Η δραματοθεραπεία, ως υπέρβαση εαυτού...

ένα ταξίδι στο Αλλού, δηλαδή Μέσα μας...

Ζωή είναι να αγαπάς, να αγαπιέσαι και να παίζεις...

Σε μία εποχή, πριν από τις Διονυσιακές τελετές και το διθύραμβο, παρατηρούνται τελετές μαγικού και λατρευτικού χαρακτήρα. Αυτές οι πρώιμες εκδηλώσεις, οφείλονται στην προσπάθεια του ανθρώπου να κατανοήσει ή να επηρεάσει τα φυσικά φαινόμενα από τα οποία πίστευε ότι εξαρτιόταν και τα είχε θεοποιήσει. Σ' αυτήν την πρωτόγονη μορφή αναπαράστασης εντοπίζονται οι απαρχές του δράματος.

Τον 7ο αιώνα ο ποιητής Αρίωνας συνέθεσε διθυράμβους. Ο Διθύραμβος διαδόθηκε σε όλη την Αττική με γιορτές πάνδημες και επίσημες. Δημιουργήθηκαν τότε οι πρώτοι θίασοι με τους εθελοντές οι οποίοι με την χρήση της τρυγίας (κατακάθι του μούστου) μεταμφιέζονταν σε τράγους και χόρευαν τραγουδώντας το Διθύραμβο, που υμνούσε την ζωή και τους θριάμβους του Διονύσου.

Ο Μελάμπους θεωρείται ο πρώτος θεραπευτής που χρησιμοποίησε στοιχεία δράματος για να θεραπεύει τις Προιτίδες από τη μανία τους.

στους πρόποδες του Κιθαιρώνα μέσα σε αρχαίο οχυρό βρίσκονται τα ερείπια του ιερού του Μελάμποδος και το πρώτο ψυχοθεραπευτήριο του κοσμου.

Η δραματοθεραπεία λοιπόν, γεννήθηκε στην Ελλάδα και εξελίχθηκε σαν ψυχοδυναμική και ολισθική ψυχοθεραπεία μέσα στο πέρασμα του χρόνου.

Η κριτική απόσταση της σκηνής όπως έλεγε ο Μπρεχτ δημιουργεί την αισθητική απόσταση από την πραγματικότητα. Ο Στανισλάβσκι με τη μεθοδολογία του για το χτίσιμο των ρόλων ,ανάγει τη θεατρική τέχνη σε επιστήμη ,ο Αρτο και ο Γκροτόφσκι με το θέατρο της ωμότητας και το "φτωχό" θέατρο αντίστοιχα ,οι θεατρικές κοινότητες που αναπαράγουν όλα αυτά για τα οποία ο άνθρωπος "δε μπορεί να μιλήσει" αλλά και η αλλαγή των αντιλήψεων στο χώρο της ψυχιατρικής, μαζί με την άρση του αποκλεισμού της ψυχικής νόσου "ενηλικιώνει" αυτό που σήμερα ονομάζουμε Δραματοθεραπεία.

Το δράμα προέρχεται απο τη λέξη δράω-δρω ,υποδηλώνει κίνηση και πράξη ,μια πράξη ζωής που παίρνει μέρος όλη η ανθρώπινη ύπαρξη με τη βοήθεια της φαντασίας.

Η σχέση θεραπείας και δράματος σαν ψυχοθεραπευτική προσέγγιση παρατηρείται στα επίπεδα:

-δημιουργικής έκφρασης

-επικέντρωσης σε κάποιο σκοπό

-ψυχοθεραπεία

Το δράμα απευθύνεται στο δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνο για τις λειτουργιές του συναισθήματος και της φαντασίας. Το πρώτο θεατρικό ορμέφυτο είναι το παιχνίδι καθώς και τα όνειρα και η ονειροπόληση. Θεατρική δύναμη έχουν όμως και οι εκφάνσεις της ζωής μας ,που σχετίζονται με τελετουργίες ζωής και θανάτου. Η γέννηση ,οι θρησκευτικές τελετές ,το καρναβάλι ,ο θάνατος. Γι΄ αυτό και η δραματοθεραπεία βασίζεται σε γνώσεις κοινωνικής ανθρωπολογίας σε σχέση με το κύκλο ζωής του ανθρώπου.

Η θεραπεία μέσω δράματος έρχεται αβίαστα ,γιατί δρώντας ξεχνάμε αυτό που συμβαίνει και άπλα νιώθουμε και εκφραζόμαστε ελεύθερα. Η τέχνη είναι παρούσα σε όλες τις μορφές της.

Μουσική, χορός ζωγραφική ,εικαστικές κατασκευές.

Επίσης διακρίνονται τα ακόλουθα μοντέλα δραματοθεραπείας

-δημιουργία ιστορίας

-χρήσης ρόλων(δραματοποίηση)

-τελετουργικό (εκτόνωση συναισθημάτων)

-αισθητικό(καλλιτεχνικό μέρος)

-συνειρμικό (χρήση παραμυθιών)

Η δραματοθεραπεία εφαρμόζεται τόσο στο πραγματικό όσο και στο συμβολικό επίπεδο. Πολλά συναισθήματα δε μπορούν να εκφραστούν με λόγια ,έτσι οι συμβολισμοί ωθούν τον άνθρωπο να έρθει πιο κοντά με την ουσία του και την εσωτερική του δύναμη ,τον αληθινό εαυτό του.

Η δραματοθεραπεία μπορεί να βοηθήσει:

-να ξεπεραστούν δυσκολίες σε νοητικό συναισθηματικό κοινωνικό τομέα

-να ενισχυθεί η ανάπτυξη εσωτερικού δυναμικού

-να αναγνωριστούν και να ανατηχθούν δυνατότητες του ανθρώπου

-να επαναπροσδιοριστούν ρόλοι στις ανθρώπινες σχέσεις και να επιλυθούν συγκρούσεις

-να αναζητηθεί η χαρά και η δημιουργικότητα

"Με τη τέχνη ο καλλιτέχνης αποκαλύπτει τη μαγεία της τέχνης , ο θεραπευτής τη μαγεία του ανθρώπου."

Ιωάννα Κουτηρή

This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.  - This email address is being protected from spambots. You need JavaScript enabled to view it.

Δείτε το βιογραφικό εδώ