Άρθρα
Άδικο-Δίκαιο του Ηλία Παπακωνσταντίνου
Ετούτη η ζυγαριά
θρέφει άνισα στόματα.
Εκείνο με τα χαλασμένα δόντια
κλειδώνει αλήθειες
το άλλο με τη χθεσινή φθορίωση
πλάθει τη νέα ρητορική
της άδικης δικαιοσύνης
των εξωτερικών σταυρών
της λάμψης,της αναλαμπής
που κείτεται στην αιχμαλωσία.
Αυτά τα σπασμένα νοήματα
μεσιάζουν τον πόνο
ζητούν μια ψύχα δίκιο,
ατρύγητη
και η συγχορδία των φλεβών
θα πιάσει χαμηλό κυματισμό
και αφρό περίσσιο...
Βλέπω αγέλαστο χαμόγελο
και στάλες θανάτου
στην κοσμοθεωρία
της ένοχης επίπεδης περιόδου.
Ε, εσείς απροσάρμοστα χαμηλά
σκαλοπάτια
η δικαιοσύνη πολλές φορές
δε σας θωρεί
και όμως είναι η μητρική σας
σκέψη
και η γωνιά του κόπου σας.
Εκεί κόβεται το αίμα
σε γλωσσικές αναχαιτήσεις
και φωτοσυνθέσεις στο ζύγι.
Αυτή ξέρει πως την ποθείτε
με πλυμένο λόγο κι ατόφια δράμια.
Εσείς χωρίς αυτή δε ζείτε
γιατί, εσείς είστε η δικαιοσύνη!
Ηλίας Παπακωνσταντίνου
Πρώτο βραβείο στο φεστιβάλ ποίησης στη Θεσσαλονίκη. 23. 5. 2013