Άρθρα
Χρόνια πολλά καλά Χριστούγεννα…
Ακούγονται παντού «χρόνια πολλά, καλά Χριστούγεννα» και πολλές άλλες ευχές με αφορμή τις γιορτινές μέρες, τη γέννηση του Χριστού, την αλλαγή του χρόνου, των ανθρώπων που γιορτάζουν κτλ.
Όμως είμαστε πάντα συνειδητοί έχοντας επίγνωση για τις ευχές που μεταφέρουμε; ή απλά λέγονται μέσα από το στόμα μας έτσι από συνήθεια, τυπικά, μιας και όλοι αυτά λένε, χωρίς να τους δίνουμε κάθε φορά τη δυναμική και την αξία που τους αναλογεί. Χωρίς να μεταφέρονται μέσα από την καρδιά μας ώστε να αγγίξουν και την καρδιά του ανθρώπου που τις λέμε δίνοντάς τους την ευκαιρία να αποκτήσουν υπόσταση.
Μιλάμε συνεχώς για την αγάπη, προς τον εαυτό μας, προς τον συνάνθρωπο, προς τα ζώα, προς τη φύση, τη γη και διάφορα άλλα συστήματα γύρω μας κι όμως, πώς μπορούμε να την εκδηλώσουμε προς όλες αυτές τις μορφές εάν πρώτα δεν τη νιώσουμε, δεν την εκφράσουμε και δεν τη δείξουμε στο πιο κοντινό μας σύστημα που είναι η οικογένειά μας;
Ας μοιραστούμε πρώτα με επίγνωση και συνειδητότητα καρδιάς, αυτή την αγάπη με τους γονείς μας, με τα αδέρφια μας, με τον σύντροφό μας, με τα παιδιά μας, με τους φίλους μας, έτσι ώστε να καταφέρουμε να την μοιράσουμε σε όλους τους γνωστούς άγνωστους και σε κάθε πλάσμα που κατοικεί στον κόσμο μας.
Ας τους δώσουμε αγκαλιές που ξεχνάμε να κάνουμε μέσα στην καθημερινότητά μας, ας δούμε πάνω τους όλα τα όμορφα ταλέντα που έχουν και ας τους τα πούμε, ας τους χαρίσουμε ευχές όχι τυπικές, αλλά ουσιαστικές, που ξέρουμε πως χρειάζονται να φέρουν στην πραγματικότητά τους, ας είμαστε παρόντες στη ζωή τους γιατί έτσι είμαστε παρόντες και στη δική μας ζωή.
Αυτό ακριβώς μας καλούν να πράξουμε οι γιορτινές μέρες που ζούμε, αρχίζοντας από μέσα μας και από την οικογένειά μας, ανοίγουμε την καρδιά, γιορτάζουμε την αγάπη, φωτίζοντας έτσι το αστέρι της ύπαρξής μας.
Και ας μάθουμε να κρατάμε αυτή την αίσθηση γιορτής κάθε μέρα στη ζωή μας, χωρίς να χρειαζόμαστε αφορμές να μας θυμίζουν την αγάπη.
Και γιατί λέτε ξύπνησα σήμερα το πρωί Χριστουγεννιάτικα και γράφω αυτές τις σκέψεις;
Γιατί εχθές βίωσα μια διαφορετική παραμονή Χριστουγέννων, μιας και τα τελευταία 25 χρόνια λόγω συνθηκών εργασίας αλλά και τρόπου ζωής και αντίληψης ζούσα τα γνωστά ρεβεγιόν που είτε τα οργάνωνα εγώ, είτε ήμουν καλεσμένη κάπου αλλού, όπως συμβαίνει στους περισσότερους από εμάς.
Εχθές λοιπόν μέσα από το προνόμιο της επιλογής, ήρθε η πραγματική εσωτερική πληρότητα γιορτής, στην απλότητα του σπιτιού και την αγάπη της οικογένειας, αλλά και τις αληθινές ευχές από καρδιάς, έτσι απλά συνάντησα ένα μεγαλείο. Χωρίς προσδοκίες, χωρίς περιορισμούς, χωρίς τυπικότητα, μόνο η ύπαρξη του «είμαστε» και είμαστε ενωμένοι δίνοντας και παίρνοντας αγάπη.
Βέβαια αυτή είναι μια αλήθεια, μια δική μου πραγματικότητα και αυτό δε σημαίνει πως ο καθένας χρειάζεται κάτι ανάλογο, όλες οι επιλογές είναι όμορφες και κατάλληλες γι΄ αυτόν που τις επιλέγει, είτε να μείνει μόνος, είτε να γιορτάσει με φίλους, με την οικογένεια… σίγουρα θα κάνει αυτό που χρειάζεται και θα είναι το καλύτερο για εκείνον.
Η αναζήτηση είναι ίδια αυτό που αλλάζει κάθε φορά είναι ο τρόπος!
Πολλά Χρόνια Αγάπης για όλους μας!
ΥπερΝόησις
Παναγιώτα Τζιτζίκου
www.anagennisipsixis.wordpress.com
