Άρθρα
Καλημέρα...Αναπνέεις;
Καλημέρα!
Στην ζωή μας πολλά πράγματα μας τυχαίνουν μια φορά.
Αργότερα συνειδητοποιούμε ότι ήταν -απλά- η πρώτη φορά μιας ακολουθίας.
Την πρώτη φορά όμως λόγω του αγνώστου του πράγματος…(και φυσικά όταν πρόκειται για κακό, γιατί το καλό είναι π ά ν τ α ευπρόσδεκτο)…κυρίαρχος είναι ο φόβος που πηγάζει από το άγνωστο. Οκ, κάποτε θα μάθουμε όλοι να το χειριζόμαστε κ α ι αυτό.
Το σημαντικότερο, τη χαρά δηλαδή, συνήθως δεν την κουβεντιάζουμε σήμερα.
Πάνε εκείνα τα χρόνια που γιόρταζε η μικρή κοινωνία της γειτονιάς ή του χωριού τη χαρά κάποιου. Τώρα, αν χαίρεσαι θα σε πουν σοφό αν πνίξεις την χαρά σου πίσω από ένα μίζερο ύφος. Μάθαμε τόσα χρόνια να την κρύβουμε για να μην εισπράξουμε ζήλια, φθόνο, ειρωνεία. Την κρατάμε όλη λοιπόν για τον εαυτό μας ως πεινασμένοι που δεν θα ξανακαθίσουν στο τραπέζι.
Κι έγιναν οι χαρές από λαμπερές και φωνακλούδες, σκυθρωπές και μικροκαμωμένες, …οι καημένες. Και τελικά ούτε όσοι τις εισπράττουμε δεν είμαστε ευχαριστημένοι.
Και γίναμε κι εμείς σκυθρωποί και μικροί… Μπα! Εγώ όχι! Την…παλεύω ακόμη!
Χαίρομαι γιατί ζω! Χαίρομαι γιατί είμαι υγιής!
Χαίρομαι γιατί σήμερα έχει ήλιο! Χαίρομαι γιατί δεν εργάζομαι, αλλά θα βρω εργασία το συντομότερο. Αγαπώ να εργάζομαι και να δραστηριοποιούμαι! Θα ζωγραφίσω πέτρες και θα τις πουλάω!
Θα βρω τέλος πάντων κάτι να ασχοληθώ το οποίο να μου εξασφαλίζει κάποια χρήματα και πολύ χαρά.
Τη χαρά της δημιουργίας, τη χαρά της συμμετοχής, τη χαρά της αποτελεσματικότητας και θα την μοιραστώ μαζί σας.
Με σας που συνταξιδεύω ηλεκτρονικά αρκετό καιρό τώρα.
Και θα χαρώ να μοιραστείτε και τη δική σας παρόμοια εμπειρία μαζί μου.
Θα χαρώ διπλά για σάς!
Γιατί θα δω στα μάτια σας τη γνώριμή μου.
Και μόνο γι αυτό αξίζει να χαρώ…μόνο που θα δω στα μάτια σας τη χαρά να μου χαμογελάει σαν παιδί!
Είδατε πόσο εύκολο είναι?
