίο εργαλείο και αυτό είναι η προσευχή, να ζητήσει και να δεχτεί όλα όσα κάθε φορά χρειάζεται. Όλοι μας έχουμε ανά πάσα στιγμή τη δυνατότητα να προσευχηθούμε και να ζητήσουμε βοήθεια και υποστήριξη. Από το σύμπαν, από τον δημιουργό, από τους αγγέλους, από τους πνευματικούς δασκάλους, από τον ίδιο τον ανώτερο εαυτό μας, αλλά και σε ό,τι βαθιά μέσα μας πιστεύουμε. Κάθε προσευχή είναι και μια ανώτερη επικοινωνία, της καρδιάς και του όλου. Μια αναζήτηση ένωσης ανθρώπου με το θείο. Μια ιερότητα στιγμής. Ευλογία και ανάταση ψυχής.

Είναι μια πράξη αγάπης προς τον ίδιο μας τον εαυτό.

Η ύπαρξή της λαβαίνει χώρα από την αρχή της δημιουργίας, από τότε που η ψυχή αποκόπηκε από το θεϊκό της κομμάτι βιώνοντας και δημιουργώντας στην ύλη ως άνθρωπος. Ίσως να ξέχασε πολλά και να απομακρύνθηκε από την αληθινή του ουσία, αλλά πήρε μαζί του το δώρο αυτό και πάντα μπορεί να το χρησιμοποιεί ανάλογα με την ιδιοσυγκρασία, τα πρότυπα, τη θρησκεία και τις πεποιθήσεις που εντυπώνονται στη ζωή του. Επί της ουσίας είναι μια ίδια κατάσταση για όλους τους ανθρώπους, αυτό που αλλάζει μόνο είναι το όνομα και ο τρόπος χρήσης (προσευχή, ευχή, επίκληση, παράκληση, τελετουργία, διαλογισμός, επικοινωνία, ένωση, ασκητισμός ακόμα μυστικισμός και μαγεία). Εξαρτάται από τη θρησκεία και τον πολιτισμό του κάθε λαού καθώς και την πρόθεση του καθενός. Επίσης διαφοροποιείται η τεχνική και η μορφή της, μπορεί να είναι προσωπική ή και ομαδική, μπορεί να είναι ορισμένη χρονικά αλλά και όχι.

Δεν υπάρχει σωστό ή λάθος. Όλα είναι κατάλληλα για όλους. Ο θεός δε βάζει όρους, και κανόνες, οι άνθρωποι το έχουν κάνει μέσα από τον διαχωρισμό των θρησκειών τους. Ο διαχωρισμός μέχρι τώρα εξυπηρετούσε τους ανθρώπινους πολιτισμούς για διάφορους σκοπούς, αλλά κυρίως για τη χειραγώγηση και την υποδούλωση των ανθρώπων μέσα από την ίδια τους την πίστη. Δεν είναι λίγες οι φορές στην ιστορία μας που οι θρησκείες έβαζαν και βάζουν τους πιστούς τους μέσα στον φόβο της τιμωρίας από τον θεό. Επίσης η ίδια η εκκλησία μέσα από τα θρησκευτικά δόγματα εκτελούσε χρέη εξουσίας, καταδικάζοντας ανθρώπους ακόμα και σε θάνατο. Είναι δυνατόν ο θεός να έκανε κάτι τέτοιο; Είναι δυνατόν να χρησιμοποιούσε έτσι τη δύναμή του;

Τώρα πλέον η ενέργεια των ανθρώπων έχει αλλάξει γιατί εσωτερικά έχουν τη γνώση των αποτελεσμάτων του διαχωρισμού, με των αποτελεσμάτων της ένωσης. Η ενέργεια που υπάρχει τώρα στη γη υποστηρίζει την ενοποίηση του όλου, δηλαδή την ένωση των ψυχών. Γιατί οι ψυχές μιλάνε την ίδια γλώσσα, τρέφονται από την ίδια ενέργεια αγάπης, πιστεύουν σε έναν δημιουργό και ανήκουν στο ίδιο φωτεινό πεδίο ύπαρξης.

Δεν υπάρχει διαχωρισμός για το πνεύμα άρα δεν υπάρχει διαχωρισμός και για τον άνθρωπο. Για όλη τη δημιουργία υπάρχει μόνο ενότητα. Αν θα ήθελε κάτι ο θεός από εμάς αυτό θα ήταν να τιμάμε και να σεβόμαστε το πιο πολύτιμο αγαθό που μας έδωσε, την ίδια μας τη ζωή. Να αγαπάμε την ύπαρξή μας, τον εαυτό μας.

Η αγάπη είναι η αρχή των πάντων. Στην αγάπη είναι αδύνατον να μπουν κανόνες όροι και όρια, όλοι δημιουργηθήκαμε από αγάπη.

Όμως πάντα είχαμε και έχουμε την ελευθερία στο τι θα κάνουμε αυτήν την αγάπη. Θα την προσφέρουμε; θα της επιτρέψουμε να πάρει τις πραγματικές της διαστάσεις; θα την εκδηλώσουμε στην ύλη;
Η θα την φοβηθούμε, θα την δεσμεύσουμε, θα την καταπνίξουμε και θα την ακυρώσουμε, ώστε φεύγοντας από την ζωή να έχουμε χάσει την ευκαιρία να την βιώσουμε πάνω στη γη.

Ο καθένας κρατάει ό,τι θέλει, μπορεί όμως πλέον να είναι πιο συνειδητός για το τι δέχεται και τι απορρίπτει στις επιλογές του. Καθώς και να διακρίνει εάν οι θρησκευτικές πεποιθήσεις τον αφήνουν ελεύθερο να βρει μέσα του την πηγή, τη δύναμή του, την αλήθεια του, ώστε να λάμψει το δικό του αστέρι αγάπης και να φωτίσει όλον τον πλανήτη.
Όλοι μας λοιπόν μπορούμε με όποιον τρόπο θέλουμε να προσευχηθούμε, να αγγίξουμε το θεό μέσα μας, είναι ένας τρόπος που δίνεται απλόχερα χωρίς εξαίρεση. Ουσιαστικά αρκεί μόνο η πίστη και η θέληση. Είναι για όλους, μπορούμε να κινηθούμε μέσα σε αυτήν την ενέργεια με αγάπη και ελευθερία, χωρίς περιορισμούς και θρησκευτικά δόγματα. Είναι ένας τρόπος να συναντήσουμε τη γαλήνη μέσα μας.

Όταν δεν το κάνουμε μας μπλοκάρει ο φόβος του ίδιου μας του εαυτού. Ο φόβος ν’ αγγίξουμε την καρδιά μας, από έλλειψη εμπιστοσύνης προς εμάς και τον δημιουργό. Πολλές φορές φοβόμαστε να αποδεχτούμε πως έχουμε τη δυναμική να ζητήσουμε τα πάντα.

Ενώ στη πραγματικότητα μας ανήκουν τα πάντα.

Σε περιπτώσεις που νιώθουμε πως οι προσευχές μας δεν εισακούγονται και συχνά απογοητευόμαστε, τότε ή δεν είμαστε έτοιμοι γι’ αυτό που ζητάμε (κατάλληλος χρόνος), ή δεν έχουμε ολοκληρώσει τα μαθήματα που επιλέξαμε, ή αυτό που ζητάμε δεν είναι το κατάλληλο για εμάς αφού το οπτικό μας πεδίο είναι περιορισμένο στην τρισδιάστατη πραγματικότητα και δεν έχουμε ακόμα τη δυνατότητα να δούμε άχρονα και σφαιρικά τη ζωή μας.

Εδώ χρειάζεται η αυτογνωσία, η επίγνωση των επιλογών, των μαθημάτων, αλλά κυρίως να επιτρέψουμε οι ίδιοι την υλοποίηση. Χρειάζεται ανοιχτή αντίληψη για την κατανόηση και την αποδοχή της αιτίας. Αλλά και εμπιστοσύνη πως θα έρθει το καλύτερο για εμάς χωρίς να υποδεικνύεται ο τρόπος και ο χρόνος. Μόνο ο ανώτερος εαυτός γνωρίζει ποιο είναι το ύψιστο καλό για την ψυχή του. Σε εκείνον να δίνεται η άδεια από την προσωπικότητα, ώστε να δημιουργήσει για το παρόν και για το μέλλον το καλύτερο στην ύλη και στο πνεύμα. Είτε η προσευχή αφορά τον εαυτό, είτε αφορά αγαπημένους ανθρώπους. Έτσι η υποστήριξη είναι ανώτερη και κατάλληλη.

Κάθε φορά που ζητάμε κάτι, δεν ακούγονται τα λόγια του στόματος ή του νου αλλά τα λόγια της καρδιάς σε απόλυτη ισορροπία με τον νου. Ο ήχος αυτής της δόνησης περιβάλλεται από την ενέργεια της αγάπης. Από την ενέργεια της προσφοράς χωρίς όρους και αντάλλαγμα. Τότε όλα δονούνται στη συχνότητα της καρδιάς και οι προσευχές εισακούγονται και τα θαύματα γίνονται. Αυτή η πράξη αγάπης γίνεται πράξη ανταπόδοσης. Βασικό στοιχείο γνώσης όλου αυτού είναι η εμπιστοσύνη ως προς το αποτέλεσμα.

Για το καθετί που ζητάμε χρειάζεται να τοποθετούμε μέσα μας την ενέργεια πως ήδη το έχουμε. Μόνο κατά αυτόν τον τρόπο υπάρχει άμεση ανταπόκριση. Έχουμε τη δυναμική να δημιουργήσουμε όλα όσα χρειαζόμαστε αρκεί αυτά που ζητάμε να ηχούν στην καρδιά, να ηχούν με αγάπη στο σύμπαν. Η δόνηση του καθενός πάλλεται σαν τον ήχο της μουσικής μέσα στη συχνότητα της καρδιάς, δημιουργώντας απίστευτη δυναμική έκφρασης.

Η πρόθεση από μόνη της είναι μια δόνηση εκπλήρωσης. Μπορούμε να μετακινήσουμε την ενέργεια από την ευχή, στην υλοποίηση. Εάν σκεφτούμε ή οραματιστούμε αυτό που θέλουμε ως πραγματικό, με αποτέλεσμα η σκέψη του παρόντος να δημιουργεί την πραγμάτωση του μέλλοντός μας. Αρκεί να μείνουμε στην ίδια δόνηση, στην ίδια δηλαδή εσωτερική κατάσταση με αυτήν που είχαμε τη στιγμή που δημιουργούσαμε. Έχοντας εμπιστοσύνη για όσο χρόνο χρειάζεται η δημιουργία μας να υλοποιηθεί.
Ουσιαστικά είναι απαραίτητο να κατανοήσουμε ότι συμπράττουμε με το θεό μέσα μας, ενοποιώντας το νου, την καρδιά, το πνεύμα και την ψυχή.

Αυτό είναι η συνδημιουργία της ύλης με το πνεύμα.

Για την ΥπερΝόησις 

Παναγιώτα Τζιτζίκου
Ενεργειακή & Ψυχική Συμβουλευτική
Αναγέννηση νου σώμα ψυχής

Τηλ: 6972499214
Email:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.@gmail.com

γράφει η Παναγιώτα Τζιτζίκου

«Η αλήθεια είναι η πιο ισχυρή Θεά,
αυτή που κυβερνάει τους ανθρώπους με τόσο αυταρχική κυριαρχία.
Γιατί αν και πολλοί την πολεμούν και πολλές φορές το ψέμα κρύβεται κάτω απ' την αληθοφάνεια, αυτή στο τέλος πάντα θριαμβεύει, νικώντας κάθε αντίσταση.»
Πολύβιος

Η καθαρή υπόσταση της αλήθειας είναι μια ενεργειακή αυτούσια κεντρική μονάδα του σύμπαντος.
Mε εκατομμύρια αυτόφωτες, πολύχρωμες ακτίνες, οι οποίες είναι παράμετροι, είναι πτυχές, με διαφορετικές ιδιότητες και χαρακτηριστικά εκδήλωσης, που όλα όμως συγκλίνουν στην αρχική. Γεννιούνται μέσα από την ίδια μήτρα αλλά διαμορφώνονται με μια μοναδικότητα, που πλάθεται ανάλογα με την κάθε μορφή ζωής. Η αλήθεια μιας ύπαρξης δημιουργείται από το ίδιο το σύστημά της και εκφράζεται από τα χαρακτηριστικά του δικού της κόσμου. Αυτή είναι η μαγική όψη της αλήθειας που δηλώνει το μεγαλείο του κάθε δημιουργού της.

Είναι ένας ανεκτίμητος θησαυρός γνώσεων, εμπνεύσεων και αποτελεσμάτων. Καθώς ανοίγεται, παράλληλα αναδύονται οι πτυχές, οι αξίες και η βαθύτερη ουσία της εσωτερικής διάνοιας μιας ύπαρξης. Την ανώτερη σοφία που φέρνει η κάθε ψυχή και εκδηλώνει στη δια βίου ζωή της.

Πίσω από την κάθε αλήθεια αναβλύζει αγάπη και φως, είναι μια αστείρευτη πηγή λάμψης, κάθε φορά που βγαίνει στην επιφάνεια φωτίζει τα πάντα γύρω. Οι ακτίνες της ανοίγουν τους ορίζοντες βγάζοντας από τον δρόμο τα εμπόδια και το βάδισμα γίνεται όμορφο και όποιες εμπειρίες κι’ αν υπάρχουν γεμίζουν την ψυχή με σοφία, αφήνοντας στο τέλος μια γεύση γλύκας στην καρδιά.

Για να αγγίξουμε το πνεύμα μας, είναι πρώτα απαραίτητο να αγγίξουμε το "γνώθι σ’ αυτόν", ν’ αγγίξουμε την προσωπική μας αλήθεια και ταυτότητα. Που σημαίνει να μάθουμε να διακρίνουμε όλες τις πτυχές του εαυτού μας. Τα θέλω της προσωπικότητας σε συνάρτηση με τις επιλογές της ψυχής. Η αναγνώριση του βαθύτερού μας γίγνεσθαι περικλείει μέσα του την αρετή της πρωταρχικής αλήθειας. Αυτό ακριβώς είναι που συμβάλει στην ένωση του πνεύματος με το σώμα και του νου με την καρδιά, δίνοντας έτσι μια βαθύτερη έννοια στα υψηλά ιδανικά της ζωής στη γη. Με αποτέλεσμα ν’ ανοίγεται η πόρτα στην ενθύμηση της θεϊκής ουσίας, η οποία αιώνες τώρα βρίσκεται εγκλωβισμένη μέσα στα δίχτυα της ύλης.

Η γνώση του «είναι» σπάει τα δεσμά και ανοίγει τον δρόμο της εκπλήρωσης των ονείρων. Η ουσία της πραγματικής μας αλήθειας στεγάζει στον πυρήνα της μόνο την αγάπη, εκεί καλούμαστε όλοι να φτάσουμε, όλα τα άλλα είναι η διαδρομή. Η ανθρώπινη πορεία είναι μια συνεχής αναζήτηση, χρωματισμένη με τα χρώματα της κάθε στιγμής, με τα συναισθήματα, τις σκέψεις, τις πεποιθήσεις, τα αρχέτυπα και τα βιώματα του καθενός μας. Όλα αυτά όμως είναι ένα μέρος από την αλήθεια μας.

Είναι πολλές πραγματικότητες διαμορφωμένες κατάλληλα από εμάς, αλλά δεν αποτελούν εξ ολοκλήρου την εσωτερική αλήθεια του εαυτού μας. Ερχόμενοι στη ζωή εκτός από τα μαθήματα, τα όνειρα, τις εμπειρίες, την περιπέτεια, το μοίρασμα των αισθημάτων και τον αγώνα της επιβίωσης, καλούμαστε πάνω από όλα να ξεδιπλώσουμε τον ίδιο μας τον εαυτό, να γνωριστούμε μαζί του ώστε να εκφράσουμε την μοναδικότητά του. Αυτός είναι ο τελικός στόχος μέσα στο ταξίδι της ζωής.

Για την ΥπερΝόησις 

Παναγιώτα Τζιτζίκου
Ενεργειακή & Ψυχική Συμβουλευτική
Αναγέννηση νου σώμα ψυχής

Τηλ: 6972499214
Email:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.@gmail.com

γράφει η Παναγιώτα Τζιτζίκου

Διεισδύοντας όλο και πιο βαθιά μέσα μας ανακαλύπτουμε περισσότερες πτυχές του εαυτού μας, τις οποίες καλούμαστε συνεχώς να τις αναγνωρίσουμε και να τις αποδεχτούμε, όταν το κάνουμε αυτό τότε έχουμε τη δυνατότητα να τις ενώσουμε, έτσι λαμβάνουμε τη δύναμή μας. Αυτή η ένωση μας τοποθετεί στο κέντρο μας δίνοντάς μας μια άλλου τύπου δυναμική που δεν είχαμε αντιληφθεί ότι υπάρχει μέσα μας. Όταν αληθινά μαθαίνουμε τον εαυτό μας τότε συνειδητοποιούμε τις πράξεις και τα αποτελέσματα που φέρνουν στην καθημερινότητα οι επιλογές μας. Αυτή η γνώση της αλήθειας μας δίνει δύναμη να αλλάξουμε όποια στοιχεία μπλοκάρουν τη ζωή μας αλλά και τις σχέσεις με τους ανθρώπους γύρω μας. 

Κάθε φορά που ο καθένας μας αντικρίζει κατάματα την αλήθεια του εαυτού του, με ταπεινότητα, διάκριση και αποδοχή, τότε είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει όλους τους φόβους του. Γιατί πίσω από την προσωπική αλήθεια κρύβεται μια δυναμική, που  ξεδιπλώνεται μόνο όταν αναγνωρίζουμε τον ρόλο της ευθύνης που έχουμε εμείς για το κάθε τι γύρω μας. Έτσι γινόμαστε οι κυρίαρχοι του εαυτού μας, της ζωής μας και όλων των καταστάσεων που διαδραματίζονται μπροστά μας. Αρκεί να υπάρχει η πρόθεση εσωτερικής αναγνώρισης, κάθαρσης, διεύρυνσης και εξέλιξης του ίδιου του εαυτού.

Η συνειδητοποίηση της κάθε προσωπικής αλήθειας, δημιουργεί αρχικά  σύγχυση στη σκέψη, συναισθηματική έξαρση, μη αποδοχή γιατί κατά βάθος πονάει, μια ανισορροπία αλλά και ένα μεγάλο ερώτημα: “ποιος πραγματικά είμαι”; Στη συνέχεια όμως αν επιλέξουμε την τακτοποίηση και επιτρέψουμε να συμβεί, τότε έρχεται η γαλήνη, η αρμονία και η ισορροπία στις σκέψεις του νου γιατί θα υπάρχει επίγνωση για το κάθε θέμα που μας αφορά. Αυτόματα μπαίνουμε στη θεραπεία κρατώντας μέσα μας μόνο τη δική μας πραγματικότητα, που όμως δεν είναι μια αλλά περιλαμβάνεται από πολλές πτυχές έκφρασης. Όταν αυτές τις πτυχές τις αποδεχτούμε τότε μπορούμε να ενοποιήσουμε και να εξελίξουμε τον εαυτό μας μέσα από την δική του αλήθεια.

Η αλήθεια είναι ελευθερία, κάθε τι άλλο είναι δεσμεύσεις, ψευδαισθήσεις, φραγμοί, εξαρτήσεις, πεποιθήσεις. Όλα μας κρατούν μακριά από την εδώ και τώρα πραγματικότητά μας, από την ουσία της καθαρότητας που υπάρχει μέσα μας. Ας τοποθετήσει ο καθένας τον εαυτό του σε ένα σημείο στο κέντρο και ας αρχίσει να βάζει γύρω του όλα αυτά που υπάρχουν στη ζωή του, την οικογένειά του, το επάγγελμά του, τους φίλους του, τους γνωστούς του, την περιοχή που ζει, την κοινωνία, τη χώρα του.

Μέσα σε αυτά τα συστήματα που ζει και κινείται λοιπόν πώς νιώθει με το καθένα από αυτά;

Είναι ικανοποιημένος από τους ανθρώπους που έχει γύρω του;

Είναι χαρούμενος με όσα έχει δημιουργήσει;

Νιώθει πλήρης με τη ζωή που βιώνει και τις επιλογές που έχει κάνει; ή αισθάνεται θύμα των καταστάσεων γύρω του; Αδύναμος να εκπληρώσει  τα όνειρά του;

Αναλαμβάνει την ευθύνη του εαυτού του για όλα τα αποτελέσματα που βιώνει; ή Θεωρεί πως για όλα φταίνε οι άλλοι;

Διακρίνει τις αλήθειες του εαυτού του; ή πιστεύει πως τα περισσότερα από αυτά δεν συγκλίνουν πάνω του και δεν τον αντιπροσωπεύουν; Ποια είναι λοιπόν η θέση και η στάση που παίρνει ο καθένας απέναντι στην ίδια του τη ζωή, καθώς επίσης τι του ανήκει και τι όχι από όλα αυτά. 

Αυτή είναι εν μέρει μια αρχική αναγνώριση των συστημάτων γύρω μας καθώς και μια αναζήτηση της δικής μας αλήθειας μέσα σε αυτά.

Ένας τρόπος να διακρίνουμε την αλήθεια μας είναι απλά να αντιληφθούμε τι το κάθε σύστημα προβάλει πάνω μας. Τι από όλα όσα βλέπουμε, αισθανόμαστε και σκεφτόμαστε θέλουμε να το κρατήσουμε ή χρειάζεται να το διορθώσουμε, να το αλλάξουμε αλλάζοντας με αυτόν τον τρόπο στοιχεία του εαυτού μας, τα οποία δεν συμβαδίζουν με την προσωπική μας αλήθεια.

Όμως για να εστιαστούμε εξ ολοκλήρου στην ύπαρξή μας χρειάζεται πρώτα να έχουμε αναγνωρίσει και αποδεχτεί το σύστημά μας και όλες τις επιλογές του εαυτού μας. Μόνο έτσι μπορούμε να ανοίξουμε τον δρόμο μπροστά μας και να περπατήσουμε πάνω στην καθαρότητα, έχοντας έτσι ανακτήσει τη δύναμή μας αλλά και προσφέροντας στον εαυτό μας όλη την αγάπη που του αξίζει.

Για την ΥπερΝόησις 

Παναγιώτα Τζιτζίκου
Ενεργειακή & Ψυχική Συμβουλευτική
Αναγέννηση νου σώμα ψυχής

Τηλ: 6972499214
Email:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.@gmail.com

γράφει η Παναγιώτα Τζιτζίκου

«Ούκ έσθ’ υγείας κρείττον

ουδέν εν τω βίω

υγεία και νους

εσθλά τω βίω δύο».

Μένανδρος

Οι στίχοι αυτοί αποδίδουν θαυμάσια την αντίληψη των αρχαίων για την υγεία. Τίποτα δεν έβαζαν υπεράνω της υγείας και του νου, δηλαδή της γνώσης.

Οι διάφοροι ύμνοι στην υγεία, που οι αρχαίοι λάτρεψαν σαν θεότητα, ξεκινούν από την αρχή της ανθρώπινης ιστορίας, όπως π.χ. οι ορφικοί ύμνοι, και αποδεικνύουν την προσπάθεια των μακρινών εκείνων προγόνων μας να διατηρήσουν το υπέρτατο αγαθό δηλαδή την υγεία, δοξάζοντάς την και εξυμνώντας την.

Βλέπουμε ότι το έξοχο Ελληνικό πνεύμα από πολύ νωρίς αναγνώρισε τη σημασία της υγείας στη ζωή και της έδωσε τη θέση της κοντά στους θεούς που λάτρευε, ως κόρη του θεού Ασκληπιού και στη συνέχεια ως θεά, όπως έγινε στο ιερό της αρχαίας Τιτάνης, όπου αναφέρεται ότι για πρώτη φορά τιμήθηκε περισσότερο από κάθε άλλη θεότητα (Παυσανίας).

Επίσης μια από τις κόρες του Ασκληπιού ήταν και η Πανάκεια δηλαδή η θεραπεία. Με τον τρόπο αυτό οι Έλληνες είχαν θεοποιήσει όχι μόνο την υγεία αλλά και την θεραπεία.

Μετά την θεραπευτική τέχνη του Ασκληπιού έχουμε την εμφάνιση του Ιπποκράτη, ο οποίος συστηματοποίησε την ιατρική σαν επιστήμη.

Έτσι σήμερα απ’ όλους αναγνωρίζεται, ότι η Ελλάδα είναι η πατρίδα της επιστημονικής ιατρικής και ότι πολλές ανακαλύψεις σύγχρονες έχουν ανακαλυφθεί πριν από πολλούς αιώνες από τους Έλληνες γιατρούς. Κατά τον Εμίλ Λιττρέ «Δεν υπάρχει ανακάλυψη στην ιατρική, που να μην βρίσκονται οι ρίζες της στα βιβλία του Ιπποκράτη».

Η Υγεία ήταν αρχαιοελληνική θεότητα, προσωποποίηση της Υγείας του σώματος και της ψυχής. Ως αρχαιότερο κέντρο λατρείας της αναφέρεται η Τιτάνη στη Σικυώνα όπου βρίσκονταν ιερό του Ασκληπιού και της Υγείας. Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική παράδοση ο Αρίφρων ο Σικυώνιος έγραψε ύμνο για τη θεά,της οποίας η λατρεία διαδόθηκε και στην Αθήνα περίπου από το 420 π.χ.

Στην Ελληνική μυθολογία κατέχει εξέχουσα θέση στην λατρεία του πατέρα της. Ωστόσο, ενώ ο Ασκληπιός συνδέεται άμεσα με την θεραπεία των ασθενειών, η θεά συνδέθηκε με την πρόληψη των ασθενειών και τη διατήρηση της κατάστασης της υγείας.

Η Υγεία μέσα στο πέρασμα των αιώνων παραμένει πρωτεύων θέμα της δημιουργίας αυτού του κόσμου, χωρίς η έννοια της να αποδίδεται μόνο στην ιατρική επιστήμη αλλά και σε πολλούς άλλους τομείς της ανθρώπινης υπόστασης. Αφορά όλα τα πλάσματα της γης σε φυσικό, ψυχικό, πνευματικό και συναισθηματικό επίπεδο. Είναι ο παράγοντας εκείνος που επηρεάζει όλες τις πτυχές της ζωής μας, του σώματός μας, της εργασίας μας, του περιβάλλοντος στο οποίο ζούμε, της φύσης, της γης, καθώς και όλων των αξιών της κοινωνίας μας.

Το σώμα μας έχει την ιδιότητα να αυτοθεραπεύεται. Ύψιστη σημασία έχουν οι παράγοντες: Διατροφή, Κίνηση, Περιβάλλον, Τρόπος Ζωής, Τρόπος Σκέψης.

Δεν υπάρχει ανίατη ασθένεια, αλλά ανίατοι ασθενείς
Ιπποκράτης

Για την ΥπερΝόησις 

Παναγιώτα Τζιτζίκου
Ενεργειακή & Ψυχική Συμβουλευτική
Αναγέννηση νου σώμα ψυχής

Τηλ: 6972499214
Email:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.@gmail.com

γράφει η Παναγιώτα Τζιτζίκου

Η εξέλιξη απαιτεί συγχώρεση. Περισσότερο από όλα συγχώρεσε τον εαυτό σου. Πάψε να είσαι τόσο σκληρός μαζί του.

Πόσο ακόμα θα σε τιμωρείς;

Πόσο ακόμα χρειάζεσαι την αυτοκριτική, την ανάγκη για τελειομανία;

Πόση άλλη απαξίωση χρειάζεσαι από τον εαυτό σου;

Πόσο ακόμα θα ζεις μέσα στη θλίψη του παρελθόντος;

Στην ανημπόρια και στον φόβο του μέλλοντος;

Στην ανεπάρκεια και στην χωρίς ουσία, ζωή του παρόντος;

Θα σου πω κάτι, που μπορεί και να μην σου αρέσει αλλά...  ΔΕΝ ΦΤΑΙΣ ΕΣΥ ΓΙΑ ΟΛΑ

Δεν είσαι ο ενοχικός πρωταγωνιστής σε όλες τις ζωές των ανθρώπων γύρω σου! Δυστυχώς για εσένα, αλλά ο καθένας από τους αγαπημένους σου, είναι πρωταγωνιστής των ευθυνών του, ως προς την εξέλιξη της ζωής του, σε ατομικό αλλά και συλλογικό επίπεδο.

Και καθώς το συνειδητοποιείς μένεις άφωνος και αναρωτιέσαι…

ΕΓΩ ΤΙ ΡΟΛΟ ΘΑ ΕΧΩ ΤΩΡΑ;

Μα έχω κάνει τόσα σενάρια που καταλογίζω στον εαυτό μου τόσες ευθύνες και νιώθω και τόση ανωτερότητα που τις αναγνωρίζω και πόση κρυφή χαρά… που τις λέω στους φίλους μου ως το μεγάλο θύμα, στους θεραπευτές μου κλαίγοντας, στον Θεό παρακαλώντας να με βοηθήσει, στον εαυτό μου με θυμό, τύψεις και ενοχές, στήνοντας τον στη γωνία και τιμωρώντας τον.

Γιατί εγώ φταίω για την οικογένεια μου, που οι γονείς μου χώρισαν, που η μαμά μου ήταν αδύναμη, που ο πατέρας μου δεν με ήθελε… που οι φίλοι μου απομακρύνονται από τη ζωή μου, που είμαι μόνος μου, που δεν έχω σύντροφο, που δεν έχω παιδιά… που δεν έχω χρήματα… που υπάρχει αδικία στον κόσμο… που τα παιδιά πεινάνε κι εγώ έχω και τρώω… που οι άνθρωποι γύρω υποφέρουν… και πόσα άλλα ακόμη ενοχικά σενάρια που σε πνίγουν. Που περιορίζουν τις δυναμικές σου και σε ακινητοποιούν.

Αυτή είναι η ζωή που έχεις γνωρίσει μέχρι τώρα. Κι όμως έχεις την επιλογή να αλλάξεις το σενάριο των ενοχών απλά με το να κάνεις χώρο μέσα σου και γύρω σου και να χωρέσεις όλα όσα είσαι με αγάπη. Τότε θα βρεθεί χώρος να έρθουν οι αλλαγές στη ζωή σου.

Είσαι έτοιμος λοιπόν να απαλλάξεις τον εαυτό σου από όλες αυτές τις σκέψεις που σου τριβελίζουν το μυαλό μέρα νύχτα; Να αναλάβεις μόνο τις δικές σου ευθύνες, αυτές που αναλογούν στις δικές σου επιλογές, συμπεριφορές, πράξεις και αποτελέσματα; Να παραχωρήσεις στους ανθρώπους γύρω σου τις δικές τους ευθύνες και να τους επιτρέψεις να διαχειριστούν τα θέματα της ζωής τους, αλλά και τα συναισθήματα που έχουν προκληθεί από τις επιλογές τους, με τον δικό τους τρόπο; Πραγματικά μπορούν να το κάνουν, έχουν τη δύναμη και καθώς λες πως τους αγαπάς σταμάτα να τους προστατεύεις και να τους απομακρύνεις από τη δύναμή τους.

Και επειδή είναι πολύ εύκολο τώρα το μυαλό σου να σου πει πάλι εσύ φταις που δεν τους άφηνες να βρουν τη δύναμη τους. Σου λέω ένα μεγάλο Όχι, είναι και δική τους ευθύνη, μια χαρά είχαν βολευτεί. Απλά τώρα αναγνωρίζεις την κατάσταση και καθώς έχεις επίγνωση όλων αυτών που ζεις επιλέγεις να υποστηρίζεις τους αγαπημένους σου, χωρίς να αναλαμβάνεις την ευθύνη τους.

Αλλά πάνω από όλα χρειάζεται να υποστηρίζεις τον εαυτό σου σε όσα μέχρι τώρα τον κατηγορούσες, για όσα έκανε και για όσα δεν έκανε. Για όσα είπε και για όσα δεν είπε. Για τους δισταγμούς του αλλά και τους φόβους του.

Όλες οι επιλογές έχουνε αξία και είναι πολύτιμες, γιατί αυτές οι επιλογές σου άνοιξαν δρόμους και ορίζοντες και σε οδήγησαν ένα βήμα παρακάτω. Όποια λοιπόν απόφαση, συμπεριφορά και πράξη, λειτούργησες σε οποιονδήποτε χρόνο, σκέψου πως σε εκείνη τη χρονική στιγμή έκανες το καλύτερο δυνατό που μπορούσες, που γνώριζες και ήταν αυτό ακριβώς που χρειαζόσουν εσύ αλλά και όλοι όσοι μοιράστηκαν μαζί σου αυτό το γεγονός. Και ότι κι αν έκανες, είναι σπουδαίο για εσένα και μπράβο σου, ήταν το κατάλληλο.

Αυτή η συμπεριφορά χωρίς κριτική προς τον εαυτό σου είναι μια πράξη αγάπης και συγχώρεσης που σε μεταμορφώνει.

Σε εκείνο τον χώρο μέσα σου που μέχρι τώρα ήταν γεμάτος ενοχές και τύψεις, τοποθέτησε τη γνώση και την εμπειρία εξέλιξης που πήρες μέσα σε αυτή τη διαδρομή. Επέτρεψε στον εαυτό σου να μετασχηματίσει την τιμωρία σε συμπόνια, την κριτική σε κατανόηση και πάνω από όλα τις ενοχές σε συγχώρεση και αποδοχή.

Τότε το φως της ψυχής σου βρίσκει τον χώρο και τον τρόπο να εκπέμψει την ομορφιά και την λαμπρότητα του εαυτού σου.

Τότε γίνεσαι πρωταγωνιστής της ζωής σου!Τότε μπορείς να πεις...

ΜΕ ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΜΕ ΦΡΟΝΤΙΖΩ

Για την ΥπερΝόηση

Παναγιώτα Τζιτζίκου

γράφει η Παναγιώτα Τζιτζίκου

Ο Μάρτης πήρε το όνομα του από το λατινικό όνομα του θεού Άρη (Mars = Άρης). Είναι ο πρώτος μήνας του ρωμαϊκού ημερολογίου και τρίτος στις μέρες μας, κατά τους αρχαίους Έλληνες ήταν ο Ελαφηβολιών. Ο Ελαφηβολιών που είναι ο ένατος μήνας του αττικού ημερολογίου. Ήταν αφιερωμένος στη θεά Άρτεμη και σύμφωνα με τον δικό μας χρόνο τώρα αντιστοιχεί στις 21 Φεβρουαρίου-23 Μαρτίου. Πήρε το όνομα του από τα "Ελαφηβόλια" που ήταν γιορτή προς τιμή της Ελαφηβόλου θεάς Άρτεμις.

Τα Μεγάλα ή εν άστει Διονύσια που ήταν αθηναϊκή γιορτή προς τιμήν του Διονύσου του Ελευθερέα, κατά τα οποία παρουσιάζονταν και διαγωνίζονταν τραγωδίες από την 11η μέχρι και την 13η ημέρα αυτού του μήνα. Μετά τα Μεγάλα Διονύσια, αναφέρεται από πηγές ότι τελούνταν τα Πάνδια προς τιμήν του Πανδίου Δία και της Πανδίας, κόρης του Ουρανού και της Σελήνης. Επίσης αυτόν τον μήνα τελούνταν και τα Γαλάξια προς τιμήν της Ρέας-Κυβέλης και τέλος ταΑνάκεια που ήταν μια αρχαία γιορτή των Αθηναίων προς τιμήν των Διόσκουρων Κάστορα και Πολυδεύκη και σε άλλες πόλεις τις Ελλάδας τα γιόρταζαν και τα ονόμαζαν Διοσκούρια. 

Σύμφωνα με το έθιμο, τα παιδιά φτιάχνουν, ένα όμορφο βραχιολάκι με κόκκινη και λευκή κλωστή  και το φορούν στον καρπό του χεριού τους, η ονομασία του είναι Μάρτης ή Μαρτιά.

Ακόμα και τα χρώματα που χρησιμοποιούνται έχουν σημασία. Το κόκκινο χρώμα συμβολίζει τη χαρά και την ευτυχία ενώ το λευκό την αγνότητα και την αθωότητα. Σε άλλες παραδόσεις έβαζαν και μια τρίτη κλωστή που ήταν χρυσή και συμβόλιζε την αφθονία και τον πλούτο, γιατί άραγε την κατήργησαν μετέπειτα;

Το βραχιολάκι αυτό προστατεύει τα πρόσωπα και το δέρμα των παιδιών από τον πρώτο ήλιο της Άνοιξης, για να μην τα κάψει. Το φορούσαν μέχρι το τέλος του μήνα ή μέχρι το Πάσχα, σε κάποιες περιπτώσεις το φορούσαν έως το Πάσχα και την Ανάσταση το έκαιγαν μαζί με τη λαμπάδα. Θυμάμαι σαν παιδί, στο χωριό μου Τιτάνη,  το βραχιολάκι το αφήναμε σε θάμνους ή κλαράκια δέντρων με σκοπό, να το βρουν τα χελιδόνια και να το πάρουν, για να φτιάξουν φωλιά. Θυμάμαι πως κάθε μέρα πηγαίναμε να δούμε αν το βρήκαν τα χελιδόνια, ποτέ δεν μάθαμε τελικά αν όντως το έπαιρναν τα χελιδόνια ή το έπαιρνε ο αέρας, γιατί κατά βάθος δεν θέλαμε να χαλάσει ο παραμυθένιος σκοπός που υπήρχε μέσα μας.

Το έθιμο αυτό φαίνεται να προέρχεται από την αρχαία λατρεία μιας και θυμίζει την κρόκη, την οποία έδεναν οι μύστες των Ελευσίνιων μυστηρίων στο δεξί τους χέρι και στο αριστερό τους πόδι. Το έκαναν αυτό στην Αθήνα, σε μια τελετή κατά τη διάρκεια των Ελευσίνιων Μυστηρίων, που ήταν γνωστή ως Κρόκωσις η οποία συνέβαινε όταν οι μύστες περνούσαν τη γέφυρα που οδηγούσε στη θάλασσα.
Σε πολλούς αρχαίους πολιτισμούς συναντούμε την πίστη και τη λατρεία στη δύναμη και στον συμβολισμό των χρωματιστών κλωστών, υφασμάτων και νημάτων, όπου με διάφορες τελετές που γίνονταν και μέσα από την πρόθεση και την προσευχή κατά τη δημιουργία τους, πρόσφεραν διάφορες ιδιότητες σε αυτόν που τις φορούσε.

Στο βυζάντιο γιόρταζαν την πρώτη Μαρτίου με σπουδαίες δραστηριότητες. Ο μεγάλος λαογράφος Λουκάτος αναφέρει τα "χελιδονίσματα" που προέρχονται από την αρχαιότητα. Την Πρώτη Μαρτίου οι μικροί έφτιαχναν ένα ομοίωμα χελιδονιού και τραγουδώντας το ανάλογο τραγούδι, κάτι παρόμοιο με τα κάλαντα και πήγαιναν από σπίτι σε σπίτι για να μαζέψουν αυγά.

Υπάρχουν πολλές παραδόσεις για τον Μάρτη ανάλογα με τον τόπο, τον χρόνο, τα έθιμα και την κουλτούρα του κάθε λαού και όλα έχουν τη δική τους αξία, μέσα στο αρχείο της γνώσης και της ιστορίας.

Σίγουρα ο Μάρτιος είναι ο πρώτος μήνας της άνοιξης και παρόλο που ακόμα υπάρχει το κρύο του χειμώνα, οι καρδιές μας αρχίζουν να νιώθουν ζεστασιά.

Η φύση ανθίζει και μαζί της ανθίζουμε και εμείς οι άνθρωποι. Είναι η στιγμή της αναγέννησης σε όλα τα επίπεδα του εαυτού μας. Όσο πιο συνειδητοί είμαστε σε αυτό, τόσο μεγαλύτερη δυναμική μπορούμε να δώσουμε σε όλες τις ευκαιρίες που έρχονται μπροστά μας και να τις ωθήσουμε να ξεδιπλωθούν, να αναπτυχθούν και να ανθίσουν.

Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε είναι να ακολουθήσουμε τον ρυθμό της φύσης! Με ροή και απλότητα! Με χρώματα και αρώματα...

Ένας όμορφος δημιουργικός μήνας ξεδιπλώνεται μπροστά μας

Ας τον καλωσορίσουμε με αγάπη και ας τον απολαύσουμε, ανθίζοντας μαζί του!

Για την ΥπερΝόησις 
Παναγιώτα Τζιτζίκου

γράφει η Παναγιώτα Τζιτζίκου

Ένα από τα πιο δυνατά ανθρώπινα συναισθήματα είναι ο φόβος. Είτε πρόκειται για πραγματικό είτε για πλασματικό.

Η βασικότερη εργασία που καλείται όλη η ανθρωπότητα να κάνει είναι να αντιμετωπίσει τους φόβους της ώστε να απελευθερωθεί από αυτούς. Για να υλοποιηθεί όμως κάτι τέτοιο είναι αναγκαίο ο καθένας να αρχίσει από τον εαυτό του.

Ο φόβος είναι μια ενέργεια που ο ίδιος ο άνθρωπος έχει δημιουργήσει. Κατά κάποιον τρόπο λειτουργούσε προστατευτικά, ήταν η άμυνά του μπροστά σε ακραίες καταστάσεις που απειλούσαν τη ζωή του. Με λίγα λόγια η ενέργειά του είναι εντυπωμένη στην κυτταρική του μνήμη. Μέσα από τον φόβο δηλαδή μπαίνει αυτόματα σε λειτουργία το ένστικτο επιβίωσης, χωρίς καμιά σκέψη παρά μόνο με τη βοήθεια αρχέγονων καταγραφών.

Είναι σημαντικός ο ρόλος που παίζει ο νους σε όλο αυτό. Ο νους θέλει πάντα να έχει τον έλεγχο των σκέψεων, όταν αποκτάμε την επίγνωση ότι δεν έχουμε την δυνατότητα ελέγχου των σκέψεών μας, τότε ο νους νιώθει ότι απειλείται και δημιουργεί διάφορους φόβους, ακόμα και ανύπαρκτους. Συνήθως οι φόβοι αφορούν το παρελθόν για καταστάσεις που ήδη έχουν δημιουργηθεί, αλλά και το μέλλον για όσα δεν έχουν ακόμα συμβεί. Αν το μελετήσει κάποιος καλύτερα και το ένα και το άλλο είναι ανύπαρκτα στο παρόν, άρα και ο φόβος που δημιουργείται δεν υφίσταται. Εάν ο καθένας μας βρει την τόλμη να αντιμετωπίσει τους δικούς του φόβους, εκείνοι χάνονται και ο νους πολύ γρήγορα ησυχάζει γιατί νιώθει ασφάλεια. Ουσιαστικά είναι ένα παιχνίδι, τα αποτελέσματά του είναι ανάλογα με τον τρόπο επιλογής του παίχτη. Οι περισσότεροι ερχόμαστε στη γη ήδη, με διάφορες φοβίες που τις φέρνουμε από άλλες ζωές, αλλά και φεύγουμε με τον μεγάλο φόβο που βιώνουμε τη στιγμή του θανάτου μας, στην κάθε παρούσα ζωή μας.

Η ψυχή έρχεται μέσα από τον φόβο για να πάρει μαθήματα και να αντιμετωπίσει προκλήσεις, όταν αποφασίσουμε με θάρρος να τον αντιμετωπίσουμε, με έναν μαγικό τρόπο χάνει την υπόστασή του. Ποτέ δεν κινδυνεύουμε ουσιαστικά από τον φόβο κυρίως φοβόμαστε αυτό που δε γνωρίζουμε, όταν έρχεται η γνώση ο φόβος είναι ανύπαρκτος. Αυτό που προσδιορίζουμε ως φόβο δεν είναι η ίδια η ενέργεια του φόβου αλλά τα παράγωγά του τα οποία είναι πολλά, κοινά και διαφορετικά για τον καθένα μας. Έτσι όταν φοβόμαστε μπαίνει αυτόματα σε λειτουργία ο νόμος της έλξης και ο ίδιος φόβος επανέρχεται συνεχώς μέχρι να αντιμετωπιστεί.

Δηλώνοντας την πρόθεσή μας μπορούμε να απαλλαγούμε ακόμα και από τους πιο δυνατούς φόβους μας. Έτσι με θάρρος καθαρίζουμε τις ψευδαισθήσεις, φωτίζοντας την αλήθεια, θεραπεύοντας και απελευθερώνοντας αρνητικά χαρακτηριστικά, ρόλους, πεποιθήσεις που βασίζονται κυρίως σε φόβους. Εδώ χρειάζεται η αυτογνωσία και ο προσδιορισμός των φόβων, ώστε να μπει σε κίνηση συνειδητά η κάθαρση και η θεραπεία. Ο φόβος είναι ένα σύμπλεγμα ιδιοτήτων του νου, του εγώ, των συναισθημάτων, του κάρματος, των πεποιθήσεων και της δυαδικότητας γενικότερα.

Εκτός από τους φόβους που βασίζονται στην αρνητικότητα, κρατάμε μέσα μας και ασυνείδητους φόβους που αφορούν θετικότητα όπως χαρά, οικονομική άνεση, ευτυχία, επιτυχία κ.α. όσο περίεργο και να ακούγεται είναι αληθινό, με λίγα λόγια μόνοι μας υποσυνείδητα μπλοκάρουμε τον δρόμο μπροστά μας. Από την άλλη η ατολμία που βασίζεται σε έναν γενικότερο φόβο ασυνείδητα κλείνει τις πόρτες της επιτυχίας μας.

Επίσης πολλοί άνθρωποι κάποια στιγμή συνειδητοποιούν πως φοβούνται την ίδια την αγάπη, να αγαπήσουν και να αγαπηθούν. Με την άμυνα αυτού του φόβου και προκειμένου να μην πληγωθούν χάνουν όλη την ουσία της ζωής τους.

Για να βιώσει ο άνθρωπος ευδαιμονία, ισορροπία, να ανακτήσει τη δύναμή του παίρνοντας πραγματικά ελεύθερος τη ζωή στα χέρια του και να βγάλει στην επιφάνεια την πραγματική του ουσία, πρέπει να απελευθερώσει τον φόβο της απώλειας και του θανάτου. Ο φόβος του θανάτου τον απομακρύνει από την ίδια τη ζωή εν αγνοία του, αφορά τον θάνατο αγαπημένων προσώπων αλλά και τον δικό του. Η δυσκολία αυτής της απελευθέρωσης έγκειται στο γεγονός ότι σε όλο το ενεργειακό πεδίο της γης υπάρχει συσσωρευμένος συλλογικός φόβος, ο οποίος έχει τη δυναμική να επιδρά σε όλους τους ανθρώπους. Έχει την τάση να μεγαλώνει μαζί με την αποχώρηση κάθε ψυχής τη στιγμή του θανάτου, η οποία καταλαμβάνεται από φόβο για το άγνωστο. Όλη αυτή η ενέργεια μεταφέρεται στο πεδίο της γης και το ενδυναμώνει. Εδώ βλέπουμε πως η ενέργεια μιας ψυχής έχει τη δυνατότητα να επηρεάσει το όλον. Πόσο μάλλον όταν συμβαίνει ομαδικά.

Η αποδοχή όλου αυτού έρχεται όταν ο καθένας μας σταδιακά φτάσει πιο κοντά στην κατανόηση του εαυτού του, των ενεργειών, του σύμπαντος και τον ρόλο της ύπαρξής του μέσα σε αυτό. Στο γεγονός ότι είμαστε ενέργεια, μέσα από την ενέργεια του όλου προερχόμαστε και σε αυτήν την ενέργεια υπάρχουμε και μετά τον θάνατό μας. Ερχόμαστε ως πνεύμα στην ύλη και σαν πνεύμα φεύγουμε, καθώς επίσης και σε όλη την διάρκεια της ζωής μας στη γη, δεν υπάρχει ούτε μια στιγμή που να χάσουμε αυτή την πνευματική ουσία, είτε το πιστεύουμε είτε όχι. Ανοίγοντας την αντίληψή μας, ανοίγουμε και άλλες οπτικές της πραγματικότητάς μας. Μια οπτική του θανάτου είναι η απελευθέρωση και ολοκλήρωση στην ύλη. Η ύπαρξη της ψυχής δε σταματά εδώ, πηγαίνει σε άλλα πεδία και συνεχίζει το έργο της πέρα από την ύλη. Δεν είναι τρισδιάστατη, που σημαίνει πως έχει την ικανότητα να μοιράζει την ενέργεια σε διαφορετικά πεδία. Βέβαια ένα μέρος της ενέργειάς της παραμένει στη γη κοντά στους ανθρώπους που έζησε, έτσι επί της ουσίας δεν υπάρχει απώλεια, αλλά αυτή την εκδοχή δεν μπορούν όσοι μένουν πίσω να την αποδεχτούν. Παρά μόνο εάν κατανοήσουν ότι είναι καθαρά επιλογή της ψυχής η αποχώρηση, ακόμα και ο τρόπος που θα συμβεί. Πίσω από όλο αυτό υπάρχει ένα θεϊκό σχέδιο που αφορά όλο το ταξίδι της ψυχής, από την αρχή ως το τέλος, υπάρχει πολλή σοφία όπου κανείς δε μπορεί να παρέμβει.

Η χαρά που βιώνει η ψυχή, η πνευματική και ανθρώπινη οικογένεια την ώρα της γέννησης είναι η ίδια χαρά και γιορτή για την ώρα της αποχώρησης. Μόνο που δεν είναι το ίδιο για την ανθρώπινη οικογένεια αφού δεν έχουμε επίγνωση αυτού που συμβαίνει, με αποτέλεσμα να βιώνουμε τον θάνατο ως πόνο. Εάν έχουμε εργαστεί κατά τη διάρκεια της ζωής μας με την προσωπικότητα δίνοντας ελευθερία στην ψυχή μας τότε η μετάβαση θα είναι εύκολη. Εάν όμως κυριαρχεί η προσωπικότητα, το εγώ, τότε ο νους προκαλεί τον μεγαλύτερο φόβο που έχει νιώσει ποτέ, έτσι όλα είναι πιο δύσκολα για εμάς και την οικογένειά μας. Όλη αυτή η διαδικασία δεν γίνεται εύκολα αποδεκτή στο γήινο πεδίο, γιατί εδώ κυριαρχεί η προσωπικότητα και πάνω από όλα τα συναισθήματα. Αλλά είναι δυνατό να υπάρξει από όλους ένα μεγάλο μέρος αποδοχής και συνειδητοποίησης για την αλήθεια της ζωής και του θανάτου.

Μια άλλη οπτική του θανάτου είναι να μάθουμε να αγαπάμε και να εκτιμάμε τη ζωή. Βιώνοντας την καθημερινότητα τη θεωρούμε δεδομένη, χωρίς να ζούμε με χαρά το μεγαλείο της προσωρινής κατοχής μας. Μόνο ο θάνατος μπορεί να εκδηλώσει στην ύλη την αξία και σπουδαιότητά της.

Ας εστιαστούμε λοιπόν στη χαρά της ζωής και στην κάθε τώρα στιγμή μας γιατί μόνο αυτή είναι η πραγματικότητά μας πέρα από κάθε ανύπαρκτο φόβο, έτσι θα καταφέρουμε να εκτιμήσουμε την ιερότητα και τη σοφία που φέρνει η ψυχή μας!

Δείτε εδώ: Καθαρισμός Θεραπεία Εξισορρόπηση & Ενδυνάμωση του Συναισθηματικού Σώματος

Για την ΥπερΝόησις 

Παναγιώτα Τζιτζίκου
Ενεργειακή & Ψυχική Συμβουλευτική
Αναγέννηση Νου Σώμα & Ψυχή

Τηλ: 6972499214
Email:Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Upcoming events

πατήστε εδώ να ακούσετε το ραδιόφωνο της ΥπερΝόησις