«Ότι σπείρεις θα θερίσεις» λέει μια παροιμία του λαού μας, αλλά και ένας βασικός νόμος του σύμπαντος.

Καλωσορίζουμε τον Ιούνιο και συγχρόνως επίσημα το καλοκαίρι συγκεκριμένα στις 20 ή 21 Ιουνίου με το θερινό ηλιοστάσιο έχουμε την έναρξη του καλοκαιριού.

Τον Ιούνιο τον εκπροσωπεί ο Αστερισμός των Διδύμων. Ένας μεταβατικός μήνας που μας επιτρέπει να επικοινωνήσουμε όσα είμαστε και όσα νιώθουμε, που μας κάνει να ονειρευόμαστε τις διακοπές με χαμόγελο και αισιοδοξία.

Ένας μήνας που σηματοδοτεί το τέλος της σχολικής χρονιάς για μαθητές και δασκάλους, ένας απόηχος ανακούφισης από τη μια, αλλά και με πολλά χτυποκάρδια των εξετάσεων από την άλλη. Με χαρές και απογοητεύσεις, με ένταση και επιβράβευση. Πάνω από όλα όμως με ολοκλήρωση και ανοίγματα σε νέους ορίζοντες.

Ο Ιούνιος λοιπόν με το Θερινό Ηλιοστάσιο. Με πολυήμερες γιορτές προς τιμή του ζωοδότη Ήλιου. Με τελετές και γιορτές από διαφορετικά έθιμα και πολιτισμούς. Με τις Φωτιές του Αϊ-Γιάννη, το έθιμο του «Κλήδονα», με γιορτές προς τιμή της θηλυκής θεότητας και των Γιν δυνάμεων, των θηλυκών δυνάμεων της Γής. Με ιστορίες από όλο τον κόσμο τόσο διαφορετικές και τόσο ίδιες.

Και για την Ιστορία, ο Ιούνιος πήρε το όνομά του από την σύζυγο του Δία την Ήρα, η οποία στα λατινικά ονομάζονταν Juno.

Σήμερα είναι ο 6^ος μήνας του χρόνου και έχει 30 ημέρες. Μια άλλη εκδοχή μας λέει πως πήρε το όνομά του από τη ρωμαϊκή θεά Γιούνο που ήταν αντίστοιχη με την ελληνική Ήρα, στην οποία ήταν αφιερωμένος.

Ο Ιούνιος  αντιστοιχεί σύμφωνα με το τέλος του αρχαίου ελληνικού μήνα Θαργηλίωνα και με τις αρχές  του Σκιροφορίωνα. Είναι ο μήνας του θερισμού και πολλών άλλων γεωργικών εργασιών. Έχει πολλές ονομασίες, από τις οποίες η πιο διαδεδομένη είναι «θεριστής» που προέρχεται από τον θερισμό των σιτηρών. Επίσης τον Ιούνιο ωριμάζουν τα κεράσια, και ενδείκνυται η κερασοθεραπεία για όσους ασχολούνται με αποτοξινώσεις μέσα από την φρουτοθεραπεία.

Είναι γνωστός ως Θεριστής γιατί συνδέεται άμεσα με την ωρίμανση και τον θερισμό των δημητριακών.

Γενικότερα οι αγρότες τον Ιούνιο κυρίως:
               Θερίζουν σιτάρια, κριθάρια, όσπρια, σανά.
               Ποτίζουν & σκαλίζουν τα χωράφια.
               Φυτεύουν σπανάκια, φασόλια, κουνουπίδια.
               «Χαρακώνουν» τ’ αμπέλια. Καταπολεμούν τις ασθένειες τους.
               Μάζεμα ντομάτας, μελιτζάνας, πιπεριάς, κολοκυθιάς.
               Μεταφορά κυψελών στο θυμάρι.

Μεταξύ των εθίμων του θερισμού αυτά που σχετίζονται με τα τελευταία στάχυα έχουν πολλά κοινά στοιχεία με άλλους ινδοευρωπαϊκούς λαούς. Σε μερικά μέρη άφηναν αθέριστα τα τελευταία στάχυα, ενώ σε άλλα έπλεκαν μια δέσμη, σε σχήμα σταυρού, που την έλεγαν χτένι, ψαθί ή σταυρό, και την τοποθετούσαν στο εικονοστάσι του σπιτιού. Την εποχή της σποράς τα έτριβαν κι ανακάτευαν τους κόκκους τους με το καινούργιο σπόρο. 

Πολύ σημαντική είναι η γιορτή τ' Αϊ-Γιάννη, στις 23 του μήνα. Το έθιμο αυτό με τις φωτιές είναι ευρέως διαδεδομένο και σε άλλους λαούς.

Η γιορτή τ' Αϊ-Γιάννη, είναι ταυτισμένη με δύο κύκλους εθίμων: με τον Κλήδονα αλλά και με τις φωτιές που ανάβονται, την προηγούμενη νύχτα της εορτής, δύο έθιμα που τελούνται την παραμονή του Γενεθλίου του Ιωάννου του Προδρόμου (23 Ιουνίου).

Όσον αφορά την αναβίωση του εθίμου του «Κλήδονα», έχει τις ρίζες του στην αρχαιότητα και του οποίου η πρώτη γραπτή περιγραφή ανέρχεται στους βυζαντινούς χρόνους. Ο «Κλήδονας» είναι μια λαϊκή μαντική διαδικασία, από τις πιο τελετουργικές όλων των παραδόσεων του τόπου μας, σύμφωνα με τον οποίο αποκαλύπτεται στις άγαμες κοπέλες η ταυτότητα του μελλοντικού τους συζύγου.

Η ίδια η λέξη υπάρχει από την εποχή του Ομήρου, «κλήδων» ονομαζόταν ο προγνωστικός ήχος, και κατ' επέκταση το άκουσμα σιωνισμού ή προφητείας, ο συνδυασμός τυχαίων και ασυνάρτητων λέξεων ή πράξεων κατά τη διάρκεια μαντικής τελετής, στον οποίο αποδιδόταν προφητική σημασία.

Σε πολλά μέρη της Ελλάδας, υπάρχουν ακόμη οι Φωτιές του Αϊ-Γιάννη, του Κλήδονα, οι φωτιές ανάβουν με τη δύση του ήλιου και στις φλόγες τους ρίχνονται τα ξερά στεφάνια της πρωτομαγιάς, ενώ αυτοί που πηδούν πάνω από τις φωτιές, κάνουν κρυφές ευχές μέσα τους, ελπίζοντας να ευοδωθούν.

Η ημέρα του θερινού ηλιοστασίου γιορτάζεται από αρχαιοτάτων χρόνων, προς τιμή στον φωτοδότη και ζωοδότη Ήλιο. Ένα εξαιρετικά σημαντικό γεγονός για το ανθρώπινο γένος. Οι αρχαίοι πολιτισμοί διοργάνωναν πολυήμερες γιορτές για να τιμήσουν τον Ήλιο.

Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία ο Ήλιος ήταν Τιτανίδης, παιδί του Υπερίωνα και της Θείας. Είχε δύο αδελφές. Την Σελήνη και την Ηώ. Πολλές φορές ταυτίζεται με τον Θεό Απόλλωνα.

Η νύχτα στο Θερινό Ηλιοστάσιο το λεγόμενο Ηλιοτρόπιο φωτίζεται με τις φλόγες από τις φωτιές που ανάβουν για κάθαρση.

Ο εξαγνισμός του Ήλιου για την αέναη ροή του μέσα στο σύμπαν.

Οι φωτιές της τύχης!

Στην Αρχαία Ελλάδα η νύχτα του Ηλιοτρόπιου, ήταν η γιορτή μιας ερωτικής μαγείας. Άναβαν φωτιές και οι νέοι πηδούσαν πάνω από τις φλόγες τρεις φορές, ανταλλάσσοντας ερωτικούς όρκους, πηδούσαν πάνω από τις φωτιές για να εξαγνίσουν τον εσωτερικό τους κόσμο απελευθερώνοντας κάθε αρνητισμό.

Οι Φωτιές της ακτής

Οι Δρυίδες των αρχαίων Κελτών γιόρταζαν το θερινό Ηλιοστάσιο στο Στόουνχεντς (Stonehenge), με επίκεντρο το μεγαλιθικό μνημείο, που κατασκευάστηκε μεταξύ του 2500 π.χ. και του 2000 π.χ. Εκεί λοιπόν η ανατολή του θερινού ηλιοστασίου εμφανίζεται στον ορίζοντα σε ευθυγράμμιση με την ογκώδη κύρια πέτρα του μνημείου

Στη Ρώμη γιόρταζαν τα «Βεστάλια», μια γιορτή προς τιμήν της θεάς Βεστά, που είναι η Ελληνική Εστία, και αυτές οι γιορτές της φωτιάς διαρκούσαν μια ολόκληρη εβδομάδα.

Οι Γαλάτες γιόρταζαν την Επόνα, μια θηλυκή θεότητα που την απεικόνιζαν συνήθως να καβαλά μια φοράδα. Αυτή η θεότητα ήταν η προσωποποίηση της.

Οι Κέλτες της Ευρώπης υποδέχονταν και εκείνοι με φωτιές το καλοκαίρι, τη νύχτα του Ηλιοτρόπιου. Νεαρά ζευγάρια πηδούσαν πάνω από τις φωτιές και πίστευαν πως όσο πιο ψηλά πηδήσουν πάνω από τις φλόγες, τόσο πιο πολύ θα μεγάλωναν τα σπαρτά.

Στην αρχαία Κίνα αυτή η νύχτα ήταν αφιερωμένη στις θηλυκές δυνάμεις της Γής, τις Γιν δυνάμεις.

Οι ιθαγενείς φυλές της Αμερικής όπως οι Natchez έκαναν την γιορτή της πρώτης συγκομιδής. Σε κανέναν δεν ήταν επιτρεπτό να μαζέψει το καλαμπόκι του πριν την λήξη της.

Στην φυλή Χόπι οι άνδρες μεταμφιεζόταν σε Kachinas, τα πνεύματα χορευτές της βροχής, που μεταφέρουν τα μηνύματα των ανθρώπων στους θεούς.

Το Θερινό Ηλιοστάσιο

Στο τρίτο δεκαήμερο του Ιουνίου συμβαίνει το θερινό ηλιοστάσιο ή η θερινή τροπή του Ήλιου, το επονομαζόμενο «λιοτρόπι» από τον λαό μας, εξ ου και η ονομασία του Ιουνίου ως «Λιοτρόπης».

Στις 21-22 Ιουνίου ο Ήλιος φτάνει στο βορειότερο σημείο της τροχιάς του.

Το σημείο αυτό, ονομάζεται θερινό τροπικό σημείο ή απλά θερινή τροπή, επειδή ο Ήλιος τρέπεται και πάλι προς τον ισημερινό, και από την ημέρα αυτή αρχίζει το καλοκαίρι. Επειδή, μάλιστα, για μερικές ημέρες πριν και μετά τη θερινή τροπή ο Ήλιος φαίνεται να αργοστέκει πάνω στην εκλειπτική, σαν να είναι έτοιμος να σταματήσει, το θερινό τροπικό σημείο ονομάζεται επίσης και θερινό ηλιοστάσιο.

Η λέξη προέρχεται από το «ήλιος» και το «στέκομαι» ή «στάση» επειδή κοντά στα ηλιοστάσια ο Ήλιος φαίνεται να επιβραδύνει τη φαινομενική κίνησή του προς τα βόρεια ή προς τα νότια, μέχρι που την ημέρα του ηλιοστασίου αυτή η κίνηση μηδενίζεται και αρχίζει να αντιστρέφεται. Την ημέρα αυτή, ο ήλιος δεν ανατέλλει ακριβώς στα ανατολικά, αλλά ανεβαίνει στο βορειότερο σημείο από την ανατολή και δύει στο βορειότερο σημείο από τη δύση, παραμένοντας στον ουρανό για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Κάθε χρόνο στις 20 ή 21 Ιουνίου (21 Ιουνίου για το 2017) είναι η επίσημη έναρξη του Καλοκαιριού, ο ήλιος βρίσκεται στο υψηλότερο σημείο του ουρανού στο βόρειο ημισφαίριο που είναι το θερινό ηλιοστάσιο. Έτσι, στις 21 Ιουνίου έχουμε την μεγαλύτερη μέρα του χρόνου, για το βόρειο ημισφαίριο και την μικρότερη ημέρα για το νότιο ημισφαίριο, που είναι και η επίσημη έναρξη του Χειμώνα.

Η ετήσια τροχιά της Γης γύρω από τον Ήλιο, που δημιουργεί τη διαδοχική εναλλαγή των εποχών του έτους, περιλαμβάνει τέσσερα σημεία: την εαρινή ισημερία (20 ή 21 Μαρτίου), το θερινό ηλιοστάσιο (20 ή 21 Ιουνίου), τη φθινοπωρινή ισημερία (22 ή 23 Σεπτεμβρίου) και το χειμερινό ηλιοστάσιο (21 ή 22 Δεκεμβρίου).

Για την χρονιά που τώρα διανύουμε το Θερινό ηλιοστάσιο του 2017 θα είναι την Τετάρτη 21 Ιουνίου και ώρα 07:24

Ένα όμορφο καλοκαίρι να έχουμε με…

φωτεινές Ηλιόλουστες, πλούσιες ημέρες χαράς, ατενίζοντας την θάλασσα, με ανάπαυση, ξεγνοιασιά, αλλά και με μαγικές φεγγαρόλουστες βραδιές γεμάτες έρωτα!

Για την ΥπερΝόησις

Παναγιώτα Τζιτζίκου

Έχετε μια ευχή που θέλετε πολύ να πραγματοποιηθεί; Το χειμερινό ηλιοστάσιο, στις 22 Δεκεμβρίου, είναι η καλύτερη ημέρα για να την εκφράσετε και να ξεκινήσει η διαδικασία για την πραγματοποίησή της. Ακολουθήστε την τεχνική που σας προτείνουμε και έχετε εμπιστοσύνη: το Σύμπαν είναι με το μέρος σας...

Η εορταστική περίοδος των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς έχει δύο όψεις: από τη μια είναι συνυφασμένη με την οικογενειακή ατμόσφαιρα, τα λαμπερά φώτα και τα στολίδια, την ανταλλαγή δώρων αγάπης και γενικά την αισιοδοξία και την ελπίδα για την αλλαγή και το καινούργιο. Από την άλλη, όπως υποστηρίζουν οι ψυχολόγοι και έχουν αποδείξει οι στατιστικές, οι γιορτές είναι μια περίοδος που τα μοναχικά άτομα νιώθουν πιο έντονα τη μοναξιά τους, κλείνονται περισσότερο στον εαυτό τους και υπάρχει έξαρση της μελαγχολίας και της κατάθλιψης.

Είναι οι δυο όψεις του νομίσματος που συμβολικά υπάρχουν πάντα αυτή την περίοδο. Η σκοτεινή νύχτα από τη μια και η ελπίδα, η υπόσχεση του φωτός μέσα στο πιο βαθύ σκοτάδι από την άλλη. Στην καρδιά του χειμώνα, όταν οι νύχτες είναι οι πιο κρύες και σκοτεινές του χρόνου, το φωτεινό αστέρι εμφανίζεται στον ουρανό φέρνοντας την ελπίδα για την αλλαγή. Ο σπόρος για την αναγέννηση έχει φυτευτεί στο πιο βαθύ σκοτάδι και περιμένει υπομονετικά να βλαστήσει, να βγάλει ρίζες και κορμό και τελικά να δώσει καρπούς και άνθη.

Μια παλιά ιστορία
Οι μέρες γύρω από το χειμερινό ηλιοστάσιο έως και τις αρχές του Γενάρη είναι από τις αρχαιότερες εορταστικές περιόδους των ανθρώπων. Πολύ πριν από την έλευση του χριστιανισμού, οι περισσότερες θρησκείες είχαν τοποθετήσει σ' αυτή την περίοδο τη γέννηση των θεών τους. Ο περσικός θεός Μίθρας, οι αιγυπτιακοί Όσιρις και Ώρος, ο Βάαλ αλλά και ο Διόνυσος, ο Δίας και ο ημίθεος Ηρακλής είναι μόνο λίγοι από όσους θεωρείται ότι γεννήθηκαν στο διάστημα αυτό. Άλλωστε, η καθιέρωση της 25ης Δεκεμβρίου ως ημερομηνία γέννησης του Ιησού έγινε ύστερα από μεγάλες και χρονοβόρες συζητήσεις και διαβουλεύσεις, που ξεκίνησαν από τον 4ο μ.Χ. αιώνα, κράτησαν σχεδόν τριακόσια χρόνια και τελείωσαν με την αποδοχή της ημερομηνίας αυτής και από την εκκλησία της Ιερουσαλήμ, τον 7ο αιώνα.

Οι αρχαίες γιορτές χαρακτηρίζονταν από τα ίδια έθιμα που υπάρχουν σήμερα σε ολόκληρο το δυτικό κόσμο. Ο στολισμός των δέντρων, τα φώτα, τα δώρα και οι λιτανείες ήταν πρακτικές που τιμούσαν τη γέννηση του φωτός. Οι αρχαίοι Έλληνες, για παράδειγμα, για να τιμήσουν τον Δία και την Κυβέλη στόλιζαν στην ύπαιθρο δέντρα με αναθήματα, κουλουράκια και κορδέλες και τα φώτιζαν με λυχνάρια. Στη διάρκεια των Ρωμαϊκών χρόνων στις 19 Δεκεμβρίου άρχιζαν τα Σατουρνάλια. Ο εορτασμός τους περιελάμβανε μεταμφιέσεις, πολύ χορό, τραγούδι, κρασί και ελευθερία για τους δούλους. Η εορταστική περίοδος έκλεινε στις 7 Ιανουαρίου, με τη γιορτή του Ιανού.

Η ευκαιρία που δεν πρέπει να χάσουμε
Στην περίοδο των γιορτών λοιπόν υπάρχει μια μεγάλη ευκαιρία, μια εξαιρετική δυνατότητα που μπορούμε όλοι να εκμεταλλευτούμε. Εν μέρει το κάνουμε, βάζοντας στόχους για την καινούργια χρονιά, δίνοντας υποσχέσεις στον εαυτό μας με ανανεωμένη αισιοδοξία και προσμονή. Τώρα βέβαια πόσες απ' αυτές τις υποσχέσεις γίνονται τελικά πράξη και πόσα καινούργια ξεκινήματα έχουν αποτέλεσμα είναι μια άλλη ιστορία.

Διότι δεν χρειάζεται μόνο η απόφαση για να ξεκινήσουμε. Είναι επίσης απαραίτητο να μείνουμε σταθεροί στους στόχους μας, να μην αλλάξουμε γνώμη στα μισά του δρόμου, να έχουμε την αναγκαία επιμονή αλλά και υπομονή μέχρι να πραγματοποιηθούν οι προσδοκίες μας. Δεν αρκεί δηλαδή το φύτεμα ενός σπόρου, χρειάζεται και η κατοπινή φροντίδα για να μεγαλώσει.

Ας δούμε όμως πώς μπορεί να αξιοποιηθεί καλύτερα αυτή η περίοδος. Το Σύμπαν είναι μεν δεκτικό, αλλά δεν πιάνουν όλες οι ευχές. Το χώμα στο χωράφι δηλαδή είναι τρυφερό και αφράτο, αλλά χρειάζεται ο κατάλληλος σπόρος και η ανάλογη τεχνική για το φύτεμα. Σας δίνουμε εδώ μια μέθοδο «φυτέματος», μια τεχνική δηλαδή για να κάνετε την ευχή σας με τέτοιον τρόπο ώστε να είστε σίγουροι ότι το Σύμπαν θα ανταποκριθεί. Η μέθοδος αυτή απαιτεί 12 ημέρες, από τις οποίες οι πρώτες τρεις είναι για την προετοιμασία και οι υπόλοιπες εννέα για την εκτέλεση, δηλαδή το φύτεμα του σπόρου και τη φροντίδα των πρώτων ημερών. Το ιδανικό είναι να φυτέψετε το σπόρο στην ανατολή της ημέρας του χειμερινού ηλιοστασίου (που φέτος είναι στις 22 Δεκεμβρίου). Σ' αυτή την περίπτωση θα αρχίσετε την προετοιμασία από τις 19 Δεκεμβρίου. Μπορείτε όμως να φυτέψετε την ευχή-σπόρο οποιαδήποτε μέρα από τις 20 έως τις 25, οπότε θα προσαρμόσετε ανάλογα και την προετοιμασία. Η διαδικασία μοιράζεται σε τρία στάδια:

1. Προετοιμασία (3 ημέρες)
2. Φύτεμα σπόρου (Διαλογισμός 20 λεπτών περίπου) και
3. Φροντίδα (Εννέα διαλογισμοί των 5 λεπτών περίπου).
Ας τα δούμε αναλυτικά, λοιπόν!

Προετοιμασία
Η φάση της προετοιμασίας είναι πολύ σημαντική και έχει να κάνει με το ξεκαθάρισμα του στόχου που θέλετε να πετύχετε και την κατασκευή του σπόρου-ευχής που θα φυτέψετε. Προετοιμάζεστε τρεις μέρες πριν σε τρία επίπεδα -σωματικό, συναισθηματικό και νοητικό- πριν προχωρήσετε στο «φύτεμα του σπόρου», την τέταρτη ημέρα.

Σωματικό: Στην ουσία πρόκειται για μια περίοδο νηστείας και αποχής από την ερωτική πράξη. Αυτές τις ημέρες δεν θα φάτε κρέας ή ψάρι και θα κάνετε απαραίτητα ένα καλό μπάνιο καθαρισμού κάθε βράδυ πριν πέσετε για ύπνο. Γενικά δηλαδή θα φροντίζετε την αγνότητα και την καθαριότητα του σώματός σας.

Συναισθηματικό: Σ' αυτό το επίπεδο είναι σημαντικό να ελέγχετε τα αρνητικά συναισθήματά σας. Μην κάνετε παρέα με άτομα που σας θυμώνουν ή σας εκνευρίζουν και μην μπλέκετε σε ψυχοφθόρες καταστάσεις. Αν γίνεται, φροντίστε να πάτε κάπου όπου μπορείτε να είστε ήρεμοι και να ασχοληθείτε με τον εαυτό σας και την προετοιμασία. Και εδώ ο κανόνας είναι να φροντίσετε την καθαρότητα του συναισθηματικού σας κόσμου, να διώξετε από μέσα σας οτιδήποτε βαραίνει ή «λερώνει» την καρδιά σας. Η βαθιά, ειλικρινής εξομολόγηση και η άφεση των αμαρτιών σας από έναν ιερέα είναι ίσως ο καλύτερος τρόπος για να ξεκαθαρίσετε τα εσωτερικά «βάρη» που προέρχονται από ενοχές και τύψεις. Αν είναι εφικτό, συγχωρέστε αυτούς που σας πλήγωσαν και θυμηθείτε να πείτε ένα ευχαριστώ και να εκφράσετε την αγάπη σας σ' εκείνους που σας στηρίζουν και σας αγαπούν.

Νοητικό: Σ' αυτό το επίπεδο εντάσσεται όχι μόνο η καθαρότητα και η θετική κατεύθυνση της σκέψης σας, αλλά και η προετοιμασία της ευχής-σπόρου. Η προσευχή και η θετική σκέψη είναι απαραίτητα συστατικά της επιτυχίας. Η ευχή σας θα είναι ένας στόχος που θέλετε να επιτύχετε, π.χ. αφθονία ή υγεία. Ο στόχος θα πρέπει να έχει νόημα για σας και να μην περιλαμβάνει επιθυμίες και απαιτήσεις άλλων ατόμων που δεν τις θέλετε πραγματικά, όπως, για παράδειγμα, γάμος ή μια σχέση επειδή σας πιέζουν οι γονείς ή το περιβάλλον σας. Επίσης, ο στόχος σας θα πρέπει να ωφελεί όχι μόνο εσάς, αλλά και τους γύρω σας. Μπορείτε να ζητήσετε οτιδήποτε, αρκεί να μη βλάπτει τους άλλους.
Όταν ξεκαθαρίσετε τι θέλετε ακριβώς να ευχηθείτε, φανταστείτε τον εαυτό σας να βιώνει μια ημέρα που η ευχή-στόχος έχει ήδη πραγματοποιηθεί. Αν, για παράδειγμα, θέλετε περισσότερα χρήματα και αφθονία στη ζωή σας, φανταστείτε τι θα κάνετε μια ημέρα που θα έχετε τα χρήματα που επιθυμείτε. Φανταστείτε με λεπτομέρειες πόσο όμορφα νιώθετε, τι προσφέρετε στον εαυτό σας και τους άλλους. Γράψτε κάπου το σενάριο αυτής της ημέρας, σαν να βλέπετε τον εαυτό σας και τους γύρω σας σε μια ταινία που γυρίσατε με μια βιντεοκάμερα. Φανταστείτε ότι την παρακολουθείτε στην τηλεόραση και κατόπιν μπείτε μέσα στην ταινία, ακριβώς όπως θα είστε εκείνη την ημέρα.

Η πιο μεγάλη νύχτα
Το χειμερινό ηλιοστάσιο τοποθετείται συνήθως μεταξύ 21ης και 22ας Δεκεμβρίου. Είναι η πιο μεγάλη νύχτα του έτους, αφού την επόμενη μέρα ο ήλιος ανατέλλει μερικά δευτερόλεπτα νωρίτερα και δύει λίγο αργότερα, που σημαίνει ότι το φως της ημέρας αρχίζει να μεγαλώνει σταθερά μέχρι το θερινό ηλιοστάσιο, στις 21 Ιουνίου, που ξεκινά η αντίθετη πορεία. Πολλές αρχαίες παραδόσεις θεωρούν ότι η περίοδος αυτή είναι η πλέον κατάλληλη για να γίνει ένα καινούργιο ξεκίνημα, το οποίο θα είναι συντονισμένο με τους κοσμικούς νόμους και θα ακολουθήσει την πορεία του ήλιου. Αυτό το ξεκίνημα ο σύγχρονος πολιτισμός το έχει συνδέσει με την Πρωτοχρονιά και τον ερχομό του νέου έτους, παλαιότερα όμως θεωρούσαν ότι η καλύτερη αρχή είναι το χειμερινό ηλιοστάσιο. Πίστευαν δηλαδή ότι
η πιο μακριά και κρύα νύχτα του χρόνου είναι η πλέον κατάλληλη για να φυτέψουμε το σπόρο της νέας αρχής. Είναι η νύχτα αλλά και η μέρα που πιάνουν οι ευχές. Σαν να ανοίγει στο σύμπαν ένα παράθυρο προς την ανθρωπότητα και οποιαδήποτε «αίτηση» υλοποιείται στο διάστημα που απομένει μέχρι το θερινό ηλιοστάσιο.

Το φύτεμα του σπόρου
Την τέταρτη ημέρα θα ξυπνήσετε και θα κάνετε διαλογισμό ακριβώς την ώρα της ανατολής (στις 22 Δεκεμβρίου είναι στις 07.38). Η όλη διαδικασία δεν κρατάει πάνω από είκοσι λεπτά...

*Καθίστε σε μια καρέκλα, φορώντας ζεστά και χαλαρά ρούχα.

*Κλείστε τα μάτια σας και πάρτε βαθιές αναπνοές. Αν γνωρίζετε κάποιες τεχνικές χαλάρωσης, διαλογισμού ή αυτοΰπνωσης, εφαρμόστε τες. Αρκεί να μπείτε σε κατάσταση βαθιάς χαλάρωσης.

*Φανταστείτε ότι περπατάτε ξυπόλυτοι σε ένα λιβάδι. Νιώστε τη γη κάτω από τα πόδια σας. Τι βλέπετε; Ποιες μυρωδιές υπάρχουν; Τι ακούτε; Μην εστιάσετε σε κάτι. Αφήστε τον εαυτό σας ελεύθερο.

*Φανταστείτε ότι κολυμπάτε στη θάλασσα. Τι θερμοκρασία έχει το νερό; Βουτήξτε μέσα και κοιτάξτε γύρω σας. Πώς αισθάνεστε; Νιώστε το νερό στο δέρμα σας.

*Φανταστείτε ότι βρίσκεστε στην κορυφή ενός λόφου. Αισθανθείτε τον αέρα που φυσάει. Ανοίξτε τα χέρια σας. Πώς νιώθετε το άγγιγμα του αέρα στο σώμα σας;

*Φανταστείτε ότι πλησιάζετε τον ήλιο. Είστε απόλυτα ασφαλείς και νιώθετε όμορφα. Δείτε και νιώστε τον εαυτό σας να μπαίνει μέσα στον ήλιο. Είστε απόλυτα προστατευμένοι, αλλά μπορείτε να δείτε και να νιώσετε την αιώνια φλόγα.

*Φανταστείτε ότι βρίσκεστε στο Διάστημα. Το χρώμα του κενού ουρανού δεν είναι μαύρο, αλλά βαθύ μπλε, όπως λίγο πριν από την ανατολή. Το μόνο που βλέπετε είναι το βαθύ μπλε κενό Διάστημα. Σ' αυτό το σημείο γεμίστε το κενό Διάστημα με την ευχή σας. Δείτε το στόχο σας να πραγματοποιείται.

Αυτό είναι όλο. Επιστρέψτε στο παρόν και ανοίξτε τα μάτια σας.
Για τις επόμενες εννέα ημέρες, το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να βρείτε πέντε λεπτά χρόνο για να χαλαρώσετε και να ξαναδείτε μόνο την ευχή-στόχο σαν να έχει ήδη πραγματοποιηθεί. Το ιδανικό είναι να γίνεται την ώρα της ανατολής, αλλά δεν πειράζει αν το κάνετε οποιαδήποτε ώρα της ημέρας. Θυμηθείτε ότι «συν Αθηνά και χείρα κίνει». Με θετικές προσδοκίες και κάνοντας τις κατάλληλες πρακτικές κινήσεις προς την επίτευξη του στόχου σας μέχρι το θερινό Hλιοστάσιο, στις 21 Ιουνίου, θα δείτε την ευχή σας να πραγματοποιείται.

Aπό τον ΑΓΓΕΛΟ ΒΙΑΝΝΙΤΗ

Πηγή:http://www.schizas.com/