Οι ισημερίες συμβαίνουν μεταξύ των ηλιοστασίων, του χειμερινού ηλιοστασίου και θερινού ηλιοστασίου. Θα μπορούσαμε να διακρίνουμε έναν αόρατο σχηματισμό ενός ουράνιου σταυρού, που αφορά στην σύνδεση αυτών των τεσσάρων αστρονομικών γεγονότων, τα οποία είναι τα εξής:
το χειμερινό ηλιοστάσιο στις 22 Δεκεμβρίου που είναι η μικρότερη σε διάρκεια ημέρα του έτους,
το θερινό ηλιοστάσιο στις 21 Ιουνίου που είναι η μεγαλύτερη σε διάρκεια ημέρα του έτους,
την εαρινή και η φθινοπωρινή ισημερία στις 21 Μαρτίου και 23 Σεπτεμβρίου που είναι οι δύο μοναδικές απολύτως χρονικά ίσες ημέρες και νύχτες κατά την διάρκεια ενός έτους.

Οι ισημερίες λοιπόν αντιπροσωπεύουν την ισορροπία μεταξύ ημέρας και νύχτας. Σε συμβολικό επίπεδο, θα μπορούσαμε να παραλληλίσουμε αυτή την αστρονομική ισορροπία με τη ψυχική ισορροπία που μπορεί να επέλθει μεταξύ ημέρας και νύχτας στη ψυχή μας.

Αρκεί να αναλογιστούμε τι σημαίνει ψυχικά για εμάς το Φως και το Σκοτάδι. Η ημέρα, ο ήλιος και το φως από αρχέγονους πολιτισμούς συμβολικά συνδέονται με τη ζωή, την ενέργεια, το καλοκαίρι, την φώτιση, την δυναμικότητα και εξωστρέφεια, την ειλικρίνεια, το αρσενικό στοιχείο (yang). Η νύχτα από την άλλη συμβολίζει το σκοτάδι, το χειμώνα, την εσωστρέφεια και περισυλλογή, το μυστηριώδες, τα βαθιά συναισθήματα, το θηλυκό στοιχείο (yin).

Στην ισημερία λοιπόν μπορούμε να δούμε το συμβολισμό αυτής της ισορροπίας που επιτρέπει να είμαστε ταυτόχρονα όλες αυτές οι ποιότητες και όχι μονοδιάστατα η μία ή η άλλη πλευρά. Μπορούμε (έστω για λίγο) να είμαστε πλήρως ισορροπημένοι μεταξύ των αντιθέσεων του χαρακτήρα μας - εξίσου φωτεινοί αλλά και σκοτεινοί, εξωστρεφείς αλλά και σε βαθιά επαφή με τον εαυτό, αυθόρμητοι και θαρραλέοι αλλά ταυτόχρονα αναλυτικοί και προσεκτικοί, άντρας και γυναίκα μαζί.

Επιμέλεια - Παρουσίαση

Αλεξάνδρα Κορδόση

ΠΗΓΗ: el.wikipedia.org - www.astrology.gr