Άρθρα
Το θυμάρι το θαυματουργό βότανο της εξοχής
Το θυμάρι είναι ένα από τα λίγα φυτά που θυμόμαστε από την παιδική μας ηλικία λόγω της έντονης μυρωδιάς του μια μυρωδιά που μυρίζαμε κυρίως στις διακοπές μας.
Το θυμάρι είναι ένας θάμνος μικρού ύψους περίπου 30 εκ. ύψος και η επιστημονική του ονομασία είναι Thymus vulgaris. Είναι ένα αγγειόσπερμα δικότυλο φυτό ανήκει στην οικογένεια των χειλανθών (Labiatae) είναι ένας θάμνος με όρθιους βλαστούς εξαιρετικά ανθεκτικός στις αντίξοες καιρικές συνθήκες και έχει ένα εξαιρετικά χαρακτηριστικό ευχάριστο άρωμα. Τα φύλλα του θυμαριού, όταν ξεραθούν, αποκτούν καφεπράσινο χρώμα και αναδύουν το άρωμα τους όταν θρυμματιστούν. Τα άνθη του έχουν ένα απαλό μοβ χρώμα και κάλυκα σωληνοειδή ραβδωτό που φέρει τρίχες.
Οι σπόροι του είναι στρογγυλοί και πολύ μικροί. Ανήκει στα λεγόμενα αρωματικά φυτά και πολλές φορές καλλιεργείται για το αιθέριο έλαιο του σε ποσοστό 1-2%. To κύριο συστατικό του αιθέριου ελαίου του θυμαριού κατά 20-54% είναι η θυμόλη ή, αλλιώς, καμφορά του θυμαριού, έχει χρήσεις στην αρωματοποιία και στην οδοντιατρική.
Το θυμάρι αναπτύσσεται σε εύκρατα κλίματα (σε ζεστές, ξηρές και ηλιόλουστες περιοχές), καλό είναι να αποφεύγουμε να φυτεύουμε θυμάρι σε σκιά γιατί τα αποτελέσματα δεν θα είναι τα αναμενόμενα.. Προτιμά ελαφρά, καλά στραγγιζόμενα εδάφη με pH από 5,0 έως 8,0 το ιδανικό για τα φυτά είναι PH 6,3. Μπορεί να καλλιεργηθεί σε ποικιλία εδαφών, ειδικά σε ασβεστούχα ηλιαζόμενα και ξηρά εδάφη.
Έχει την ικανότητα να αντέχει στην έλλειψη νερού, αλλά μια στάγδην άρδευση με την αναγκαία ποσότητα νερού θα έχει ευεργετικά αποτελέσματα στην απόδοση της καλλιέργειας. Δεν προτιμά την υπερβολική υγρασία, λόγω της ευαισθησίας του στις ασθένειες που προκαλούν σηψιρριζίες. Γενικά το θυμάρι δεν παρουσιάζει προβλήματα ασθενειών. Ωστόσο σε περιοχές με υψηλό ποσοστό βροχοπτώσεων και σε εδάφη με κακή αποστράγγιση προσβάλλεται από ασθένειες της ρίζας , του λαιμού αλλά και του υπέργειου τμήματος. Οι βροχοπτώσεις στην περιοχή της Μεσογείου, όπου το θυμάρι καλλιεργείται περισσότερο, κυμαίνονται από 500 έως 1000 mm ετησίως, κυρίως το χειμώνα.
Πολλαπλασιάζεται με σπόρους, μοσχεύματα, παραφυάδες ακόμη και με διαίρεση. Η φύτευση απευθείας στο έδαφος είναι δύσκολη διότι το μέγεθος του σπόρου είναι αρκετά μικρό γι’αυτό ενδεδειγμένη είναι η φύτευση πρώτα σε σπορείο και μεταφύτευση στο χωράφι. Η κατάλληλη εποχή φύτευσης των σποροφύτων είναι το φθινόπωρο ή η άνοιξη. Η έναρξη της συγκομιδής γίνεται το δεύτερο έτος.
Η γνώση του κατάλληλου χρόνου πραγματοποίησης της αποτελεί βασική προϋπόθεση για την παραγωγή τελικού προϊόντος με τα καλύτερα ποιοτικά χαρακτηριστικά. Δηλαδή αν προορίζεται για την παραγωγή του αιθέριου ελαίου και ξηρής δρόγης η κοπή γίνετε στην έναρξη της άνθησης, ενώ αν προορίζετε για νωπό προϊόν γίνετε πριν την άνθηση (συλλέγουμε τις κορυφές των βλαστών) όταν το φυτό έχει ύψος 15 cm. Η συγκομιδή πραγματοποιείται 1 φορά το χρόνο αλλά μπορεί να φτάσει έως και 3 φορές αν η καλλιέργεια αρδεύεται.
Γενικά το θυμάρι δεν παρουσιάζει προβλήματα ασθενειών. Ωστόσο σε περιοχές με υψηλό ποσοστό βροχοπτώσεων και σε εδάφη με κακή αποστράγγιση προσβάλλεται από ασθένειες της ρίζας , του λαιμού αλλά και του υπέργειου τμήματος .
Οι χρήσεις του θυμαριού κρατάνε από την αρχαιότητα όπου έχουν μείνει συνταγές για τις ευεργετικές χρήσεις του θυμαριού μερικές από αυτές είναι:
• Είναι μελισσοκομικό φυτό. Χρησιμοποιείται από τους μελισσοκόμους για την γεύση που δίνει στο μέλι. Γι αυτό οι μελισσοκόμοι μεταφέρουν τα μελίσσια τους σε περιοχές που υπάρχουν θυμάρια.
• Παρουσιάζει ισχυρή αντιοξειδωτική δράση, χάρη στα συστατικά της θυμόλης και της καρβακρόλης που περιέχει.
• Εξαιρετικά χρήσιμο φυτό και από τα καλύτερα αντισηπτικά και τονωτικά βότανα. Είναι μάλλον το φυτό με τις περισσότερες ευεργετικές ιδιότητες.
• Το εκχύλισμά του μπορεί να προλάβει το κρύωμα, ρίχνει τον πυρετό, καταπολεμά τη γρίπη, τις εντερικές διαταραχές και δερματικές λοιμώξεις. Αντισπασμωδικό των πεπτικών οδών, διευκολύνει την πέψη, ηρεμεί τις νευρικές συσπάσεις του στομάχου και του εντέρου. Ακόμη βοηθά στην μείωση του άγχους και της πνευματικής κατάπτωσης.
• Ακόμα το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση δερματολογιών προβλημάτων από ακμή, δερματίτιδα, εκζέματα, τσιμπήματα εντόμων και διευκολύνει την πέψη του στομάχου.
• Διατήρηση καλής στοματικής υγιεινής (παρασκευάζονται οδοντόπαστες από το θυμάρι).
• Εντριβές με το διάλυμά του ανακουφίζουν από ρευματικές παθήσεις και μυϊκούς πόνους. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί και ως λάδι για μασάζ.
• Από τα καλύτερα μυρωδικά για τα ψητά κρέατα. Επίσης χρησιμοποιείται πολύ στην μαγειρική για το άρωμα που δίνει στα φαγητά αλλά και ως διακοσμητικό.
ΠΗΓΗ: www.okipakosmou.wordpress.com/
